Showing posts with label TRANSLATION. Show all posts
Showing posts with label TRANSLATION. Show all posts

Friday 27 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:43

నా పేరు శివ (నవల),Post no:43

" పోనీ మిత్రమా...యామిని కంటే పది రెట్లు మంచి అమ్మాయే నీకు దొరుకుతుందిలే"రాం ఓదార్చాడు నన్ను.

" అవును ..అది నిజం" అజయ్ కూడా సపోర్ట్ చేశాడు.

"ఇక అవేం పట్టించుకోదలుచుకోలేదు " చెప్పాను నేను.

"ఈ మాదక ద్రవ్యాలు వదిలేసినాక ప్రపంచం అర్ధం అవుతోంది బ్రో" అజయ్ వువాచ.

"బావుంది..సరే పదండి ఐస్ క్రీం లు తింటూ సెలెబ్రేట్ చేసుకుందాం..సరేనా "రాం అడిగాడు.

" పోనీలే నువు ఆల్కాహాల్ అంటావేమో అనుకున్నా...నాకు దానికైతే మూడ్ లేదు"  అజయ్ అన్నాడు.

" నేను బాగా తగ్గించేశాను..ఎప్పుడైనా వారానికి ఓసారి" రాం చెప్పాడు.

" నేను మొత్తం అన్నీ మానేశా బ్రో" అజయ్ బదులిచ్చాడు.

" ఈ బుద్ది మనకి ముందు లేకపోయిందే...సర్లే..నీ హెల్త్ ఎలా ఉంది వరుణ్" రాం అడిగాడు.

"బాగానే ఉంది.కాని నేను ముందు లా లేను ..నా వ్యక్తిత్వం మారిపోయింది.ఎవరితోనూ ఎక్కువ మాట్లాడలేకపోతున్నాను.కొత్త ఫ్రెండ్స్ నీ చేసుకోలేకపోతున్నాను.ఎందుకు పనికి రానట్లు అయిపోయాను" చెప్పాను.

" వెనకటి లా ఉండాలంటావ్" రాం అడిగాడు.

"ఔను బ్రో" చెప్పాను.

" నేను ఒక ఐరిష్ సామెత గుర్తుంచుకో..అది నీకు బాగా ఉపయోగపడుతుంది"

" చెప్పు..ఏమిటది"

"నీ గత రోజుల్లోని మంచి ఒక్కోమారు నీ భవిష్యత్  లో చెడు గా పరిణమించవచ్చు" రాం చెప్పాడు.

"ఏమిటి..దాని అర్ధం వివరించు " రెట్టించాను.

"ఒక్కొసారి మనం గతం లో  అనుభవించినదాని కంటే ఫ్యూచర్ లో రాబోయే రోజులే మంచి ఉండే అవకాశం ఉంటుందని భావం"  రాం వివరించాడు.

"అలా ఎలా అనుకోగలం" ప్రశ్నించాను.

" నంబర్ వన్- నీవు రానున్న రోజుల్లో ఎలాంటి చెడు అలవాట్లు చేసుకోలేదనుకో,నీ ఆరోగ్యం బాగయ్యే అవకాశం ఉంది.నంబర్ టూ- గతం లోని పొరబాట్లనుంచి నేర్చుకుని రానున్న రోజుల్లో చక్కని లైఫ్ లీడ్ చేయవచ్చు,నంబర్ త్రీ-యామిని కంటే మంచి అమ్మాయే నీకు దొరకవచ్చు.నంబర్ ఫోర్- ప్రతి అల కిందికి వెళ్ళిన తరువాత మళ్ళీ లేస్తుంది.నంబర్ ఫైవ్- " రాం చెప్పబోతుండగా అజయ్ అందుకున్నాడు.

" ఈ వ్యక్తి మామూలోడు కాదు తెలివి లో" అంటూ పొగిడేశాడు.

"మనం నేర్చుకోవాలసిందే రాం నుంచి" అన్నాను.

"ఇక నేను ఉబ్బిపోయాను బ్రో" రాం ఇద్దరికీ బదులిచ్చాడు.

" అవును..నీ గర్ల్ ఫ్రెండ్ ఎలా ఉంది" అడిగాను రాం ని.

" ఏమిటి ఇది..నిజమా" అజయ్ అశ్చర్యపోయాడు.

"అవును..అజయ్..ఆమె పేరు అనూష.నాకు తగిన లైఫ్ పార్ట్నర్.ఇద్దరం కలిసి ఓ బిజినెస్ స్టార్ట్ చేయబోతున్నాం.ఆమె మార్కెటింగ్ సైడ్,నేను సేల్స్ సైడ్ చూసుకుంటాం..ఆ పనిమీదనే ఎక్కువ స్టడీ చేయడానికి యూట్యూబ్ లో చూస్తున్నాం" చెప్పాడు రాం.

"అసలు రాం ఈ విధంగా అయిపోతాడని మనం ఎప్పుడైనా ఊహించామా" అజయ్ నవ్వుతూ అడిగాడు.
"మన గ్యాంగ్ లో బాగా మంచి స్థాయికి వచ్చింది రాం..దానికి గర్వించవలసిందే"పొగిడాను రాం ని.

" థాంక్స్" చెప్పాడు రాం.

"ఏ బిజినెస్ మీరు చేయబొయేది" అజయ్ ప్రశ్నించాడు రాం ని.

" మీరు విని నవ్వనంటే చెబుతా" రాం అన్నాడు

" ప్రామిస్ అనేది కుదరదు " అజయ్ చెప్పాడు.

"సరే..కానీలే" రాం అన్నాడు

" మాకు నవ్వు వచ్చినా నీ ముందు నవ్వములే..సరేనా" అజయ్ బదులిచ్చాడు.

" గైస్..మనమంతా పాత రోజుల్లోకి వెళ్ళిపోతున్నాము.." అన్నాను.

" అవును కదూ" అజయ్ చెప్పాడు.

"గంజాయి లేకుండానే సరదాగా ఉండవచ్చు.అది మనకి ముందు తెలియకపాయెనే.." రాం నిట్టూర్పు.

"నీవు ఇందాక రెండో పాయింట్ లో చెప్పినట్టు..మనం గతం నుంచి పాఠం నేర్చుకున్నాం" అజయ్ చెప్పాడు.

"సరే..మంచిది.నీ బిజినెస్ ఐడియా ఏమిటి రాం..?" అడిగాను.

" నేను,అనూష కలిసి డేటింగ్ అనే దాని మీద శిక్షణ ఇవ్వబోతున్నాం.ముఖ్యంగా మగవాళ్ళకి.లార్జ్ స్కేల్ లో ఇండియా వైడ్ గా.పబ్స్ ఇంకా బార్స్ లనే వేదికగా చేసుకుంటాం.నేను అనుకోవడం ఇది బాగా సక్సస్ అవుతుంది.." రాం వివరించాడు.

"నేనే మీకు మొదటి క్లైంట్ ని బ్రో..నన్ను లెక్కేసుకో...సూపర్ గా ఉంది" అజయ్ అభినందించాడు రాం ని.

" పదండి ఐస్ క్రీం తిందాం" అన్నాడు రాం.

" నువు,రాం మాట్లాడుతూ ఉండండి..నేను ఈ లోగా వెళ్ళి యామిని ని కలిసివస్తా" చెప్పాను.

" సరే..కానీ" అన్నాడు రాం

"ఆల్ ద బెస్ట్ బ్రో" చెప్పాడు అజయ్.

నేను బయటకి వచ్చి యామిని నంబర్ కి ఫోన్ చేశాను.రెస్పాన్స్ లేదు.ఇంకో మారు చేశాను.మళ్ళీ నో రెస్పాన్స్.సిగరెట్ ముట్టించి వెయిట్ చేయసాగాను.మళ్ళీ  చేశాను,నో రెస్పాన్స్.చికాకు గా రాం రూం లోకి ప్రవేశించాను.

" ఆమె నా కాల్ కి రెస్పాండ్  అవడం లేదు" నిరాశగా చెప్పాను.

"పడుకుని ఉందేమోలే బ్రో" అన్నాడు రాం.

" సాయంత్రం అయిదు అవుతోంది..ఇప్పుడేం పడక..! ఖచ్చితం గా  మేలుకొనే ఉండి ఉంటుంది " అన్నాను.

"ఒక మెసేజ్ ఇవ్వు బ్రో" అజయ్ చెప్పాడు.

వెంటనే మెసేజ్ పెట్టాను ఆమె ఫోన్ కి..!హాయ్...నేను ..తిరుచి లోనే ఉన్నాను...!చివరిసారి గా ఓసారి మాటాడవచ్చా అని..!

ఆమె వెంటనే రెస్పాన్స్ మెసేజ్ ఇచ్చింది.ఆత్రుత గా చూశాను.దానిలో ఇలా ఉంది..మన వీడ్కోలు కార్యక్రమం ముగిసిపోయింది.నన్ను డిస్టర్బ్ చేయకు వరుణ్ అని..!

అది చదివి నిరాశ గా అయిపోయాను.నేను చనిపోయేముందు చివరి సారిగా ఆమె తో మాట్లాడలేకపోతున్నానే అని.వచ్చిన మెసేజ్ ని మిత్రులు ఇద్దరకి చూపించాను.

"మళ్ళీ కాల్ చెయ్" రాం చెప్పాడు.

"తెలిసి కాల్ చేయడం ఎందుకు..అర్ధరహితం" అన్నాను రాం తో.

"ఫోన్ లో అయితే కన్విన్స్ చేయవచ్చుగదా అని..ట్రై చేయరాదు"

అతని కోసమన్నట్లు మళ్ళీ ఫోన్ చేశా...నో రెస్పాన్స్.ఆమె కొత్త జీవితాన్ని మొదలెట్టింది.దానిలో నాకు స్థానం లేదు.ఇంకో సిగరెట్ వెలిగించి నిశ్శబ్దం గా తాగసాగాను.

"పద..పోయి ఐస్ క్రీం తిందాం" సిగరెట్ అవతల పారేసి చెప్పాను.

రూం లోనుంచి బయటకి వచ్చి నడవసాగాము. (సశేషం)    

Wednesday 25 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:42

నా పేరు శివ (నవల),Post no:42
Chapter-13

ఫిబ్రవరి 16, 2014

ఆ బస్ ప్రయాణం తర్వాత ప్రియ నాకు ఫోన్ చేయలేదు.బాధ గా అనిపించింది.ఆమె నాకు మంచి ఫ్రెండ్ కాబోతున్న తరుణం లో ఆమె ని బాధ పెట్టాను.నా ఖర్మ.ఈ నా చివరి దినాల్లో కాస్త నవ్వుతూ ఉండాలని గదా అనుకుంది.ఆ మాత్రం కూడా రాసి లేదు.రేపు రాత్రి వరకేగా ఏమి అనుకున్నా..!ఆ తర్వాత సముద్రం లో కలిసిపోతాను.

నా చావు పదిమందికి కను విప్పు లా ఉండాలి.మాదక ద్రవ్యాల వైపు మొగ్గ కూడదు,అమ్మాయిల మోజులో పడరాదు,చదువు మీదే దృష్టి నిలపాలి..ఇలాంటివి అన్నీ నా చావు నుంచి అందరూ గ్రహించాలి.అదే నా కోరిక.చవరి కోరిక.

అజయ్ ని చూద్దామని వాళ్ళ హాస్టల్ కి వెళ్ళాను.అతను నన్ను ఆదరం గా ఆహ్వానించాడు.ఇప్పుడు అతని రూం చాలా శుభ్రంగా ఉంది.ఎలాంటి గంజాయి వాసనా లేదు.కనీసం సిగరెట్ వాసనా కూడా..!అసలు నేను వచ్చింది అజయ్ రూం కేనా అనిపించింది.ఎంత మార్పు..!

" ఎలా ఉన్నావ్ బ్రో..చాన్నాళ్ళ తర్వాత కలిశాం" అడిగాను.

" ఒక చెడు వార్త బ్రో.." అజయ్ చెప్పాడు.

" ఏం జరిగింది.." ఆందోళనగా ప్రశ్నించాను.

"మా నాన్నగారు నాలుగు మాసాల క్రితం చనిపోయారు.హార్ట్ ఎటాక్.అందుకే నీ దగ్గరకి కూడా రాలేకపోయాను" కళ్ళు తుడుచుకుంటూ చెప్పాడు అజయ్.

" ఓ..సారి బ్రో...ఏం చెప్పాలో తోచడం లేదు"

"ఆయన బిజినెస్ లో ఆయన బిజీ గా ఉండేవాడు.నా ఇది లో నేను.పెద్ద గా క్లోజ్ గా ఉండేవాళ్ళం కాదు.ఒకేసారి షాక్ అయ్యాను..ఆయన లేకపోవడం జరగడం తో..ఇంకా బాధ లోనే ఉన్నాను "

" బ్రో"

"నేను ఎప్పుడూ ఆ మత్తు లో ఉండేవాణ్ణి.ఇంటి విషయాలు పట్టించుకోకుండా..ఆయన చావు కి వెళ్ళినపుడు నోట మాట రాలేదు.ఇలా జరుగుతుందని ఊహించలేదు.బాధ్యత అంతా నా మీద పడింది ఇప్పుడు..ఇకనైనా బాధ్యత గా మెలగాలి నేను"

" జీవితం మన ఇద్దరకి మంచి పాఠాలు నేర్పింది"

" మా అమ్మ,చెల్లి కి నేనే ఆధారం.ఏదో మంచి ఉద్యోగం సంపాదించి వాళ్ళని చూసుకోవాలి.ఇదివరకు లా బతకాలంటే కుదరని పని.జీవితం ని సీరియస్ గా తీసుకోక తప్పదు.ఇప్పటకి నాకర్ధమయింది లైఫ్ అంటే ఏమిటో..!"

" అవును..చదువు మీద నే ఉండు.."

"నా గ్రేడ్స్ కూడా నేను బాగా మెరుగుపరుచుకోవాలి.లేదా పనికిరాకుండా పోతాను.కాలేజ్ అంటే ఆట స్థలం లా అనుకున్నా ...!ఇంకా నయం...రాం ముందు గానే తేరుకున్నాడు.అతని మాట వినివుండవలసింది"

" ఇప్పటికీ మించి పోలేదు.నువు మారడానికి"

"ఈ మూడున్నర ఏళ్ళలో ఆర్కిటెక్చర్ గూర్చి నేర్చింది శూన్యం.బాగా కష్టపడతాను.మంచి క్లాస్ మేట్స్ ఉన్నారు ..వాళ్ళదగ్గరకి పోయి నేర్చుకుంటాను"

" అయిందానికి బాధపడకు.ముందు జరగబొయేదాన్ని చూసుకో.ఇక్కడే సీట్ కొట్టావు అంటేనే తెలివి ఉన్నవాడివని అర్ధం..కాబట్టి నువు ముందుకి వెళతావు..నీకు చెప్పేంత వాణ్ణి కాను.నా బాధలు నేను పడ్డాను చేసిన దానికి..!పశ్చాతాపపడకు ..నువు నా లానే అయిపోతావు"

" నీకు ఏమయింది బ్రో...బాగానే ఉన్నావు గా .."

"ఇప్పుడు కధంతా చెప్పే ఓపిక నాకు లేదు.కొద్దిగా ఏదో..రెండు నిమిషాలు గతం లో లా సరదాగా గడిపిపోదామని వచ్చా..అంతే"

"తప్పకుండా ..బ్రో"

" పద..రాం ని కూడా ఓసారి కలుద్దాం"  
" నేను రాం ని కూడా కలవట్లేదు ఈ మధ్య లో..! తనూ తప్పించుకు తిరుగుతున్నాడు నా నుంచి..!నీ అనారోగ్యానికి నేనూ ఓ కారణమనే భావన తన లో ఉంది.నీ నేచర్ తెలియక నిన్ను బాగా ఎంకరేజ్ చేశాను గంజాయి తాగడానికి.నా దారీ ఇలా అయింది..మనం కలిసి ఉండకపొయినా బాగుండేది"

" నా తప్పూ ఉంది దాంట్లో...నీది ఒక్కడిదే కాదులే"

"కనీసం నిన్ను ఆపిఉండాల్సింది"

" ఇక అవన్నీ ఎందుకులే..పద రాం దగ్గరకి పోదాం"

" తప్పదంటే వస్తా"

అజయ్ రూం నుంచి రాం ఉండే బి హాస్టల్ వేపు సాగుతున్నాము.

"యామిని నన్ను వదిలేసింది..బ్రో"

"షిట్ ..నిజంగా "

"ఇంకోడితో డేటింగ్ చేస్తోంది.ప్రవీణ్ అని..ఆమె క్లాస్ మేట్.వాడంటేనే అసహ్యం వేస్తోంది బ్రో"

"నీకు ఎప్పుడు అండగా ఉండాలో అప్పుడే వదిలేసిందన్నమాట...అంత హార్ట్ లెస్ అని అనుకోలేదు"

"ఆమెనీ అనడానికి లేదు.నా వేపునా కొన్ని తప్పులు ఉన్నాయిలే"

"అదంతా తల రాత.చిన్నప్పుడు స్కూల్ లో ఎంతో మంచి గా చదివేవాళ్ళం.ఇప్పుడు కాలేజ్ కొచ్చేసరికి ఇడియట్స్ లా అయిపోయాం"

"ఇప్పుడే చెపుతున్నా..పాత సంగతులూ అవేం వద్దు.రాం ని చూడటానికి మాత్రమే మనం వెళుతోంది ..సరేనా"

"అలాగే.నన్ను చూసి మరోలా ఫీలవ్వడనే అనుకుంటున్నా.."

అలా మాటల్లో రాం రూం దగ్గరకి వచ్చేశాం.గతం లో ఆ రూం లో మూడేళ్ళ జ్ఞాపకాలు ఒక్కసారిగా ముప్పిరిగొన్నాయి.ఆ రోజులు ఎంత ఆనందమయం..!

" హాయ్..వరుణ్...!హాయ్..అజయ్..! " అంటూ రాం మమ్మల్ని విష్  చేశాడు.లోపలకి వెళ్ళి కిందనే కూర్చున్నాం.

" బ్రో..ఎలా ఉన్నావ్" అజయ్ అడిగాడు రాం ని.

" పర్ ఫెక్ట్..నీవెలా ఉన్నావ్" అని తలుపు  దగ్గరగా వేశాడు రాం.

" నువు నన్ను అసహ్యించుకోవడం లేదుగా"

" అదేం లేదు బ్రో.ఆనందం నా రూం కొచ్చినందుకు" రాం చెప్పాడు.

" మనం ముగ్గురం మళ్ళీ కలవాలి అని వరుణ్ తీసుకొచ్చాడు" అజయ్ చెప్పాడు.

" బాగా చెప్పావ్ వరుణ్" రాం చెప్పాడు నాతో తో.

" మిమ్మల్ని చివరి సారి చూడాలని ఈ తిరుచ్చి కి వచ్చాను బ్రో" నేను చెప్పాను.

" అదేమిటి..మనం ఎప్పుడంటే అప్పుడు కలవచ్చు" రాం అన్నాడు.

" ఏమో..అది కుదరక పోవచ్చు" బదులిచ్చాను.

" ఎందుకు కుదరదు..తప్పక కుదురుతుంది..మనలో ఎవరో ఒకరు పోతే తప్పా" రాం అభిప్రాయం అది.బాగా చెప్పాడు.

" మీరు పరాజితులు గా అవకూడదు..మీరు ముందుకెళ్ళి లైఫ్ లో బాగా సెటిల్ అవాలి.." చెప్పాను.

" వచ్చే ఏడు నువు కూడా ఇంటర్ వ్యూ క్రాక్ చేస్తావ్..జాబ్ తెచ్చుకుంటావ్ దాని గురించి ఆలోచించక,అప్పటికి నాకు కొంత అనుభవం వస్తుంది రాం చెప్పాడు.

" గ్రేట్ " పైకి ఏదో అనాలని అన్నాను.

"ఇప్పుడు యామిని తో మాట్లాడుతున్నావా" ప్రశ్నించాడు రాం.

" ఒక నెల పైన అయింది మాట్లాడక...!ఆమె తో ఒకసారి మాటాడితే బాగుండు తిరుచ్చి నుంచి వెళ్ళే ముందు" అన్నాను.

" తను ఇంకో అతనితో కనిపించిది " రాం చెప్పాడు.

" ఆ వెధవ పేరు ప్రవీణ్..!వాడిని ద్వేషించినట్లుగా నేను ఎవరినీ ద్వేషించడం లేదు.యామిని బాధ లో ఉన్నప్పుడు వాడు తెలివి గా అవకాశాన్ని  క్యాష్ చేసుకున్నాడు.నా జీవితాన్ని పాడు చేశాడు వాడు" బాధ గా అన్నాను.(సశేషం)       

Tuesday 24 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:41

నా పేరు శివ (నవల),Post no:41

"ఆ..ఇంకొకటి...మర్చిపోయావు.మనిషి ని ఆనందపరచడం లో కూడా దిట్టవే,యూ డార్ట్"

"అలా అంటే నిన్ను పంది అనాల్సి ఉంటుంది" ప్రియ చనువు గా నా చేతుల పై కొట్టి అన్నది.

ప్రియా తో సమయం గడపడం హాయి గా ఉంది.ఈ విధంగా ఉంటుంది అనుకుంటే నేను ఈమె ని ఎప్పుడో ఫోన్ లో పిలిచి ఉండేవాడిని.నా జీవితపు చివరి రోజుల్లో అయినా కాస్త హేపీ గా అవకాశం దొరికింది.నేను యామిని కంటే ప్రియ ని ముందు గా కలిసిఉంటే పరిస్థితులు వేరు గా ఉండేవేమో..!ఎవరకి తెలుసు కొన్ని రోజులు పోయినతర్వాత ఈమె అలాగే బిహేవ్ చేస్తే..!

"మళ్ళీ ఏవో ఊహల్లో పడిపోయావా" అండి ప్రియ.

"అది నా ఫేవరేట్ హాబీ గదా" అన్నాను.

" నాకు కూడా నేర్పకూడదా"

" గతం లో నీకు రెండు ప్రేమ అనుభూతులు ఉన్నాయి..అవునా"

"అవును"

" ఫెయిల్ అయిన నాటి రోజుని తల్చుకో..అదే మొదటి స్టెప్ దానికి"

" అలా నేను పిటీ గా ఫీలవ్వను.నన్ను పోగోట్టుకున్నందుకు వాళ్ళే ఫీలవ్వాలి"

" నీలో ఎంత పాజిటివ్ స్పిరిట్ ఉంది..పైకి అలా అంటూంటావు ఏమి తెలియనిదానినని "

" ఓ..ఇడియట్ నా గురించి ఎప్పుడూ అలా నేను చెప్పలేదు..ఓ సారీ "
"తెలివి అనేదానికి వ్యతిరేక పదం మొద్దు అనేగదా, ఈ రెండిటిలో నువు ఏ రకం "

"రెండూ కాదు.అంతకు మించి ..చెప్పాలంటే మేధావిని..."

"నిజమేనా" ఆశ్చర్యంగా అన్నాను.

"ముందు ముందు నువే చూస్తావు గా..అదీ ఖచ్చితం గా " నవ్వుతూ అందామె.

" అలాంటి పిల్ల చేష్టలకి... వాటికి వెనకడుగు వేసే రకం కాదు నేను"

"నేను పిల్ల ని కాను..నీ కన్నా కొద్దిగా పెద్దదాన్నే..అది తెలుసుకో,దద్దమ్మ "

" అలాంటి పదాలు ఉపయోగిస్తే పర్యవసానాలు వేరు గా ఉంటాయి"

"నేను ఒక ఆట నే అనుకో..నా నుంచి ఏమి పొందుతావు ..అదీ చూద్దాం"

"నా కర్ధమయింది...నువు తమిళ్ సినిమాలు ఎక్కువ గా చూస్తావు "

" హాలీవుడ్ సినిమాలు చూడటానికి నేను MIIT స్టూడెంట్ నా ఏమైనా .."

"దానికి దీనికి లింక్ ఏమిటి..? హాలివుడ్ మూవీస్ ఎవరైనా చూడచ్చు..తెలివి లేని మూర్ఖురాలా "

"షట్ అప్" నవ్వుతూ అంది ప్రియ.

"నువు ఇంత సరదాగా ఉండడం ఎప్పుడూ చూడలేదు" నా భుజాల్ని తడుతూ అంది.

యామిని తో నా సరదా రోజులు గుర్తుకు రాసాగాయి.జాలీ గా ఉండడానికి ఇష్టపడే వ్యక్తిని నేను.ప్రియ నాలో కొత్త దీపాల్ని వెలిగించింది అని చెప్పాలి.నా పాత రోజుల్ని ఎలా మర్చిపోతున్నాను..దేవుడా..!మా బస్ ఆగింది...!దాని లోకి ఎక్కాము.ప్రియ విండో సీటు దగ్గరే కూర్చుంది.

" నిన్ను ఒకటి అడగాలి" ఆణ్ణాఆణూ.

" చెప్పు "

" ఈ ప్రపంచం లో నిజమైన ప్రేమ అనేది ఒకటి ఉందా లేదా కేవలం హర్మోన్స్ మార్పు వల్ల అలా అనిపిస్తుందా"

"వాట్ రబ్బిష్..ప్రేమ అనేది ఉంది"

"అలాంటప్పుడు యామిని నా గురించి అలా ఎందుకు ఆలోచించింది?" నాలో ఒక కన్నీటి తెర.

" ఆమె కి ప్రేమ గురించి తెలియదు,ఆ అదృష్టం ఆమె కి లేకపోయి ఉండవచ్చు.ఆమె ని అనుకోవడం వృధా!ఆమె తప్పు కూడా కాకపొయి ఉండచ్చు" అంది ప్రియ.
"ఖచ్చితం గా అలా చెప్పగలవా,ప్రతి వారికి లోపల అలా అనిపిస్తుందా " యామిని ని తల్చుకుని అడిగాను.

"అసలు ప్రేమ అనేదే లేకపోతే ఈ ప్రపంచంలో ఆ పదం ఎలా పుడుతుంది..?" ఆమె ప్రశ్నించింది తిరిగి.

" ఏమో..ఎదుటి వారిని ఫూల్ చెయ్యడానికి కావచ్చుగా"  నేను అన్నమాట అర్ధం పర్ధం లేనిదని నాకే తోచింది.

"ప్రతి ఒక్కరి జీవితం లో ప్రేమ అనేదాన్ని ఒక్కసారి అయినా ఫీలవుతారు.యామిని ఉదాహరణ వల్ల నీకు ఇంకోలా అనిపిస్తోంది.నేను రెండు సార్లు ప్రేమ లో పడ్డా ,ఇంకోసారికి కూడా రెడీ గా ఉన్నాను"

"నువు చెప్పినదానిలో అర్ధం ఉంది.ఆమె నాకు వ్యక్తీకరించినదాని ప్రకారం ఇంతదాకా ప్రేమ అనేది ఉండదనే అనుకున్నాను.. ఆమె తో నేను నిజమైన ప్రేమ లో పడ్డాను,కాని నా నమ్మకాన్ని ఆమె ముక్కలు చేసేసింది "

" ఊరుకో..హాయిగా ఉండు.ఆమె అదో రకం అనుకుంటా"

" అవును...అదో రకమే..!కాని నేను ప్రేమిస్తూనే ఉన్నానే...దీనిలో నుంచి ఎలా  బయట పడాలి..?"

" నేను అనుకోవడం..నువు నీ స్థితి ని ఎంత వివరించి చెప్పినా..ఆమె కి నీ మీద జాలి లాంటిది కలుగుతుందేమో గాని ప్రేమ అయితే కలగదు.."

" అవును.నువు చెప్పింది నిజమే,ఆ మాట తనూ ఒకమారు అంది.నా మీద జాలి చూపెట్టడం కన్నా ప్రేమించబడటమే నాకు కావాలి"

" కొన్నాళ్ళు అలా ఆమె ని కాంటాక్ట్  చేయకుండా ఉండటమే మేలు"

" దానివల్ల మేలు జరగదు.ప్రవీణ్ అని ఒకడు ఉన్నాడు..వాడితో తను లవ్ లో ఉన్నట్లు తెలిపింది.నన్ను మళ్ళీ కాల్ చేయద్దని కూడా చెప్పింది.అది వాడికి ఇష్టం ఉండదట.ఆమె ప్రాధాన్యతలు కూడా మారిపోయాయిట.ఇంకా కాలుతోంది అది విన్నప్పటి నుంచి"

" నా మాట విని..ఓ నేల ఆగి అప్పుడు ఆమె కి కాల్ చెయ్యి...నిన్ను ఆమె మిస్ అయిన ఫీలింగ్ కలుగుతుంది"

" అది సాధ్యమయ్యేది కాదులే"

" ఎందుకని"

" నీకు అర్ధం కాదు లే"

" చెప్పు.."

" దయచేసి అడగకు"

" తర్వాత చెప్తా"

" చెప్తే ఇప్పుడే చెప్పాలి"

" నేను చెప్పేది అర్ధం అవట్లేదా" కొద్దిగా అసహనంగా అన్నాను.

" అసలిక..నా సలహాలు అడగకు అలాంటప్పుడు" ఆమె కి కోపం వచ్చినట్లు ఉంది.

" ఇకమీదట ఎప్పుడూ యామిని టాపిక్ నే మనం మాటాడద్దు.." అన్నాను.

" సరే.."

" సారీ ప్రియ..నేను ఉన్నట్టుండి కొద్దిగా అసహనం గా ప్రవర్తించాను..ఇప్పుడది కొంచెం ఎక్కువైనట్లు గా కూడా తోచింది"

" ఇంకోటి కూడా నిజం..నేను దివాళా రకం అని ...ఓసారి చెప్పుకున్నావ్ చూశావా ..అదీ నిజమే"

నేను ఏమీ మాట్లాడలేదు.ప్రియ నా గురించి చెప్పింది నిజమే.గతం లోనే ఉండిపోయి వర్తమానాన్ని తోసిపుచ్చే వాడిని.ఆమె మాటలు నాలో ఎక్కడో గుచ్చుకున్నాయి.ఇంటికి తిరిగివచ్చేదాకా అలాగే మౌనంగా ఉండిపోయాను.ఆమె చెప్పినట్లుగానే ఉందా నా ప్రవర్తన..ఏమో..!

" సారీ ప్రియ" బస్ దిగిన తర్వాత చెప్పాను.

" నాకు ఎలా రెస్పాండ్ కావాలో తెలియలేదు వరుణ్.నీవు గందరగోళం లో ఉన్నట్లు ఉన్నావు.ఈ రోజు బయటకి రమ్మని పిలిచి నేనే పొరబాటు చేశాను.నువు ఇంట్లో నే కూర్చుని యామిని గురించి కలలు కంటూ ఉండు.నాకు అంతగా తెలియని వ్యక్తిని నేను ఎక్కువ గా భరించలేను.." అంది ప్రియ.

" అంటే యామిని తో మళ్ళీ నెల తర్వాత మాట్లాడడం కుదరదని చెప్పానే ..దాని గురించేనా" అడిగాను.

" ఏమో..నీ జీవితం..నీ యిష్టం...నా కెందుకు అదంతా " నిష్టూరంగా అంది ప్రియ.

ఏమి మాట్లాడకుండానే ఎవరిళ్ళకి వాళ్ళం వెళ్ళిపోయాము.నేను నా పరిస్థితి కి నన్ను నేనే నిందించుకున్నాను.అలా నేను గట్టిగా మాటాడకుండా ఉండాల్సింది.ఆదోలా అయిపోయాను.

" ప్రియ తో బయటకి వెళ్ళావుగదా..ఎలా అనిపించింది" అమ్మ అడిగింది రాగానే.

" బాగానే ఉంది" ఆమె అడిగేదానికి పొడి గా చెప్పి అవతలకి వెళ్ళిపోయాను.

" మంచిది బాబూ"

బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళి నా లాప్ టాప్ తెరిచాను.డ్రీంస్ ఆన్ ఫైర్ అనే ఆ పాట ని వింటేనే ఈ వేడి చల్లారుతుంది.అయితే ఒకటి..ఈ పాట ఇక ఎంతమాత్రం వినబోను.ఇదే చివరి సారి.ఇక యామిని గురించి కూడా ఆలోచించను.జరిగిది చాలు ఇక..! (సశేషం) 

Monday 23 April 2018

నా పేరు శివ (నవల)Post no:40

నా పేరు శివ (నవల)Post no:40

" నా కంపెనీ బాగానే ఉంది గా" అడిగింది ప్రియ.

"నిజం చెప్పనా" ప్రశ్నించాను.

"అనేగదా"

"నాకు చాలా బాగుంది..ఈ సండే ప్లాన్ లో నన్ను చేర్చినందుకు థాంక్స్"

" మీ అమ్మ గారు నీ ఆరోగ్యం గూర్చి  చెప్పిన రోజునే పిలుద్దామనుకున్నా గాని,కుదరలేదు.నాకు నైట్ షిఫ్ట్ ఉంది గా అందుకని పగలు నిద్రపోవలసి వచ్చింది.ఆ తరువాత అనుకున్నా పడలేదు.సంతోషం ఇప్పటికి కుదిరింది.నెంబర్ ఇచ్చిపుచ్చుకున్నాక వారానికి ఓ మారైనా కాల్ చేద్దామనుకున్నా..!ఇన్నాళ్ళూ కుదర్లా"

" ఆ ఆలోచనే నాకు రాలేదు.నా బాధ లో నేను ఉన్నాను"

" ఆ..అన్నట్టు నీ స్టోరీ చెప్తా అని ప్రామిస్ చేశావు గా... చెప్పవూ"

"తప్పకుండా ..చెప్తా"

"మరి కానీ"

"యామిని అనే అమ్మాయిని నేను ప్రేమించాను.ఆమే ప్రేమించింది..మరి ఎందుకో ఇప్పుడు ..నేనంటేనే గిట్టడం లేదు,ఆమె గుర్తు వచ్చినప్పుడల్లా నా జీవితాన్ని ముగించాలనిపిస్తోంది "

"మీ ఇద్దరి నడుమ ఏమి జరిగింది" అడిగింది ప్రియ.

"ఆమె కి నేను ఏ గిఫ్ట్ ఇవ్వలేదట"

"మరీ అర్ధం లేకుండా ఉందే...గిఫ్ట్ ఇవ్వనంతమాత్రాన నో చెప్తారా"

"ఏమో నాకయితే తెలియడం లేదు.ఎంతో బాగా ఉండేవాళ్ళం..అన్నిరకాలుగా...!నాకూ అది కారణం కాదనే మరో వేపు అనిపిస్తోంది"

"అలాగా"

" బహుశా నాకు ఆరోగ్యం..బాగాలేనప్పుడు ఏమైనా అన్నానేమో..అవి ఏమి నాకిప్పుడు గుర్తు వచ్చి చావడం లేదు"

" ఎందుకు గుర్తుకు  రావడం లేదు..?"

" నాకు జరిగిన ట్రీట్మెంట్ వల్ల..అలా జరిగింది.దానివల్లనే నా మాట్లాడే సామార్ధ్యం కూడా దెబ్బతిన్నది..నా  జీవితమే చికాకైపొయింది"

"ఇంతకీ నీకు ఏ అనారోగ్యం..."

" అది పర్సనల్.ఇప్పుడు వద్దులే.మంచిగా ఉన్నప్పుడు చెబుతా"

" ఎందుకంత రహస్యం ..?నువు నాతో చెప్పవచ్చు..ఏం జరగదు" అన్నదామె.

" ఆ..అన్నట్టు ..నీకు ఎవరైనా బాయ్ ఫ్రెండ్ ఉన్నాడా ..?"

" లేరు.చెప్పాలంటే ఎప్పుడూ లేరు"

" అదేంటి..నీకు మగవాళ్ళంటే గిట్టదా"

" అలాని కాదు.చదివే రోజుల్లో ఇద్దర్ని ఇష్టబడ్డా ..అది ప్రేమ వరకూ పోలేదు"

" వాళ్ళకి నీ ఫీలింగ్స్ చెప్పలేదా"

" చెప్పలేదు.పిరికిదాన్ననే చెప్పాలి.వాళ్ళే నన్ను ప్రేమించినట్లు చెప్పాలని తలపోసేదాన్ని"

" ఇలాంటిది ఇదివరకు వినలేదు"

" నేను కాలేజ్ లో చదివేప్పుడు అశ్విన్ అనే అతనితో చనువు గా ఉన్నా,అతనే చెబుతాడని ఊహించా గాని..చివరకి తను వేరే అమ్మాయిని ప్రేమించినట్లు చివరకి చెప్పాడు.కొన్ని నెలలు బాధపడ్డాను.ఆ తవాత ఇంకో క్లాస్ మేట్ తో క్లోజ్ గా ఉన్నాను"

" అదేమయింది మరి"

" అతను సుబ్రమణి.ఫేస్ బుక్ ద్వారా బాగా చేరువ అయ్యాము.రెండు నెలలు ఎంతో చాటింగ్ చేసుకున్నాము.ఈసారి అయినా ఫలిస్తుందా అనుకున్నా.నేను కొన్ని సూచనలు ఇచ్చినా..అతని ప్రవర్తన మరీ రూడ్ గా ఉండేది.ఆ తర్వాత తన దారి లో తను పోయాడు..అలా ఓ కౄరమైన దారి నా జీవితానిది"

" ఈసారి వచ్చే వ్యక్తికైనా నీ ప్రేమ ని తెలియబరుచు..మరీ లేట్ కాకముందే"  
"అలా చెప్పడం బాయ్స్ డ్యూటి అని అనుకునే దాన్ని.అలా చెప్పే వారు ఆత్మవిశ్వాసం ఉండేవారు గా మార్కులు తెచ్చుకుంటారు..లోకరీతి లో"

"మంచిది.."

"నువు ఈసారి ఎవరినైనా అమ్మాయిని ప్రయత్నించినప్పుడు ఈ టిప్ ని గుర్తుంచుకో,ఎదుటి వారికీ  అది మంచిగా అనిపిస్తుంది"

" మళ్ళీ అలాంటిది జరగదు.ఏమైనా నీకు థాంక్స్.."

" లేదు.నువు ప్రేమలో పడతావనే నా నమ్మకం.."

" నీకు జ్యోతిష్యం లాటిది వచ్చా"

"లేదు"

"దయచేసి అలా ఊహించకు..అలాంటిది ఏమి ఉండదు.నా ఫ్యూచర్ ఇకంతే"

"వరుణ్"

"సిటీ ని ఎంజాయ్ చేస్తానికి గదా వచ్చింది ..నీ దారి లో నువు వెళ్ళు" చెప్పాను నేను.

ప్రియ అదోలా ఫీలయి విండో లోనుంచి చూడసాగింది.నేను మామూలు గా ఉండిపోయాను.ఇక ఎప్పుడూ యామిని గురించి ఎవరకీ చెప్పకూడదు అని నిర్ణయించుకున్నాను.నా ఫ్యూచర్ గురించి ఇంకొకరికి ఎందుకు..?నా ప్రేమ గురించి వీళ్ళందరికీ ఏం తెలుసు..?నేను ఎలా అయినా పోతా..ఏంటో ఈ జనాలు..!

నా ముందు సీట్లో ఒక పర్స్ పడి ఉంది.ఎవరూ లేరు.ముందుకు జరిగి తీశాను.లోపల చూస్తే పాస్ పోర్ట్,డ్రైవింగ్ లైసెన్స్,ATMకార్డులు,కొంత నగదు అలా కనిపించాయి.ఎవరో పోగొట్టుకున్నట్లు ఉంది. అడ్రెస్ చూస్తే టి నగర్ లోని తనికాచలం రోడ్ లో ఉంది ..పేరు గాయత్రి ..!ఆమె ఇంటికి వెళ్ళి ఇచ్చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాను.చాలా ముఖ్యమైనవి ఇవి అన్నీ.

" ఎవరో పోగొట్టుకున్నట్లు ఉన్నదే" అంది ప్రియ.ఆ పర్స్ ని చూసి.

" అవును"

" ఓసారి నా పర్స్ పోయింది.నరకం కనపడింది.పోనీలే నీకు దొరికింది,ఏ దొంగో పట్టుకుపోకుండా "

"ఏదో ఆలోచనల్లో పడి పారేసుకున్నట్లు ఉంది..దానికి ఎవరని ఏం అంటాం"

తనికాచలం రోడ్ లో దిగి ఆ అడ్రెస్ ని వెతుక్కుంటూ వెళుతున్నాము ఇద్దరం..!

"ఒక్కొసారి నువు కూడా ఏదో ఆలోచనలో మునిగితేలుతుంటావు..కదా" అంది ప్రియ.

" చాలాసార్లు ..అలానే ఉంటా"

" అలా ఏదైనా జరిగినపుడు ..నాకు కాల్ చెయ్యి"

"ఎందుకు నాతో మరీ మంచి గా ఉంటావు ప్రియ.నేను అంత మంచి వాడిని కాదు.నా తల్లిదండ్రులు గాని యామిని గాని ..ఎవరకీ నేను చేసింది ఏమీలేదు.నీ మంచితనానికి నేను ఏమీ ఇచ్చుకోలేను బదులు గా..!నేను అంత అర్హత గలవాడిని కూడా కాదు"

" నా ప్రమేయం లేకుండానే అలా ఉంటున్నాను నీతో...కావాలని కాదు"

" నీ సహాయానికి థాంక్స్"

" అలా అనకు.నాకూ మంచి కాలక్షేపం.ఇరువురికి లాభదాయకమైనదే ఇది"

" మరీ అబద్ధమాడకు,అది నీ ఆరోగ్యానికి మంచిది కాదు.." అలా అని నవ్వలేకుండా ఉండలేకపోయాను.ప్రియ ఆ విధంగా విజయం సాధించింది నాలో ఉత్సాహం రేకెత్తించడం లో..!

" నీ నవ్వు మొదటి సారి చూస్తున్నా...దానికి సంతోషం" అంది.

" నీ వల్లనే ఇది.ఈ మార్పు నీ వల్లనే ప్రియ"

" కావాలసింది అదే గదా "  
  చివరకి మేము ఆ పర్స్ పోగొట్టుకున్న ఆమె ఇంటికి చేరుకున్నాము.గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో ఉంది.బెల్ కొట్టగానే తలుపు తీసింది.రమారమి ముప్ఫై అయిదేళ్ళ స్త్రీ.

" ఎవరు కావాలి.." అడిగిందామె.

" మిసెస్ గాయత్రి అంటే మీరేనా..?" ఆ డ్రైవింగ్ లైసన్స్ లోని అడ్రెస్ లో ఆమె పేరు ని గుర్తుంచుకొని అడిగాను.

" అంటే..మీకు నా పర్స్ గాని దొరికిందా"

" అవును.12G బస్ లో దొరికింది.బహుశా మీరు మరిచిపోయారనుకుంటాను.ఇదిగోండి" అంటూ ఆమెకి దాన్ని ఇచ్చేశాను.

" థాంక్యూ సో మచ్..మీ పేరు ఏమిటి..?" ప్రశ్నించింది.

"నా పేరు వరుణ్..ఈ అమ్మాయి పేరు ప్రియ..నా  ఫ్రెండ్" చెప్పాను.ఆమె తన పర్స్ ని చెక్ చేసుకుంది.

"మీ వస్తువులన్నీ ఉన్నాయనుకుంటాను" అడిగాను.

" దేవుని దయవల్ల అన్నీ ఉన్నాయి.ముఖ్యంగా పాస్ పోర్ట్ పోతే ఎంత తలనొప్పో మళ్ళీ పొందడం..."

" నాకు తెలుసునండి"

" దేవుడే నా ప్రార్ధనలు ఆలకించినట్లున్నాడు.మళ్ళీ నా వస్తువులు నా చేతికి మీ ద్వారా అందించాడు.." అంది ఆ గాయత్రి.

" పోన్లెండి..సంతోషం"

" మీరు దేవుడో,దేవ దూత నో...ఎవరకి తెలుసు..సత్యం" ఆమె నవ్వుతూ అంది.

" అదేముంది మేడం"

" సారీ మిమ్మల్ని ఇలాగే నించొబెట్టి మాటాడుతున్నా...ఇద్దరూ లోనికి రండి.."

"వచ్చే మారైనా కొంచెం జాగ్రత్త గా ఉండండి..దానిదేముంది గాని"

" ఓ..తప్పకుండా.రండి లోనికి.జ్యూస్ తాగి వెళ్ళండి .."

" కొద్దిగా పనులు ఉన్నాయి..వెళ్ళాలి మేము.."

" ఓకె..సోదరా..మళ్ళీ మీకు థాంక్స్.ఇంత సాయం చేసినందుకు" అంది గాయత్రి.

" వెల్కం..మిసెస్ గాయత్రి" అలా చెప్పి బస్ స్టాప్ వేపు వస్తున్నాము.

" అయితే నువు దేవుని తో సమానమన్నమాట" ప్రియ నవ్వుతూ అన్నది.

" నేను దేవుడి ని కానని నాకు తెల్సు..కాని దేవుడు షిజోఫ్రెనిక్ కాగలడా" అడిగాను.

" ఏమిటి నువు అన్నది..షిజో ..అంటే"

" అదేం లేదులే ..తర్వాత చెపుతా"

" టైం తీసుకో..మళ్ళీ అడిగి నీకు కోపం తెప్పించడం నాకు ఇష్టం లేదు..నాకు తెలిసి వచ్చింది గా "

" నేను అలా ఏమి కాదు.ప్రియ  నీ విషయం లో నేను ఎప్పుడూ కోప్పడను.ప్రామిస్ చేస్తున్నా.."

" మరయితే అది ఏమిటి చెప్పు..షిజో..అది"

" వచ్చేసారి తప్పకుండా చెపుతా..అప్పుడు బస్ మీద కాకుండా ..బైక్ లో వద్దాము,సరేనా "

" ఓ మేధావి బండి ఎక్కబోతున్నా"

" ఇతరుల్ని మేధావుల్లా చూసే వారు..నా ఊహ లో గణితం,కెమిస్ట్రి,ఫిజిక్స్ లో పూర్ గా ఉండేవాళ్ళు...నేననుకోవడం.." నవ్వుతూ అన్నాను.

" కాలేజ్ లో నేను అన్నిట్లోనూ పూర్ నే.ఒక్క అమెరికన్ యాక్సెంట్ ఇంగ్లీష్ లో తప్ప" (సశేషం)     

Saturday 21 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:39

నా పేరు శివ (నవల),Post no:39

చాప్టర్-12

సిబ్రవరి 9, 2014

సూసైడ్ పద్ధతుల గురించి కొన్ని ఆర్టికల్స్ చదివి బాగా సూటవుద్ది అనుకున్నది ఎంచుకున్నాను.నాకు ఈత రాదు.కాబట్టి ఎవరూ లేని సమయం లో మునిగి చనిపోవడం దగ్గరి దారి.ఈస్ట్ కోస్ట్ రోడ్ లోని బీచ్ అనువుగా ఉంటుది దానికి.ఎవరూ పెద్ద గా కనిపించరు.అది బాగా బాధాకరమా..?ఒక ఇరవై సెకండ్లు అలా ఊపిరి బిగబట్టి ఆ ప్రక్రియ ప్రాక్టీస్ చేశాను.నా లంగ్స్ పాడవడం వల్ల అంత కంటే ఎక్కువ సమయం కుదరలేదు.ఒక మూడు నిమిషాలు అలా కష్టమే అయినా బిగబడితే పైకి పోవడం ఖాయం.

ప్రతి రోజు దేవుడిని నేను చేయ బోయే పనిని గురించి తల్చుకుని క్షమించమని కోరేవాణ్ణి.నా తల్లిదండులకి ఈ చర్య ఎంతో బాధ ని కలిగిస్తుంది.నేను ఇతరుల గురించి యోచించకుండా ఈ పనికి పూనుకోవడం స్వార్ధమే కావచ్చు.కాని నా ఈ ఒంటరితనాన్ని,యామిని లేని బాధని నేను తట్టుకోలేని విషయాలే.

అయితే ఒకటి నేను సూసైడ్ చేసుకునే ముందు అజయ్ ని,రాం ని ఓసారి కలవాలి.వచ్చే ఆదివారం తిరుచ్చి వెళ్ళాలి.ఆ మరునాడు నా ప్లాన్ అమలుచేసుకోవాలి.ఈ లోకం నుంచి వెళ్ళిపోవడానికి..! సారీ అమ్మ నాన్నలారా..!!!

ఇంతలో ఫోన్ మోగింది.అది యామిని యేమో అనుకొని తీశాను.కాని ప్రియ చేసింది.నిరుత్సాహపడ్డాను..ఎలాగూ ఎత్తాను గదా అని మాట్లాడసాగాను.

" హెలో" అన్నాను.

" హాయ్ వరుణ్...ఎలా ఉన్నావ్.." ప్రియా ప్రశ్నించింది.

" బ్రతికే ఉన్నాను"

" ఈ రోజు ఆదివారం గదా ..ఫ్రీ గా ఉంది...వారం లో మంచి రోజు అంటే ఇదే గదా "
" కావచ్చు"

"నా కోసం ఒక చిన్న పని చేయగలవా.."

" నువు అడిదేదాని మీద అది ఉంటుంది"

" చాల సింపుల్...నాతో కొద్ది సమయం గడపాలి"

" హ్మ్మ్.."

" బాగా నే ఉంటుంది"

" ఎక్కడున్నావ్"

" మా అపార్ట్ మెంట్ ముందర..బయటకి వస్తే కనబడతాను"

" అయిదు నిమిషాలు.."

" థాంక్స్"

"బాయ్"

నా ఫేస్ వాష్ చేసుకున్నాను.

" అమ్మా..అలా బయటకి వెళ్తున్నా..ప్రియ తో " చెప్పాను వచ్చే ముందు.

" మంచిది వెళ్ళిరా" అన్నదామె.

కిందికి వెళ్ళాను."ఉండు..బైక్ తీసుకొస్తా" అని ప్రియ తో అన్నాను.

" అది అవసరం లేదు" అంది ఆమె.

" మరీ.."

" బస్ ఎక్కి చెన్నై సిటీ అంతా చుట్టి వద్దాము" అందామె .
" ఎందుకు"

"అలా బస్ స్టాప్ దాకా మాటాడుకుంటూ పోదాము"

" నాకు ముందు కారణం చెప్పు.అలా అయితేనే అక్కడి దాకా వస్తా"

" MIIT కి చెందిన కోపిష్టి విద్యార్థి లా ఉన్నావే" అన్నది ప్రియ.

" నువ్వు ఏమైనా అనుకో.." భుజాలెగరేస్తూ అన్నాను.

" రైలు లో కంటే..బస్ లో కిటికీ పక్కనే కూర్చుని సిటీ లో తిరుగుతుంటే ఆహ్లాదం గా ఉంటుంది.అదే నాకు ఇష్టం."

" నువే వెళ్ళు..మరి నేను ఎందుకు"

" నీకు ఒక చేజ్ లా ఉంటుందని"

"నా విషయం నీకు ఎందుకు...నా శ్రేయోభిలాషివా"

" అనుకోవచ్చు.టెంపుల్ వద్ద కొన్ని రోజుల క్రితం మీ అమ్మ గారిని కలిసినపుడు చెప్పారు..నీకు కొద్దిగా అనారోగ్యం ఉందని..కాలేజ్ కి వెళ్ళడం లేదని..ఒంటరిగా ఉంటున్నాడు..కొద్దిగా కంపెనీ ఇమ్మని"

" అయినా బస్ లో వెళ్ళడం ఏం సరదా"

" నన్ను నమ్ము.బాగుంటుంది.ఒకరి గురించి ఒకరు తెలుసుకుంటూ అలా.."

" నా గురిచి ఎందుకులే..దివాళా వ్యవహారం.."

" అలా ఎందుకు అనుకోవడం..నువు తెలివైనవాడివే...నాకు ఓ అవకాశం ఇవ్వకూడదా ..ఆనందింప చేయడానికి"

" నువు తప్పని తేలడానికైనా ..సరే పదా"

" అంటే బస్ లోనే గా" అడిగిందామె.ఉత్సాహంగా!

" ఔను"

అశోక్ పిల్లార్ బస్ స్టాప్ దాకా నడుచుకుంటూ వెళ్ళాం.నేను ఎలా ఉన్నా...ఆమె సహృదయత కి సంతోషమనిపించింది.నాకు ఒక స్వాంతన ఇవ్వడానికి ఆమె ప్రయత్నిస్తోంది.మంచిది,అయితే అంతా నన్ను చూసి జాలిపడటం అనేది కూడా ఎందుకో మంచిగా అనిపించడం లేదు.

" ఈ చీర నాకు ఎలా ఉంది" బస్ స్టాప్ కి వెళ్ళినతర్వాత అడిగింది.

" బావుంది" అన్నాను.

" థాంక్స్..ఈ గాజులు.."

"అవీ బాగనే ఉన్నాయి"

" ఓ విషయం తెలుసా ..ఈ గాజుల కోసం బ్రాండెడ్ షాప్ కి వెళితే వెయ్యి రూపాయలు అన్నారు.ఇవే గాజులు పాండి బజార్ లో మూడు వందలకి కొన్నాను"

" అంటే అర్ధం"

" ఇలాంటివి పెద్ద షాపుల్లో కంటే చిన్న షాపుల్లో కొనడమే ఉత్తమం.."

" తెలివైన నిర్ణయం..సంతోషం"

" ఏదో కామన్సెన్స్ తో లేని తెలివి ని పూరించుకుంటున్నాను..ఏమంటావు "

"ఇంటెలిజెన్స్ అనేది పెద్ద ఇదని ఎందుకనుకోవడం"

" నాకు ఇంటెలిజెంట్స్ అంటే అసూయ.."

"సరే..కానీ"

కొన్ని నిమిషాలు వెయిట్ చేసినతర్వాత 12G బస్ వచ్చింది.

" బస్ ఎక్కుదాం" అన్నది ఆమె.

ప్రియా కిటికీ పక్క సీటు లో కూర్చున్నది.(సశేషం) 

Friday 20 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:38

నా పేరు శివ (నవల),Post no:38

జనవరి 4, 2014

ఆ బార్ లో ఆల్కాహాల్ ని తాగడానికి ప్రయత్నించి ఇబ్బంది లో పడ్డాను గదా.దాని పర్యవసానాలు తీవృంగా గాఉంటాయని అర్ధమయి ఇక మందు జోలికి పోవట్లేదు.ఓ గంట పైగానే నిద్ర లోకి జారుకున్నాను,ఆ రోజు ఆ కొద్ది బీరు తాగిన దానికే..!ఆ తర్వాత నీళ్ళు చల్లి ఎలాగో తెలివి లోకి రప్పించి ఇంటికి చేర్చారు.ఇంకా నయం..అదే సీను ని యామిని గనక చూసి ఉంటే ఘోరంగా ఉండేది.

రాం ని,అనూష ని చూసిన తర్వాత యామిని తో మాట్లాడాలనే కోరిక ఎక్కువ అయింది.ఒక రోజు ఫోన్ చేశాను.లిఫ్ట్ చేస్తుందా లేదా అని ఎదురు చూడసాగాను.

" వరుణ్" అవతల నుంచి యామిని. ఆనందమనిపించింది.

" ఎలా ఉన్నావు.." అడిగాను.

"బాగున్నా.ఇక్కడ చాలా బిజీ గా ఉన్నాను..ఏమి అనుకోకు "

"నా కాల్ కి స్పందించినందుకు సంతోషం"

"నీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి..తిరుచ్చి రాగలవా ఒకసారి"

" దానికేం..ఈ రాత్రికే చెన్నై లో బయలు దేరి రేపు తిరుచ్చి లో కలుస్తా.."

"సరే..రేపు కేంపస్ లో కలుద్దాం"

"మంచిది"

" బాయ్"

"ఇప్పుడే ఎందుకు బాయ్ చెప్పడం"

" చేయవలసిన పనులు ఉన్నాయి..వెళ్ళాలి"

" సరే అయితే..రేపు కలుద్దాం" అలా చెప్పి ఫోన్ పెట్టేశాను.

మళ్ళీ యామిని ని చూడబోతున్నాననే ఆలోచన ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసింది.ఆ ప్రత్యేక సందర్భానికి చక్కగా తయారవ్వాలి.నా అనారోగ్యం నుంచి కోలుకుని మళ్ళీ చక్కగా ఉన్నాననే ఫీల్ ఆమె కి కలగాలి.హెయిర్ కట్ చేయించుకున్నా...మంచి షర్ట్ వేసుకున్నా.చక్కగా తయారయ్యా అన్ని విధాలా.యామిని ని చూసి వస్తానని మా అమ్మ తో చెప్పి కన్విన్స్ చేసి బయలు దేరాను.బైక్ మీద కోయంబేడు బస్ స్టేషన్ కి వెళ్ళి అక్కడే బైక్ ని పార్క్ చేసి బస్ ఎక్కాను.ఈ సారి నా పొరబాట్లకి సారీ చెప్పాలి ..ఎలాగో అలా ఆమె ని బాధించకుండా మాట్లాడాలి.ఇలా ఆలోచించసాగాను.తిరుచ్చి వచ్చేసరికి తెల్లారింది.నిద్ర అంత గా పట్టలేదు.మేము మొదట సారి కలిసిన ఆ కేంటిన్ వద్ద కే వెళుతున్నట్లుగా ఉంది.ఈ సారి ఆశ కన్నా భయమే ఎక్కువ గా ఉంది.ఫలితం ఎలా ఉంటుందోనని..!

సమయం చూస్తే ఉదయం అయిదు అవుతోంది.సిగరెట్ లు కొని ఓ గంట కాలక్షేపం చేశాను.ఆ కేంపస్ లోనే బ్రేక్ ఫాస్ట్ కానిచ్చాను.సరిగ్గా ఏడింటికల్లా యామిని ని కలుస్తానికి ఆ ప్రదేశానికి వెళ్ళాను.అక్కడినుంచి కాల్ చేశాను.

" హలో" అంది నా ఫోన్ కాల్ కి .

" నా కాల్ తో నే లేచావా" అడిగాను.

" లేదు.నేను తయరవుతుండగా నువు కాల్ చేశావు,పావు గంట లో కేంటిన్ వద్ద కి వస్తాను" అన్నది యామిని.

ఆ కేంటిన్ వాతావరణం ని చూడగానే నాకు పాత జ్ఞాపకాలు మది లోకి రాసాగాయి.ఆమె కి కూడా అలా నే రావాలి.లేదా నేనే కదిపి ఆ ప్రస్తావన తీసుకురావాలి.కాసేపటి లో ఆమె కనపడింది వస్తూ..!

" హాయ్" అని ఆమె కి షేక్ హేండ్ ఇచ్చాను.

" నీ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది" ఆమె వాకబు చేసింది.

"మెడిసిన్స్ కొంచెం హై డోస్ లో ఇస్తున్నారు.ఫర్లేదు.అయితే మాట్లాడేదానికి కొంత ఇబ్బంది ఉంది" చెప్పాను.

"అంటే ఏవో మాటలు వినబడటం...కనబడటం ..అలాంటివి..ఓకేనా.."

" ఇప్పుడు అవేమీ లేవు"

" అయితే ఫర్లేదు.చెన్నై లో ఎలా గడుస్తోంది"

"రోజు లో సగం నిద్ర పోవడం.. సగం బోర్ గా నే ఉంది"

" బోర్ గా ఉన్నప్పుడు ఏం చేస్తుంటావు"

" ఎవరైనా ఫేస్ బుక్ ఫ్రెండ్స్ తో..చాట్ చేయడం..మ్యూజిక్ వినడం..అమ్మ వాళ్ళ తో గుడి కి వెళ్ళడం..అలా..!ఒక్కోసారి లాప్ టాప్ లో సినిమాలు చూస్తా..అర్ధం చేసుకోవడం కష్టమే.."

" అర్ధం చేసుకోడానికి ఏముంది"
"అంటే ఆ ఇతివృత్తం అదీ .."

" క్ర్రమేణా అన్నీ సర్దుకుంటాయిలే"

"అందరూ అదే అంటున్నారు"

"అది నిజమే గదా..వర్రీ అవకు..సర్దుకుంటుంది"

" అయితే ఇక్కడ నా ప్రియురాలు ఎలా ఉంది" ప్రశ్నించాను.

"నేను నీ ప్రియురాల్ని కాదు..ఓకె..?" ఆమె సమాధానం నా మొహం మీద ముష్టి ఘాతం లా తగిలింది.

" ఏమంటున్నావు.."

"ఇప్పుడు అన్నదే మళ్ళీ చెపుతున్నా...కాబట్టి తెలుసుకో ఇకనైనా.."

" మరైతే నువు.."

" కేవలం యామినిని..ఎవరి ప్రియురాల్నీ కాదు"

" నేను గతం లో చేసిన వాటికి చెంపదెబ్బ వేసినా భరిస్తా..ఈ విధంగా నువు అనడం నేను భరించలేను..నువు లేనిదే నా  జీవితం లేదు.."

"నీ పరిస్థితి కి పిటీ గానే ఉంది.కాని నన్ను దయనీయ స్థితి లోకి నెట్టకు..మత్తు లోకి జారిన నీ ఫ్రెండ్స్ అందరి కంటే నువ్వే ఇలా పాతాళానికి దిగజారావు"

"అయితే ఇప్పుడు ఏమంటావు..?"

" నా గురుంచి మర్చిపోలేనిది ఏముంది..ఇలా మాటాడి నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకు .."

"నీ ప్రశ్న కి జవాబు చెపుతా ..ముందు ఓ కప్పు కాఫీ  తాగుదాం"

" దీనికి ప్రత్యేకంగా చెప్పేది ఏముంది.."

సరే..మొత్తానికి రెండు కాఫీ చెప్పాను.కూర్చొని తాగుతున్నాము.

" గతం లో మనం గడిపిన మధుర క్షణాలు...ఆ రోజుల్ని మళ్ళీ గడపాలని లేదా" అడిగాను.

" స్కూల్ రోజుల్లోనే ఇద్దరితో పోయావు అని నన్ను తిట్టావు..అది గుర్తు లేదా" అన్నది యామిని.

" అవి ఇప్పుడు ఎందుకు...బేబీ"

'ఆ పిలుపే వద్దనేది..!ఇంకో సంగతి నీకు చెప్పాలి.ఆ ఇద్దరు నాకు ఎలాగో నువు అంతే నాకు.అంత కంటే ఏమీలేదు.."

"అంతేనా"

" అంత హాస్యాస్పదం గా ఉన్నాయి నీ మాటలు..అర్ధం అయిందా"

"మొదట్లో నువు పాడిన ఆ డ్రీంస్ ఆన్ ఫైర్ పాటనే పాడుకుంటూ ఇప్పటికీ నువు నా తో ఉన్నట్లుగా ఫీలవుతుంటా నేను.ఆ డిప్రెషన్ వల్లనే నేను ఇలా దిగజారాను.ఇప్పటికీ అదే పాడుకుంటూ ఉంటా..ఎందుకో తెలుసా..?"

" ఎందుకు"

" నేను అలా నీ జ్ఞాపకాల్లో ఎడిక్ట్ అయిపోయాను..అదే నా దురదృష్టం"

" దానికంటే ముందు ఇంకోటి తెలుసుకో...డ్రగ్స్ వల్ల ఎలా అవుతారు అనేదానికి నువు ఉదాహరణ లా నిలిచిపోయావు..? ముందు నీ మైండ్ సెట్ మార్చుకో..."

" అది చెప్పినంత సులభమా.."

" అదంతా నాకు తెలియదు.నీ భవిష్యత్ నీ చేతి లో ఉంది.గతం లో నే ఉండిపోతావా..లేదా..ముందుకు వెళతావా అని నన్ను అడిగితే మాత్రం నేను రెండవదే కోరుకుంటాను.."

" అంటే దాని అర్ధం ఇక నన్ను ప్రేమించడం కుదరదంటావా..?" ఆమె చెప్పే ఏ సమాధానికైనా సిద్ధపడిపోయాను.

" ఆ విషయం చెప్పడానికే నిన్ను ఇక్కడకి పిలిచింది.."

" సరే..చెప్పు"

" అలా నడుస్తూ మాట్లాడదామా"

" అలాగే"

" అలా ఆ గేటు దగ్గర వరకు వెళదాము.అటునుంచి అటే నువు చెన్నై వెళ్ళిపోవడానికి అనువు గా ఉంటుంది" అన్నది ఆమె.ఇద్దరమూ నడవసాగాము.

" ఈ రోజు నాతో గడపడం లేదా ..అయితే" అన్నాను.

"సారీ.మనం ఇక కలిసి మాట్లాడటం అనేది ఇక జరగదు.ఇదే మన చివరి కలయిక.ఫ్రెండ్స్ గానే విడిపోవడం మంచిదనే ఇదంతా చెపుతున్నా"

" నాకు ఒక చివరి అవకాశం ఇవ్వకూడదా.."


" లేదు.నా ప్రణాళికలు వేరే ఉన్నాయి"

 " అంటే వేరే వ్యక్తి తోనా" అడిగాను.కన్నీళ్ళపర్యంతమయ్యాను.

" అవును" నవ్వుతూ అన్నది యామిని.
"అతని పేరు..?" నా గుండెలో పిడుగు పడినట్లుగా అయింది.

"ప్రవీణ్.నా క్లాస్ మేట్.చాలా మంచి వ్యక్తి.." మళ్ళీ నవ్వుతూ చెప్పింది.నాకు బేస్ బాల్ బేట్ తో ఆమె తల చెక్కలయ్యేలా కొట్టాలనిపించింది.

" అతడిని ప్రేమించావా" నేను నిరాశకి సిద్ధపడే అడిగాను.

" నాకు తెలియదు.కాని తను నాతో ఉన్నప్పుడు చక్కగా ఉంటుంది"

" నీకు ఆ రింగ్ ని గిఫ్ట్ గా ఇచ్చింది తనేనా"

" అవును.తన జీవితకాల పొదుపు తో మరీ కొన్నాడు.నీ వంటి వారికది ఆలోచన కైనా వస్తుందా"

" అంటే నీకు నేను ఏమి గిఫ్ట్ ఇవ్వలేదనా..?"

" ఆ గిఫ్ట్ ..అది రింగ్ కావచ్చు లేదా కీచైన్ కావచ్చు,దాని వెనుక ఉండే భావం ముఖ్యం,ఆ తేడా కే నాకు నవ్వు వచ్చేది,ముఖ్యంగా తన ప్రేమ ప్రకటనకి"

" అంతలా ప్రేమ కలగడానికి తను నీకు ఏం చేశాడని..?"

"నువు నన్ను ఏడ్చేలా చేసినప్పుడు తను నన్ను ఓదార్చాడు.నా బాధల్ని పంచుకున్నాడు.ఎవరినుంచి పొందని అభిమానాన్ని కురిపించాడు.నా మీద ఒక కవిత కూడా రాశాడు,దాన్ని ప్రతి రేయి నిద్రకి ముందర చదువుకుంటాను.."

" సరే" నా మెదడు మొద్దుబారినట్లయింది.ఏమి మాట్లాడటానికి తోచలేదు.

"ప్రవీణ్ కనక లేకపోతే నా మెంటల్ టార్చర్ కి ఏమయిపోయేదాన్నో ఆ దేవుడికే తెలియాలి.రెండోసారి గోవా వెళ్ళినప్పుడు నువు ఎంత టార్చర్ పెట్టావో కొద్దిగా అయినా గుర్తుందా..?" అడిగింది ఆమె.

" లేదు.."

" సర్లే..వదిలెయ్"

" నువు నాకు ఇచ్చిన మెసేజ్ అర్ధమయింది"

" అది మంచిది.ఇవే నా చివరి పలుకులు నీతో.ఇక నన్ను ఎప్పుడూ ఫోన్ చేసి పిలవకు.అది ప్రవీణ్ కి ఇష్టం ఉండదు.తన కోరిక ని నేను మన్నించాలి.అదీ గాక కేంపస్ ప్లేస్ మెంట్స్ దగ్గరకొస్తున్నాయి.ఇక నేను బిజీ అయిపోతాను.."

"మంచిది"

"సరే..ఆల్ ద బెస్ట్.వచ్చే సంవత్సరం కాలేజ్ లో చేరి ఆ తర్వాత జాబ్ సంపాదించుకో.నువు కోరుకున్నవిధంగా .."

" థాంక్స్.ప్రవీణ్ కి నీకు బెస్ట్ ఆఫ్ లక్.బాయ్" అలా చెప్పి వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా వచ్చేశాను.ఈ బాధ నుంచి విముక్తి పొందాలి.ఎంతో ప్రేమించిన అమ్మాయి కాదన్నప్పుడు..హృదయరహితం గా ప్రవర్తించినపుడు ..నేను బతికి ఉండడం అనవసరం అనిపించింది.

గతం లో ఓసారి నేను సూసైడ్ కి ప్రయత్నించిన వాని గా ఆ అనుభవం ఏమిటో నాకు తెలుసు.సూసైడ్ చేసుకునే వారు పిరికి వారు అని అన్న ఆ వెధవ ఎవడో గాని నాకు కనపడితే వాణ్ణి ఖండ ఖండాలుగా టార్చర్ చేసి చంపుతా.వాడు తప్పు అని ఒప్పుకునేదాకా..!నిజానికి సూసైడ్ చేసుకోవడానికి చాలా ధైర్యం కావాలి.అప్పుడు నాకది లేకపోయింది.రకరకాలు విధానాలు వెదకాలి..సులభంగా ..మొదటి అటెంప్ట్ లోనే చనిపోవాలి.అలా ప్లాన్ చేసుకోవాలి అని అనుకున్నాను.ఎంత బాధ అయినా ..ఒకసారేగా..!

అయితే నా తల్లిదండ్రులతో కొంత కాలం గడపాలి.వారికి నేను ఎంతో రుణపడిఉన్నాను.నా ఆత్మహత్య గురించి కొన్ని ఫోరం ల లో కూడా పోస్ట్ చెయ్యాలి.ప్రతి వివరం దానిలో రాయాలి.లవ్ ఫెయిల్యూర్,ఇంకా షిజోఫ్రెనియ ల తో ముగించిన కధ గా అది నిలిచిపోవాలి.ఈ జీవితం తర్వాత ఉండే జీవితం ఇంత నరకం గా మాత్రం ఉండదు. (సశేషం)   

Wednesday 18 April 2018

నా పేరు శివ (నవల)Post no:37

నా పేరు శివ (నవల)Post no:37

చాప్టర్-11

డిసెంబర్ 22,2013.

గత రెండు నెలల్లో యామిని కి రెండు వందలసార్లు అయినా ఫోన్ చేసి ఉంటా.ఒక మూడు సార్లు ఎత్తినా, బిజీ గా ఉన్నానని చెప్పి పెట్టేసింది.పరీక్షల కి చదువుకోవలసి ఉందని చెప్పినా , నాకు తెలుసు అది అబద్ధమని.ఈ ఒంటరి తనం లో మరీ బాధ గా అనిపించింది.రోజుకి పన్నెండు నుంచి పదమూడు గంటలు నిద్ర లోనే ఉంటున్నాను.వేసుకుంటునా మాత్రల ప్రభావం..అది.సరిగా ఆలోచించడానికి గాని మాటాడ్డానికి గాని ఓపిక సరిపోవడం లేదు.కొంత కాలం అయినాక అంటే కాలేజ్ కి వెళ్ళే సమయం కల్లా మందుల డోస్ తగ్గిస్తానని డాక్టర్ చెప్పాడు.అప్పుడు నేను పూర్తి గా బాగయినట్టు లెక్క.

టెన్ డౌనింగ్ స్ట్రీట్ లో ఇప్పుడు రాం ఇంకా అతని గర్ల్ ఫ్రెండ్ అనూష లతో కలిసి ఒక బార్ లో కూర్చుని ఉన్నాను.వాళ్ళిద్దరూ క్లోజ్ అయిపోయారు.నా ముందరే ఏవో స్వీట్ నధింగ్స్ చెప్పుకుంటున్నారు.ఇక మామూలప్పుడు ఎలా ఉంటారో ఊహించగలను.

" రాం తన ఫ్రెండ్స్ లో నిన్నే మొదట గా నాకు ఇంట్రడ్యూస్ చేసింది" అన్నది అనూష నాతో.

"దానికి చాలా కారణాలున్నాయి" రాం చెప్పాడు.

"ఏమిటి అవి" అడిగందామె.

" మొదటిది...నాకు ఎంతోమంది ఫ్రెండ్స్ లేరు...నాకు ఫ్రెండ్స్ క్వాంటిటీ లో కంటే క్వాలిటి లో కావాలి.రెండవది..నాకు వరుణ్ బెస్ట్ ఫ్రెండ్...మూడవది..అతను నిన్ను సిస్టర్ మాదిరి గా భావిస్తాడు.అది నాకు చాలా ముఖ్యం..ఇక నాల్గవది.." అనబోతున్నాడు.

" అక్కడే ఆగిపో.ఓ రోమియో..అదే నీలో నాకు నచ్చింది ఇంకా నచ్చనిది..!ప్రతిదానికి బారెడు  చెపుతావు.ఈ సారికి వదిలెయ్యి" అన్నది అనూష.

" నా నిర్ణయాలు అన్నిటికి బలమైన కారణాలు ఉంటాయి.అవి వినడం నీ డ్యూటి కాదా" అనూష చేతులు పట్టుకుంటూ అన్నాడు రాం.

"నాకు అలాంటి డ్యూటీలు సుతారమూ గిట్టవు.." నవ్వుతూ అన్నది ఆమె.
"కనీసం మన పుట్టబోయే కొడుకు ముందు అయినా నా మాట విను..ఇప్పుటి సంగతి ఎలా ఉన్నా" అన్నాడు రాం

"కూతురే కావచ్చు గా అది..నాలానే అవుతుంది" ఉడికించింది ఆమె.

"కాదు కొడుకే కావాలి..వాడు నాలాగే అవ్వాలి.పోనీ వరుణ్ అడుగు"

" నువ్వే చెప్పు వరుణ్.." అందామె.

" ఆడ అయినా మగ అయినా..ఎవరైనా ఒకటే.అయితే నాలా మాత్రం కాకూడదు"  అన్నాను.

" మిత్రమా..నీది ఏం తప్పు లేదు.జరిగినవాటి గురించి మరీ ఆలోచించకు.దానివల్ల ఏం ఉపయోగం చెప్పు.ఒక మలేరియా లాంటిదే వచ్చింది అనుకో..ట్రీట్మెంట్ తీసుకోవా..ఇదీ ఆ మాదిరిగానే భావించు.."అన్నాడు రాం.

"నిజాన్ని ఇప్పటికీ జీర్ణించుకోలేకపోతున్నాను. ఏదో ప్రయత్నిస్తున్నా,చివరకి ఇలా మిగిలిపోయాను" నిరాశగా  చెప్పాను.

" నీ బాధ..యామిని గురించేగా" ప్రశించాడు రాం.

"ఔను"

" మీరిద్దరూ మళ్ళీ కలిసేలా ఓ అద్భుతమైన ప్లాన్ వేద్దాం..నువు ఫీల్ అవకు.అందాక ఓపిక పట్టు" నన్ను ఓదార్చుతూ అన్నాడు రాం.

" ఆ..అదంతా..ఎందుకులే గాని మీ ప్రేమ కధ వివరాలు చెప్పండి" అనూష ని అడిగాను.

" నిజంగానేనా" అంది.

" నా మిత్రుడి యొక్క ప్రేమ కధ గదా.."

" ఈ అబద్దాల కోరు ఓ డేటింగ్ సైట్ లో ఫాస్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేసాడు.." చెప్పుకుపోతోంది.

" అసలు అబద్దాలకోరు గురించి నేను కూడా చెపుతా" రాం కల్పించుకున్నాడు.

"నేను అబద్ధం ఆడిందానికి కారణం ఉంది..భయం చేత" అన్నది ఆమె.

" ఏదైనా అబద్ధం అబద్ధమేగా" రాం వాదించాడు.

"నేను వరుణ్ కి చెపుతున్నా..మధ్యలో నువు కల్పించుకోకు" అంది అనూష.

" కానీ..నువు చెప్పాల్సినది అంతా చెప్పు" రాం నెమ్మదించాడు.
"బాయ్స్ తో చాట్ చేసి చికాకు లేచి గర్ల్స్ తో చాట్ చేద్దామని ప్రయత్నిస్తున్నానా..ఇతను గర్ల్ రూపం లో నాకు తగిలాడు"

" నన్ను గర్ల్ అనుకున్నందుకు నేను ఎక్సైట్ అయ్యాను.సరే..తర్వాత నా నిజ రూపాన్ని తెలిపానుగా...క్లోజ్ అయినాకా" అన్నాడు రాం.

" నా ఈగో మీద దెబ్బ తగిలినట్టయి..నేను బాయ్ నని చెప్పా.." అందామె.అలా కొంతసేపు మాటలు నడిచాయి.

"సరే..మొత్తానికి మీ ఇద్దర్నీ చూస్తే నాకు హేపీ గా ఉంది" అన్నాను.

మళ్ళీ నేనే అడిగాను" కొద్దిగా బీర్ తాగాలని ఉంది బ్రో" అని.

" మిత్రమా..అసలు వద్దు.నీ ఆరోగ్యం గురించి డాక్టర్ చెప్పినదాన్ని బాగా గుర్తుంచుకో..ఆల్కాహాల్ గాని గంజాయి లాంటిది గాని ఎంతమాత్రం ముట్టవద్దు అని చెప్పారు గదా" రాం అన్నాడు.

"ఎంతో కాదు..జస్ట్ కొద్దిగా బీర్" అన్నాను.

" సరే..మరి.కొద్దిగానే.అది గుర్తుంచుకో" రాం బేరర్ ని పిలిచి కొద్దిగా ఓ గ్లాస్ లో తెమ్మన్నాడు.

" సరే..ఇప్పుడు నువు ఏం చేస్తున్నావు" అడిగాను అనూష ని.

" ఒక స్టార్ట్ అప్ లో మార్కెటింగ్ ఎగ్జిక్యూటివ్ గా పనిచేస్తున్నా" చెప్పింది.

" అంటే రాం లానే.."

" తేడా ఉంది. రాం వర్క్ చేసిది సేల్స్ విభాగం లో.నేను మార్కెటింగ్ లో" అన్నది అనూష.

" ఆ రెండు ఒకటి కాదా..? తేడా ఏమిటి చెప్పు "

" అక్కడే..చాలా మంది పొరబాటు పడుతుంటారు.మార్కెటింగ్ అనేది ..ప్రొడక్ట్ గురించి అవేర్నెస్ కలిగించేది.అంటే టార్గెట్ మార్కెట్ లో ఎలా మెలగాలి..ఎలా ఉత్పత్తిని జనాల్లోకి తీసుకెళ్ళాలి...బ్రాండింగ్,ఎస్ ఈ ఓ ,యాడింగ్,వినియోగదారుని ప్రవర్తన ఎలా ఉంది  ఇలాంటి అంశాలు ఇమిడి ఉంటాయి. ఇక సేల్స్ అనేది ఫైనల్ స్టెప్..యాక్చువల్ కష్టమర్స్ చేత కొనిపించేది " ఆ విధంగా అనూష వివరించింది.

"ఒక అద్భుతమైన మాట ఉంది.మార్కెటింగ్ యొక్క అంతిమ లక్ష్యం అవసరం లేకపోయినా వినియోగదారుని చేత కొనిపించడం.ఉదాహరణకి ఆపిల్ ప్రొడక్ట్స్ ..!అలా అనీ చెప్పలేం.కొన్నిసార్లు ఓ వస్తువు కొనడం కూడా మార్కెటింగ్ కంటే కూడా ముఖ్యమైనది" రాం అందుకుని చెప్పాడు.

" నా బ్రెయిన్ లో లోపమో ఏమో..కొన్ని అర్ధం అవడం లేదు.సరే..ఇప్పటికైనా ఓ ముఖ్యమైన సంగతి ..మార్కెటింగ్,సేల్స్ వేరు వేరు అని తెలిసింది " అన్నాను.

" అబ్బా..మిత్రమా..ఇవన్నీ నీకు అంత అవసరం ఏం ఉందనీ...నీకు IT లో జాబ్ వస్తుంది ఎలాగూ" రాం సర్ది చెప్పాడు.

"నేను నేర్చుకునే సామార్ధ్యాన్ని కూడా ఈ మందులు వాడి వాడి కోల్పోతున్నాను" చెప్పాను.

" త్వరలో నే అంతా మంచిగా అవుతుంది" చెప్పాడు రాం.

"అవును..నువు రాం కంటే పెద్ద, వయసు లో అవునా"అడిగాను అనూష ని.

" అవును పదకొండు నెలలు చిల్లర"

" అగ్రజురాలి మాదిరిగా...సరే అది కూడా ఓకే "

" షటప్ ..యూ పర్వర్ట్.." అందామె.

" ఏయ్..ఆగు.అదేమిటి నీ కళ్ళు చాలా ఎర్రగా అయిపోయాయి" రాం కంగారు గా అన్నాడు నాతో.

"నిద్ర వస్తున్నట్లుగా..మగత గా ఉంది రాం"

" బహుశా..బీర్ వల్ల కావచ్చును..పోయి మొహం వాష్ చేసుకో " అన్నాడు రాం.

నడవడానికి కూడా ఓపిక లేకుండా అయిపోయింది నాకు.నా బాడీ మీద బీర్ ప్రభావాన్ని చూపించింది.లేవలేకపోతున్నాను.వెనక్కి పోయి సీట్ లో కూర్చొని  టేబిల్ మీద తల ఆనించడం తో ఎక్కడలేని నిద్ర కమ్ముకొచ్చింది.అలాగే కళ్ళు మూసి నిద్రలోకి జారుకున్నాను. (సశేషం)    

Tuesday 17 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:36

నా పేరు శివ (నవల),Post no:36

యామిని ని నుంచిబయటపడలేకపోతున్నాను.ఎప్పుడూ ఆమె ఆలోచనలే వస్తున్నాయి.ఒక చిత్ర హింస లా ఉంది.రోజు కి రెండు సార్లు చొప్పున కాల్ చేసినా ఆమె నుంచి జవాబు రావట్లేదు.ఆమె  ప్రాధాన్యతలు నిజం గానే మారాయా ఏమిటి ఆ రోజు చెప్పినట్టు..!ఇక నా జీవితం అంతేనా..!గోడ గడియారం కేసి చూస్తే పదింబావు అయింది.పొద్దున్నే ఏం చేస్తాం..కొద్దిగా గిటార్ వాయించుదాము అని తీశాను.Led Zepplin పాట Stairway to heaven వాయించుదామని ప్రయత్నించాను.ఇది ఆశ ని పాదుకొల్పే పాట గా ఆ గాయకుడు భావించేవాడు.నా భవిష్యత్ కి అన్వయించుకుంటూ పాడాలని ప్రత్నించాను.

విచిత్రం..ఆ నోట్స్ ఏమీ గుర్తు కి రావడం లేదు.ఇంకోటి ట్రై చేద్దామని అనుకున్నాను.స్వీట్ చైల్డ్ ఆఫ్ మైన్ అని ..!ప్చ్ ..లాభం లేదు.ఇదీ మర్చిపోయాను.ఇక ఎందుకు లే అని గిటార్ ని అవతల పెట్టేశాను.నా లాప్ టాప్ తీసి చూస్తే..గతం లో ఇంగ్లోరియస్ బాస్టర్డ్స్ అనే ఆంగ్ల సినిమా చూసినట్లు గా ఉన్నది.మళ్ళీ చూద్దామని ప్రయత్నించా.పదిహేను నిమిషాలు చూసిన తర్వాత ఇక చూడలేకపోయా..ఏకాగ్రత కుదరడం లేదు.నిజానికి అది నాకు బాగా నచ్చిన మూవీ.చ..ఏమిటో ఇలా ..!

యామిని ని మర్చిపోవాలని ప్రయత్నిస్తున్న కొద్దీ ఇక ఎక్కువ గుర్తుకు రాసాగింది.అలానే ఉన్నా కాసేపు.స్లం డాగ్ మిలియనీర్ లో పాట బెడ్ మీద వాలి పాడసాగాను.ఆ పాత రోజుల్లోని మాధుర్యాన్ని ఊహించుకుంటూ..!ఇది పాడుతున్న కొద్దీ నిరాశ గానే ఉంది..కాని మంచి అనుభూతి కలుగుతోంది మరో వేపు. అంత లోనే డోర్ బెల్ మోగింది.అది యామిని యా.కాదు..మహా అయితే ఒక శాతం అయ్యే చాన్స్ ఉంది.వెళ్ళి తలుపు తీశాను.

" ఆంటీ ఉన్నారా" ఒక యువతి అడిగింది.ఆమె ఆరంజ్ రంగు చీర లో ఉంది.చామన చాయ రంగు.కొద్ది గా బొద్దు గా ఉంది.అయితే మంచి ఆకర్షణీయం గా ఉన్నది.

" లోపలకి రండి.." ఆహ్వానించాను.ఇంతలో అమ్మ వచ్చింది.

" హలో..ప్రియా...ఏమిటి ఇవాళ చీర లో ఉన్నావు..? చాలా బాగుంది నీకు  " అమ్మ అన్నది ఆ అమ్మాయితొ.

"థాంక్స్ ఆంటీ.ఈ రోజు నా బర్త్ డే.స్వీట్స్ ఇవ్వడానికి వచ్చాను" ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ స్వీట్ బాక్స్ ని అమ్మ కి ఇచ్చింది.

" హేపీ బర్త్ డే అమ్మాయ్.." అమ్మ విష్ చేసింది.

"థాంక్స్" అంది ఆ అమ్మాయి.

"చక్కని మసాలా చాయ్ పెట్టిస్తాను..అలా కూర్చో ప్రియా"

" నాక్కూడా ఇవ్వు" అన్నాన్నేను.

" ప్రియా..ఇతను మా అబ్బాయి వరుణ్ " నన్ను పరిచయం చేసింది అమ్మ ఆమెకి.

" హాయ్ వరుణ్" అంది ఆమె.

"ఆంటీ మీ గురించి చాలా చెప్పింది" మళ్ళీ ప్రియ నే అన్నది.

" ఓహో..అలాగా" అన్నాను.

" తిరుచ్చి లో MIIT లో చదువుతున్నారట గదా "

" ఔను"

"అయితే మీరు మంచి ఇంటిలిజెంట్ అనే అర్ధం.నా లాంటి వారికి అది ఒక కల లానే మిగిలిపోయింది"

" అలా ఏమీ అనుకోవద్దు"

"హాస్టల్ లైఫ్ ఎలా ఉంది" ప్రియ అడిగింది నన్ను.
"డే స్కాలర్ గా ఉండడమే మంచిది.హాస్టల్ లో ఉన్నదగ్గర్నుంచి లేనిపోని అలవాట్లు అవుతాయి"

" అలా ఎందుకు అవుతుంది..దేనికైనా మన నిగ్రహాన్ని బట్టే ఉంటుంది"

"సరే..ఏదైనా కాని" అన్నాను.

ఇంతలో అమ్మ టీ ఇచ్చింది.తాగుతూ ఇరువురము చూసుకోసాగాము.ఏమి మాటాడట్లేదు.అదోలా ఉంది.బైక్ మీద అలా తిరిగొస్తే బాగుంటుంది అనిపించసాగింది.

" ప్రియ వాళ్ళు ఉండేది మన అపార్ట్మెంట్ లో నే.గుళ్ళో పరిచయం అయింది.తీరా చూస్తే మన పొరుగు ఇల్లే.చాలా మంచి అమ్మాయి" అమ్మ చెప్పింది.

" ఓకె" అన్నాను.

"అలా బయటకి వెళ్ళి రండి" అన్నది అమ్మ.

"అలాగే ఆంటి.అలా నడుచుకుంటూ వెళతాము" అంది ప్రియా.ఇద్దరమూ బయటకి నడిచాము.

"చదువు అయిన తవాత ఏమి చేద్దామని..." అడిగింది ప్రియా నడుస్తూ.

"ఏదో జాబ్"

"బావుంది.."

చాలా సేపు అలా నడుస్తున్నాము.బయట.మాటాడుకోకుండానే.మరీ నిశ్శబ్దం గా ఎందుకని" హేపీ బర్త్ డే ..మీరేమి చేస్తున్నారు" అని అడిగాను.

"వెలాచెరి లో కాల్ సెంటర్ లో పనిచేస్తున్నా.నాకు ఒకటి చెప్పండి"

" ఏమిటి.."

"ఇంటిలిజెన్స్ అనేది జన్మతహ వస్తుందా లేదా ప్రయత్నం తో వస్తుందా"

" గూగుల్ కొట్టి చూస్తే సరి"

"మీరు మిత భాషి అనుకుంటాను"

"నేను బోరు కొట్టేస్తే సారీ"

"అలా అని కాదు..మీరు దేని గురించో ఆలోచిస్తున్నట్లుగా ఉంది"

"మీరు చెప్పింది రైటే.నేను అంత మంచి మూడ్ లో లేను"

" నాతో చెప్పవచ్చుగా ..ఏమిటి విషయం"

"మళ్ళీ కలిసినపుడు చెపుతా.."

"అంటే మళ్ళీ మనం కలుస్తామని భావిస్తున్నారా.."

"
దానిదేముంది..మీకు ఏ సమస్య లేకపోతే నే.."

" మీ ఫ్రెండ్ గా ఉండాలనే నా కోరిక.మీ వంటి తెలివైన వారినుంచి నేను ఎంతో నేర్చుకోవచ్చు"

" అది పెద్ద విషయం కాదు"

"నేను చాలా చిన్నతనం గా ఫీలవుతుంటా.మంచి తెలివైన వారిని చూసినపుడు.నాకెందుకు దేవుడు అలాంటి తెలివి ఇవ్వలేదని"

" అన్నిటికన్నా ముఖ్యం మనం హేపీ గా ఉన్నామా లేదా అన్నదే ప్రధానం.నాకు ఎన్నో ఫార్ములాలు గట్రా తెలిసి ఉండచ్చు.కాని సంతోషం లేకపోతే..అంతా వృధానే.కాబట్టి అలా యోచించడం మానేసి హాయి గా ఉండడం మీద దృష్టి పెట్టడం మంచిది."

" మీరు ఆనందం గా ఎందుకు లేరు..?"

"చాలా ఉన్నాయి.చెప్పానుగా.మళ్ళీ కలిసినప్పుడు మాటాడుదాం"

"అభ్యంతరం లేకపోతే మీ ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వచ్చుగా" అన్నది ప్రియా.

" నాకు ఫోన్ లేదు" అన్నాను.

" బావుంది"

"ఇంటికి పోదామా" అడిగాను.

" అలాగే"

ఆమె కి గుడ్ బై చెప్పి ఇంటిలోకి వచ్చాను.డ్రీంస్ ఆన్ ఫైర్ పాట వినాలి.కొన్ని సార్లైనా.అలా నా విచారాన్ని కప్పిపెట్టాలి.ఇప్పుడు యామిని నా దరికి వచ్చే మాటయితే ఆ అవకాశాన్ని నేను పూర్తి గా ఉపయోగించుకుంటాను.గతం లో లా కాకుండా ఆ పొరపాట్లు చేయకుండా జాగ్రత్త పడతాను.అయితే మరో రకమైన ఆలోచన నాలో కలిగింది.ఆమె ఎవరితోనో తన బంధాన్ని కొనసాగిస్తుంటేనో...అసలు ఆమె ఎప్పటికి నాతో మాట్లాడటానికి ఇష్టపడకపోతేనో..!ఎప్పుడు ఈ పాట వింటూ ఊహించుకుండమేనా..లేదా బయటపడగలనా ఈ స్థితి నుంచి..కొత్త జీవితం ని మొదలు పెట్టగలనా మళ్ళీ..? (సశేషం)

Monday 16 April 2018

నా పేరు శివ (నవల) Post no:35

నా పేరు శివ (నవల) Post no:35

" నేను నీతో రెండు విషయాలు చెప్పాలి.ఒకటి చాలా ముఖ్యమైనది.రెండవది సాధారణమైనది.ఏది ముందు చెప్పమంటావు..." రాం ప్రశ్నించాడు.

" నీ ఇష్టం"

"సరే..ముందు ముఖ్యమైనదే చెప్తాను.మన కాలేజ్ పరిధి లో ఉన్న పోలీస్ అధికారి నీ గురించి అడిగాడు.నిన్ను కలిసి మాట్లాడాలి అన్నాడు.ఓ రెండు రోజుల క్రితం చెప్పిన సంగతి ఇది "

"ఏమి పని నాతో..నాతో మాట్లాడేది ఏముంటుంది"

" ఆ వివరాలు అతను చెప్పలేదు.నీ ఆరోగ్యం బాలేదని చెన్నై ఆసుపత్రి లో ఉన్నావని నేను తెలిపాను.బాగయిన తర్వాత నిన్ను ఓసారి కలవమన్నాడు"

"సరే..కలుస్తాను "

"ఆ..ఇంకొకటి...అప్పుడు ..నాకు ఓ అమ్మాయి పరిచయం అయిందని..ఒక వింత టైప్ అని చెప్పా.." నవ్వుతూ అన్నాడు రాం.

"నాకు గుర్తు రావడం లేదు"

" అదే డేటింగ్ సైట్..లో"

""సారీ మేన్..ఈ ట్రీట్మెంట్ వల్ల కొద్దిగా సమస్య ఉందిలే..గుర్తు రావట్లేదు"

"నేను చెబుతా.కంగారు పడకు.నేను ఒక అమ్మాయి లా అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి ఆన్ లైన్ లో మరో వ్యక్తి తో పరిచయం చేసుకోవడం..ఆ అమ్మాయి తర్వాత నాకు ఝలక్ ఇవ్వడం.."

"ఆ..ఆ..గుర్తుకు వస్తోంది" నవ్వుతూ అన్నాను.

" మొత్తానికి అనేక మలుపులు తిరిగి కధ సుఖాంత మయింది.. నా ప్రియురాలిగా మారిపోయింది "
"చాలా సంతోషం...చెన్నై అమ్మాయేగా.."

"అవును"

" పేరు"

"అనూష"

"బాగుంది"

"ఆ..ఇంకోటి..."చెప్పాడు రాం.బాత్ రూం నుంచి స్మోకింగ్ ముగించి బయటకి వచ్చాము.

"చెప్పు.."

"ఇంకెప్పుడూ ఆ గంజాయి జోలికి వెళ్ళకు...నిన్ను పాడు చేసింది "

"ఇక మీదట వెళ్ళను.."నాకిలా అవుతుందని ఏ మాత్రం అవగాహన ఉన్నా దీని జోలికే వెళ్ళేవాణ్ణి కాను.

"నువు నమ్మవు.నేను పూర్తి గా మానేశాను ఆ అలవాటుని.దాన్ని తీసుకోవడం వల్ల ఏదో గొప్ప మేధోశక్తి వస్తుందనే భ్రమ లో నుంచి బయటపట్టాను.ఆ వల లో నేనూ పడి నిన్నూ లాగాను.దానికి సారీ.."

"నిన్ను క్షమించాను డ్యూడ్ ..అదేం ఫీలవ్వకు"

ఇంతలో మా అమ్మానాన్నలు లోపలికి వచ్చారు.

"వరుణ్..ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నది" మా అమ్మ అడిగింది.

"ఫరవాలేదు మాం.రాం కి థాంక్స్ చెప్పాలి" అన్నాను.

" బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేశావు గదా" అడిగాడు నాన్న.

"అయింది డాడ్.."

" ఇందాకనే డాక్టర్ తో మాట్లాడాము.అయిదు రోజుల్లో డిస్చార్జ్ చేస్తాను అన్నారు" నాన్న వివరించాడు.  
  "ఓహో..అయితే ఆ తర్వాత నేను తిరుచ్చి కి తిరిగి వెళిపోతాను" చెప్పాను.

"అయితే డాక్టర్ గారు..ఈ ఒక్క సంవత్సరం ఇంటి వద్దనే ఉండమంటున్నారు.ఒక వేళ కాలేజ్ కి వెళ్ళగలిగినా చదువు కి సంబందించిన వ్యవహారాల్లో కొన్ని ఇబ్బందులు ఏర్పడతాయి..అర్ధం చేసుకోవడం లో ఇంకా అలా.." అమ్మ వివరించింది.

" ఏంటి మాం..తొమ్మిది నెలలు ఇంటివద్దనే ఉండాలా" నిరాశ గా స్పందించాను.

"చెన్నై లో ఉన్న గుళ్ళు అన్నీ దర్శించుకుందాము.అందరం కలిసి ఉన్నట్టూ ఉంటుంది.నీ ఆరోగ్యానికీ గాని దైవాన్ని దర్శించుకోవడం లో గాని ఒక స్వాంత్వన ఏర్పడుతుంది.." చెప్పింది అమ్మ.
" ఆనందం గా ఉండు మిత్రమా.ఇదొక వెకేషన్ లా అనుకో.ఫైనల్ ఇయర్ కి ప్రిపేర్ అవుతున్నా అనుకో.." రాం అనునయించాడు.

" ఇది ఓ సమస్య లా అనుకోకు వరుణ్..మేమంతా ఉన్నాంగా.." నాన్న మాట అది.

" సరే..ఓ రిలాక్స్ లా ఫీలవుతా చెన్నై లో ఉంటూ.." అన్నాను చివరకి.

" చాలా చక్కగా చెప్పావ్.." నాన్న ఆభినందించాడు నన్ను.అంత లో డాక్టర్ వచ్చాడు.

" హాయిగా నే ఉంది గదా వరుణ్.." డాక్టర్ ప్రశ్నించాడు.

" బాగానే ఉంది.అయితే తలనొప్పి మాత్రం అనిపిస్తోంది.ఆలోచించడానికి గాని మాట్లాడాడానికి గాని ఓపిక ఉండడం లేదు " చెప్పాను.

"తాత్కాలికంగా అలా ఉంటుంది.నిన్న ECT రెండు సిటింగ్స్ అయినాయి గదా ..బలమైన డోస్.అలా అనిపిస్తుంది.నిన్ను డిస్చార్జ్ చేసే రోజుకల్లా అంతా సర్దుకుంటుంది.మామూలు గా అయిపోతుంది.ఓ రెండు నెలల్లో నువు మొత్తం గా ఈ సమస్య నుంచి కోలుకుంటావు" డాక్టర్ చెప్పాడు.

" ECT అంటే ఏమిటి సార్" అడిగాను.

" ఎలక్ట్రో కన్వల్సివ్ థెరపి అని..నీ విషయం లో ఆ ట్రీట్మెంట్ జరిగింది"

" నా జబ్బు కి ఏమైనా పేరు ఉందా"

" లేకేం..ప్రతి దానికి ఓ పేరు ఉంటుంది.."

"ఏమిటి అది"

" షిజోఫ్రెనియా " డాక్టర్ చెప్పాడు.

" దీని లక్షణాలు ఏమిటి"

" అర్ధం లేని మాటలు మాట్లాడటం..లేని మనుషులు ఉన్నట్లు కనబడటం...లేని శబ్దాలు వినబడటం..ఇలా .."

" అలా నాకు  జరిగిందా" ప్రశ్నించాను.

"గతం గురించి ఆలోచించకు.నీకు మంచి ట్రీట్మెంట్ ఇచ్చాము.రోజు చక్కగా మందులు వేసుకో.ఆనందం గా ఉండు.అంతా నయమవుతుంది.నేను గ్యారంటీ ఇస్తున్నాను.." చెప్పాడు డాక్టర్.

ఇక నేను ఏమీ అడగదలుచుకోలేదు.రాం చెప్పింది నిజం.ఇలాంటిది మళ్ళీ రాకుండా నా జాఫ్రత్త నేను తీసుకోవాలి.గతం ని మర్చిపోవడమే మేలు.

" థాంక్స్ డాక్టర్.." చెప్పాడు నాన్న ఆయనకి.

" ఆ దేవుడికే చెప్పాలి ఆ మాట.ఆ..అన్నట్టు ఒక ముఖ్యమైన మాట...వరుణ్..! " డాక్టర్ నాకేసి తిరిగి చెప్పాడు.

" ఏమిటి అది"

"ఎట్టి పరిస్థితి లోనూ నువు ఆల్కాహాల్ గాని ఆ మత్తు పదార్థం గంజాయి గాని వాడకూడదు.."

అక్టోబర్ 18,2013

నేను డిస్చార్జ్ అయి ఇంటికి వచ్చేశాను.ఆ చివరి అయిదు రోజులు పది ECT సిటింగ్స్ అయ్యాయి.ట్రీట్మెంట్ అయిన కొన్ని రోజుల తర్వాత కూడా నా మతిమరుపు కొనసాగింది.పొద్దున తిన్న పదార్థం ఏమిటో గుర్తుండేది కాదు.క్రమేణా ట్రీట్మెంట్ పాళ్ళు తగ్గుతూ వచ్చింది.రెండు వారాలకి ఓ సిటింగ్ ఉండేది.ఇంకో పది సిటింగ్స్ తర్వాత మామూలు జీవితం లోకి ప్రవేశిస్తాను.ఒక కొత్త జీవితం లోకి. (సశేషం) 

Sunday 15 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:34

నా పేరు శివ (నవల),Post no:34

"కనీసం నేను ముద్దు పెట్టుకోకూడదా"అడిగాను తృణీకార బాధ లో..!

"ఇప్పుడు కాదు వరుణ్.."దూరంగా చూస్తూ అంది యామిని.

" నన్ను ప్రేమించడం లేదా "

" అదని కాదు.ప్రస్తుతం నాకు మూడ్ లేదు"

"నువు మారిపోయిన ఫీలింగ్ కలుగుతోంది..దూరం ని మెయింటైన్ చేస్తున్నావు"

" నా ప్రాధాన్యతలు ఇప్పుడు వేరు వరుణ్ .."

"అంటే దానిలో నేను లేను అన్నట్టేగా .."

"నేను ఎన్నో వాటిని భరించాను.నువు దానికి కారణం.మన మధ్య కొన్ని జరిగాయి.ఆ జ్ఞాపకాల నుంచి నేనిప్పుడే బయటకి రాలేను.ఆ ప్రేమ చిగురించిన దినాల్ని ఇప్పుడు ఊహించను కూడా లేను.నాలో ని ఆ గందరగోళం ఇంకా పెరుగుతోంది.."

"అంటే ఇంకో అతడిని ప్రేమించావా ..." ఆమె ఇచ్చే సమాధానం నన్ను కలవరపెట్టినా ..సరే అనుకొని ప్రశ్నించాను.

" లేదు.." కాసేపు ఆగి అన్నదామె.ఎందుకో ఆమె వాలకం చూస్తే ఒక దూరం ని కోరుకుంటున్నట్లు అర్ధమవసాగింది.అలా మౌనంగా పదినిమిషాలు గడిచింది.ఆమె చేతికి ఉన్న ఉంగరం ని చూశాను.మాటాడ్డానికి ఒక అంశం దొరికింది.మౌనంగా ఉండడం కంటే.

" నీ వేలికి ఒక ఉంగరం కొత్త గా కనిపిస్తోంది" అడిగాను.

"ఒక ఫ్రెండ్ ఇచ్చింది"  నవ్వుతూ అన్నది.

" ఆడ ఫ్రెండ్  నా లేక మగ నా"
"అది నీకు అనవసరం.ఒక క్లోజ్ ఫ్రెండ్ ఇచ్చినది అని చెప్పాగా..అది చాలు"చెప్పింది ఆమె.

" ఎందుకు..యామిని ఈ విధంగా నటిస్తున్నావు..?ఈ మత్తు పధార్థాల్ని వదిలేస్తాను.నిన్ను మంచిగా చూసుకుంటా..." నిరాశ గా అయిపోయాను.ఈ ట్రీట్మెంట్ వల్లనేమో ఎక్కువ ఆలోచించడానికి గాని మాటాడానికి గాని శరీరం సహకరించడం లేదు.

"నీ మంచి కోసమైన నువు మారాలి,చక్కగా రికవర్ అయి భవిష్యత్ లో మంచి జాబ్ తెచ్చుకోవాలి.."

" నువు లేకుండా అది ఎలా..?నీకు తెలుసు అది.." నా కంటి లో నీళ్ళు అదుపులో ఉంచుకోడానికి ప్రయత్నించాను.ఆమె లేని జీవితాన్ని ఊహించుకోలేకపోతున్నాను.

" ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు..వద్దులే"

"సర్లే"

" నీకోసం ఓ గిఫ్ట్ తెచ్చాను..నీకు బాగా నచ్చుతుంది" అన్నది యామిని.టేబుల్ మీద ఉన్న పర్స్ లోనుంచి తీసింది.అది ఒక వాచ్.

" మన తీపి గుర్తులు అన్నిటికీ కలిపి ఈ గిఫ్ట్ ఇస్తున్నా.ఇది ఎప్పటికీ అలా ఉండిపోతుంది ఇద్దరి లో.ఎక్కువ కాలం కొనసాగని ప్రేమ కి కూడా ఓ గుర్తు గా ..." అలా చెప్పి ఆ వాచ్ నాకు ఇచ్చింది.

" దయచేసి అలా అనవద్దు యామిని" నాకు కన్నీళ్ళ పర్యంతమయింది.

" బాధపడకు..ఇలా చేయడం నాకూ బాధ నే కాని నా చేతి లో ఇంతకంటే ఏమీ లేదు.." అందామె.

"ఓ కె" వస్తున్న కన్నీళ్ళని ఆపుకున్నాను.ఇంతలో రాం వచ్చాడు లోపలకి.ఇద్దర్నీ విష్ చేసి మంచం మీద కూర్చున్నాడు.

" రాం.నువు ఇక వరుణ్ ని చూసుకో..నేను తిరుచ్చి వెళ్ళిపోతున్నా" చెప్పింది యామిని.

" తప్పకుండా.థాంక్స్ ఇప్పటిదాకా ఉన్నందుకు" అన్నాడు రాం.

" బాయ్ వరుణ్...ఆల్ ద బెస్ట్ " అలా చెప్పి ఆమె కి సంబందించిన సరంజామా అంతా తీసుకొని బయటకి నడిచింది.
"ఎందుకు అదోలా ఉన్నావ్" అడిగాడు రాం.నా పక్కనే కూర్చుని.

" యామిని నా నుంచి దూరం అవుతోంది డ్యూడ్.."నా రెండు చేతుల్తో తల పట్టుకొని చెప్పాను.

"ఏమిటి..ఇప్పుడు గాని గొడవ పెట్టుకున్నావా ఏమిటి..?"

" అసలు సరిగా మాటాడ్డానికే ఇపుడు నాకు ఓపిక లేదు.నేనేం అంటాను.ఎందుకో ఆ నిశ్శబ్దం..ఆ మాటలు అన్నీ అలా నే ఉన్నాయి..నా మీద ఇంటెరెస్ట్ పోయింది ఆమెకి "

" ఏమి బాధపడకు మిత్రమా..!నీనుంచి అంత ఈజీ గా ఏమీ వెళ్ళిపోదు.నీకు ఆరోగ్యం కుదుటపడే దాకా కాస్త ఓర్పు గా ఉండు.మళ్ళీ ఓ ట్రిప్ కి ప్లాన్ చేసుకో బాగయినతర్వాత.."

"సరే..ఆశిస్తా.ఆ తిరుచ్చి నుంచి నన్ను బాధపెట్టడానికే వచ్చినట్లుంది...ఎంత ప్రేమించా ఆమె ని "

" ఇది బాధపడే సమయం కాదు.ముందు నీ మానసిక ఆరోగ్యం బాగుపడనీ"

" అవును..నా సమస్య ఏమిటి..ఖచ్చింతంగా ఉన్నది ఉన్నట్టు చెప్పు" ప్రశ్నించాను రాం ని.

" జీవితం లో ఉండేవన్నీ సవాళ్ళే తప్పా సమస్యలు కాదు..నీకెదురైంది అలాంటి వాటిలో ఒకటి.."

" నా మెదడు సరిగ్గా ఉన్నట్టులేదు.ఏదో సీరియస్ గా నే ఉన్నట్లుంది.యామిని ఆమె  ప్రాధాన్యతల్లో నేను లేనని చెప్పింది.పుండుమీద కారం లా ఓ వాచ్ కూడా గిఫ్ట్ ఇచ్చింది గుడ్ బై చెబుతున్నట్టు గా ..ఏ సవాల్ గా భావించాలి దీన్ని"

" అవును సవాలు గా నే తీసుకోవాలి.ఇకమీదట చక్కగా మందులు తీసుకోవాలి.నీ ఆరోగ్యం బాగుచేసుకోవాలి.నిన్ను చూసి యామిని నే వచ్చేలా చేయాలి.అవునా కాదా .."

" ఏమో..ఆమె నన్ను మళ్ళీ ప్రేమిస్తుందా ..నమ్మకం లేదు"

" నువు కాసేపు ఆమె వైపు నుంచి కూడా ఆలోచించు.షాక్ నుంచి ఆమె కూడా ఇప్పుడే రికవర్ అవుతోంది.నీకు తెలియని స్థితి లో ఆమె భరించలేని కొన్ని పనులు నువు చేశావు.కాలం గడుస్తున్న కొద్దీ ఆమె మర్చిపోతుంది.ఎప్పటిలానే మళ్ళీ ఉంటుంది.."

" ఇంకో బాయ్ ఫ్రెండ్ ని వెతుక్కుంటే"

" అలా ఏం జరగదు.."

" పద..అలా బాత్ రూం లోకి పోయి సిగరెట్ కాలుద్దాం.."

" హాస్పిటల్ లో ఎలా.."

" నర్స్ నాకు పర్మిషన్ ఇచ్చిందిలే.." చెప్పాను.అలా ఇద్దరం రూం లోకి వెళ్ళి పొగ తాగసాగాము.

" నేను బాగా లేనప్పుడు..ఆ సమయం లో ఏమేం చేశాను " అడిగాను రాం ని ఆసక్తి గా.ఏ స్థితి లో ఇక్కడికి వచ్చాను..ఇంకా జరిగినవి అన్నీ జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగాను.యామిని కూడా దాట వేసింది.రాం అయినా చెపుతాడని ఓ ఆశ.

" ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు ..తల్చుకొని చేసేది ఏమిటి.." రాం దాటవేశాడు.

" ఒక చిన్న హింట్ ఇవ్వకూడదా..?"

" నీ సోయి లో నువ్వు లేవు.ఏదేదో మాటాడేవాడివి..చిన్నదానికి కోపం వచ్చేది..అలా"

"ఓహో.."

"ఇప్పుడు అవన్నీ ఆలోచించకు ...నీ స్థితి హాయిగా ఉందిప్పుడు.ఈ ప్రశ్న మరీ మరీ అడగకు.జరిగిందేదో జరిగింది.వాటిని తల్చుకోకు.సరేనా.."

" నేను ఒక బుక్ రాస్తా అని చెప్పినట్టు గుర్తు..అది కూడా అర్ధం  లేనిదేనా..?"

" అంతే..అనుకో"

"మంచిది" (సశేషం)   

Saturday 14 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:33

నా పేరు శివ (నవల),Post no:33

పార్ట్-4 ,(Chapter-10)..వరుణ్ చెబుతున్నాడు.

అక్టోబర్ 13,2013

బాగా పట్టేసిన నిద్ర నుంచి లేచిన అనుభూతి కలుగుతోంది.నేను కిందపడిపోవడం,ఆసుపత్రి కి తీసుకురావడం లీల గా గుర్తుకొస్తోంది.చేర్చబడిన ఆసుపత్రి లోనే బెడ్ మీద ఉన్నాను.యామిని నా పక్కనే ఉన్నది.ఆమె కళ్ళు మూసుకొని ఉన్నది.ఆమె ని ఇక్కడ ఇలా చూడటం హాయి గా తోచింది.

అంతా మగత గా ,గందరగోళం గానూ ఉంది.సరిగా ఆలోచన చేయలేక పోతున్నాను.విపరీతమైన తలనొప్పి..నిస్త్రాణ గా ఉన్నది.కొన్ని నెలల పాటు నేను చికాకు గా ప్రవర్తించి ఉండవచ్చు.చాలా కాలం నిద్ర కూడా లేదు.ఆ రోజుల్లో ఏమి జరిగిందో ప్రతిదీ చెప్పమంటే చెప్పలేను.పరిస్థితి అలా ఉంది.యామిని ని అడిగితే చెప్పవచ్చునేమో.

పొగ త్రాగాలని ఆత్రం గా ఉంది.జేబుల్లో చూస్తే ఎక్కడా సిగరెట్స్ కనబడలేదు.అలసిపోయినట్లుగా ,తలపోటు గా ఉంది.ఇప్పుడు సిగరెట్ తాగితే కుతి దీరి కొంత మామూలు గా అవుతానేమీనని నా ఆశ.
నేను కదలడం చూసి యామిని కళ్ళు తెరిచింది." ఎలా ఉంది ఇప్పుడు" నా పై చెయ్యి ఉంచి అడిగింది.

"అన్నీ కోల్పోయినట్లుగా ఉంది.ఇప్పుడు సిగరెట్ తాగాలి,నువ్వు హెల్ప్ చేయగలవా"అడిగాను.

" ఆసుపత్రి లో అలా స్మోక్ చేయడం మంచిది కాదు"

" పావు గంట లో స్మొక్ చేయకపోయినట్లయితే హార్ట్ ఎటాక్ వచ్చేలా ఉంది.."

" పోనీ డాక్టర్ ని ఓ మాట అడగనా.."

" అదేం వద్దు..బాత్ రూం లోకి పోయి తాగుతా ..కాస్త తెచ్చిపెట్టు"

"సరే..ఇప్పుడు ఎలా ఉంది..ఫర్లేదా "

" ఒక్క దమ్ము కొట్టి అడిగినదానికి మొత్తం చెబుతా...గోల్డ్ ఫ్లేక్ లైట్స్ తెచ్చిపెట్టు"

" సరే..అయిదు నిమిషాలు ఆగు" అలా అని ఆమె లేచి వెళ్ళింది.

"ఆవలించాను లేచి.గతం పూర్తిగా గుర్తుకు రావడం లేదు.ఈ ఆసుపత్రి నుంచి ఎప్పుడు బయట పడతానో..!మిగతా పనులు చేసుకోవచ్చు.నా మెదడు ని ఎవరో అటు ఇటు నుంచి బలం గా నొక్కుతున్న భావన కలుగుతోంది.ఒక దమ్ము కొడితే సర్దుకోవచ్చునేమో.

యామిని సిగరెట్ లని తెచ్చి ఇచ్చింది.ఆ వెంటనే రూం లోకి నడిచాము.బాత్ రూం లోకి వెళ్ళాము.

" వరుణ్ ఇప్పుడు ఎలా ఉంది " అడిగింది యామిని.నేను సిగరెట్ ముట్టించి తాగుతున్నాను.

" ఇంకా ఓ వారం నిద్ర పోతే బాగుండు అనిపిస్తోంది" అన్నాను.

"ఔను ..రెస్ట్ తీసుకోవడం చాలా అవసరం ఇప్పుడు"

" మా పేరెంట్స్ ఎక్కడ..?"

" గత రాత్రి ఇక్కడే నిద్రించారు..ఇంటికి వెళ్ళి ఫ్రెష్ అప్ అయి వస్తారు.అందాకా ఏమైనా చెప్పేది ఉంటే చెప్పు"

" నన్ను చూడటానికి వచ్చినందుకు థాంక్స్ యామిని"

" నో ప్రొబ్లం"

సిగరెట్ ఆర్పేసి బయటకి వచ్చి మంచం మీద కూర్చున్నాను.

"నీకు బాగా లేనప్పుడు ఏమి జరిగిందో ..ఆ విషయాలు నీకు గుర్తున్నాయా " అడిగింది యామిని.
" అంతా కలగా పులగం గా ఉంది లోపల"

"అంటే"

"నేను రాం ని కోపపడటం,నిన్ను గోవా లో చికాకు చేయడం,ఇలా కొన్ని గుర్తుకు వస్తున్నాయి.అయితే కారణం ఏమిటో అంతు పట్టడం లేదు."

"అది తప్ప ఏమి గుర్తుకు రావట్లేదా "

కాసేపు ఆలోచించాను." ఆ ..ఇంకొకటి..నేను ఏదో బుక్ రాస్తాను అని చెప్పాను ..రైట్"

" కరెక్ట్.."

" అసలేమయింది నాకు..ఏమిటీ సమస్య"

" ఏమి కాలేదు..కొద్దిగా మతి మరుపు లాంటిది..అంతే"

" నేను ఏమి చేశాను"

" ఈ మతి మరుపు కూడా నీ ట్రీట్మెంట్ లో ఓ భాగమే" చెప్పింది.ఆమె కళ్ళ లో నీళ్ళు.

"ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు...నీకు ఏమైనా హాని కలిగించానా" అడిగాను.

"అదంతా తర్వాత మాట్లాడదాము" కళ్ళు తుడుచుకుంటూ అన్నదామె.

" ఇంకోసారి కొద్దిగా స్మోక్  చేయాలి" అలా అని లేచాను.

"ఓకె"
మళ్ళీ మేము బాత్ రూం లోకి వెళ్ళాము.ఎందుకు ఏడ్చింది యామిని..ఎంతగానో గుర్తుకు తెచ్చుకోవాలని ప్రయత్నించాను.నేను ఆమె పట్ల కోపం గా ప్రవర్తించింది గుర్తుకు వస్తోంది.కాని పూర్తి గా ఆ కారణం గుర్తుకు రావడం లేదు.ఏది ఏమైనా ఆమె కి కోపం కలిగించేలా ఇక నేను ప్రవర్తించరాదు అనుకున్నాను.ఇంకో సిగరెట్ పూర్తి చేసి ,వచ్చి మంచం లో కూర్చున్నాను.అప్పుడే నర్స్ వచ్చింది.

" మీరు లోపల స్మోక్ చేస్తే ఎలా " అన్నది ఆమె  వాసన పసిగట్టి.

" అసలు..ఏమిటంటే.." నసిగాను.

" మీరు ఉన్నది ఆసుపత్రి లో..ఇక్కడ పొగతాగరాదు " చెప్పింది నర్స్.

" చూడండి మేడం.. నేను బాగా అలిసిపోయాను.పడుకోవాలి అనిపించి..కాస్త దానికి ముందు స్మోక్ చేస్తే ఉపయోగం ఉంటుందేమోనని చేశా.ఒకప్పుడు చైన్ స్మోకర్ ని.నా పరిస్థితి అర్ధం చేసుకొండి.." చెప్పాను నా స్థితి.

" సరే..అంతకీ అలా అనిపిస్తే పక్కనే రెస్ట్ రూం ఉంది.." చెప్పిదామె.

" తప్పకుండా.థాంక్స్" అన్నాను.
"టేబుల్ మీద మీ బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఉంది.అది తినండి..డాక్టర్ గారు కాసేపటి లో వస్తారు.." చెప్పింది నర్స్.

" అలాగే" బుర్ర ఊపాను.ఆమె వెళ్ళిపోయింది.

పళ్ళు తోముకున్నాను గబగబా.యామిని ఏదో ఆలోచనలో మునిగిపోయి ఉన్నది.ఆమెతో మంచి గా మాట్లాడి ఆనందింప చేయాలని అనుకున్నాను.నా నోటిలో నుంచి మాటలు సరిగా రావడం లేదు.ప్రయత్నించాను వచ్చినంతమేరకు.

" ఏమిటి ఆలోచిస్తున్నావు" అడిగాను యామినిని.

" అసలు నువు ఆ మత్తు పదార్థం ఎందుకు వాడావు..అదే గనక వాడక పోతే నీకు ఇలా అయ్యేది కాదు" మెల్లిగా అన్నది.

" నన్ను క్షమించు" అన్నాను.కొన్ని నిమిషాల నిశ్శబ్దం.ఆ ముద్దులొలికే మోము ని చుంబించాలని అనిపించింది.దగ్గరకి జరగ్గా ఆమె నన్ను పక్కకి తోసింది.(సశేషం) 

Friday 13 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:32

నా పేరు శివ (నవల),Post no:32

" నీ ప్రేమ నేను అంగీకరించడానికి తొంభై తొమ్మిది పాళ్ళు చాన్స్ ఉంది.ఆందోళన చెందకు.రిలాక్స్ గా ఇలాగే నాతో ఉంటూ ఉండు" అంది యామిని.

" నేను నిరాశావాదిని యామిని.నువు చెప్పింది విని నేనిప్పుడు కొండ ఎక్కినంత గా ఆనందపడాలి,కాని పడను.ఆ ఒక్క పర్సెంట్ మేరకు భయమే...నన్ను నిరాకరిస్తావేమోనని"

" అంత ఇదిగా నన్ను ప్రేమిస్తున్నావా"

" మనం సరైన జంట.ఒకేలాంటి జాబ్ ల్లోకి వెళతాం.మనం...చూస్తూనే ఉన్నావు గా...ఇప్పటిదాకా ఎప్పుడైనా పోట్లాడుకున్నామా ...అది చాలదా ...మనం భవిష్యత్ లో సైతం చక్కగా ఉంటామని..!

" నువు చెప్పింది నిజమే.కాని ఒక సాఫ్ట్ వేర్ జీక్ గా మిగిలిపోవాలని లేదు నాకు .నేను ఒక రచయిత్రి గా కూడా  కావాలని ఆశిస్తున్నా"

" ఏదీ నువ్వింత దాకా ఒక్క స్టోరీ కూడా రాసినట్లు లేదే..!అసలు దాన్ని నువ్వింత సీరియస్ గా తీసుకుంటావని అనుకోలేదు"

" ఇప్పుడు చెప్పాను గా..సరేనా...అది ఏలియన్స్ ల  లవ్ స్టోరీ"

" కనీసం దానిలోనైనా మన ఇద్దరి పేర్లు పెట్టు పాత్రలకి" నవ్వుతూ అన్నాడు ప్రవీణ్ .

" వాటికి మన ఆచారాలు అవీ ఉండవు..అవి ఏలియన్స్ ..అది గుర్తుంచుకో"

" అప్పుడు ఓ పని చెయ్...నన్ను ఎడిటర్ గా పెట్టుకో...హీరో హీరొయిన్ల మధ్య లవ్ సన్నివేశాలు లేని భాగాల్ని తీసేస్తా ..అసలు ఆ నవల అంతా శృంగారమే ఉండాలి.."

" అప్పుడు బోర్ తో పాఠకులు చచ్చి ఊరుకుంటారు"

"ఏమైనా అను..ప్రతి పదిమంది లో ఒకడు నాలాంటి వాడు ఉంటాడు.వాళ్ళకి కావాల్సింది లవ్ సన్నివేశాలే..సరే త్వరలోనే పెద్ద రైటర్ వి అయిపో.."

" నువ్వు పిచ్చివాడివి"

" మా బాగా చెప్పావు"

అక్టోబర్ 12,2013

అనుకున్నదానికంటే ముందు గానే నేను ప్రవీణ్ తో ప్రేమ లో పడ్డాను.ప్రతి రోజు గంటల కొద్దీ మాటలు సాగేవి.నేను చెప్పే ఆ తీపి వార్తకి ఎలా స్పందిస్తాడనేది వేచి చూడాలి.ఆ క్షణాన్ని ఫోటో తీయాలి.మళ్ళీ మళ్ళీ చూసేందుకు.

వరుణ్ వాళ్ళ అమ్మతో ఈమధ్య మాటాడినదాని ప్రకారం అతని పరిస్థితి ఏమీ మెరుగు పడినట్లు లేదు.దినమంతా డ్రగ్స్ తోనూ,డ్రింక్స్ తోనూ వెళ్ళబుచ్చుతున్నాడు.ఎన్నాళ్ళు ఇలా ఉంటాడో తెలియదు.ఎక్కువ కాలం ఉండకూడదనే కోరుకుంటున్నాను.

వరుణ్ కి ఇద్దామని ఒక వాచీ కొన్నాను..బాగుపడినాక ఇద్దామని.కానీ ఇప్పుడు అది ఆసుపత్రి బెడ్ మీద ఉండేప్పుడు ఇవ్వాల్సి వస్తోంది.ఏమైనా ఇక ..ఇదే చివరి సారి అతడిని  చూడటం..నీకు బెస్ట్ ఆఫ్ లక్ వరుణ్..మన పాత రోజుల్ని తలుచుకుంటూ..ఇదే ఇక వీడ్కోలు.

ఉన్నట్టుండి నా ఫోన్ మోగింది.అవతల వరుణ్ వాళ్ళ అమ్మ.

" హలో ఆంటీ .." అన్నాను.

" యామిని..మనం ఎదురుచూసిన సమయం వచ్చింది.పది నిమిషాలక్రితమే వరుణ్ కిందపడిపోయాడు.స్పృహ లేదు.అంబులెన్స్ కాసేపటిలో వస్తుంది.ఆసుపత్రికి తీసుకుపోవడానికి"

" థాంక్ గాడ్..ఆంటీ..! నేను ఈ రాత్రికల్లా అక్కడకి వస్తా.."

" థాంక్స్ అమ్మా...తెలివి వచ్చిన తర్వాత వరుణ్ నిన్ను చూస్తే సంతోషిస్తాడు.."

" తప్పకుండా..ఆంటీ"

" బై"

"బై"

ఎన్నో ఏళ్ళ తర్వాత వరుణ్ ని చూడబోతున్నానా అన్నట్లుగా ఉద్వేగం నాలో..!చెన్నై నుంచి తిరిగి వచ్చిన తర్వాత నా ప్రేమ ని ప్రవీణ్ కి తెలియబరుస్తా.ఇప్పుడు వరుణ్ దగ్గరకి వెళ్ళి ఈ వాచ్ ఇచ్చేసి వీడ్కోలు పలుకుతా..! ఇక నీకు నాకు చివరి పలుకులే వరుణ్ ..గుడ్ బై..!

(సశేషం)       

Tuesday 3 April 2018

నాపేరు శివ (నవల) Post no:31

నాపేరు శివ (నవల) Post no:31

సెప్టెంబర్ 23,2013

"వరుణ్ ..కాసేపు నువు బయట వెయిట్ చెయ్యి,ఈ లోగా యామిని కండిషన్ గురించి మాట్లాడాలి" ఓ గంట పాటు వరుణ్ తో మాటాడిన డాక్టర్ అలా కోరాడు.

అదృష్టం..వరుణ్ కి ఏ అనుమానం రాకుండా డాక్టర్ మాట్లాడాడు.చాకచక్యం గా వరుణ్ పరిస్థితి ని తెలుసుకున్నాడు.తనకు తాను దేవుని లా ఫీల్ అవ్వడం,కనిపించని వ్యక్తులతో మాటాడం..ఇలా అన్నిటిని.

" అలాగే ..బయటకి వెళ్ళి స్మోక్ చేసుకుంటా " అని వరుణ్ బయటకి వచ్చేశాడు.

నేను లోపల కి వెళ్ళిన తర్వాత వరుణ్ వాళ్ళ అమ్మని లోపలకి పిలిచాడు డాక్టర్.తలుపు సందు లోనుంచి చూస్తే  వరుణ్ కనుచూపు మేర దూరం లో లేడు.కొద్దిగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను.

" అతని తో మాట్లాడి అతని ప్రాబ్లెం ఏమిటో అంచనా వేశాను.స్కిజోఫ్రెనియ అనే మానసిక సమస్య తో బాధపడుతున్నాడు తను.భ్రాంతి కరమైన మాటలు వినపడటం,లేని మనుషులు కనిపించడం ఇలాంటివి ఈ వ్యాధి లో జరుగుతుంటాయి.గుణ ఇంకా వాళ్ళ తాతయ్య లు కనబడటం దానిలో భాగాలే..." చెప్పాడు డాక్టర్ .

" ఎలా ..డాక్టర్,మాకు భయం గా ఉంది.." ఆంటి దిగులు గా అంది.

"ఇది పూర్తి గా క్యూర్ కాకపోవచ్చు ..అయితే మందుల ద్వారా ట్రీట్మెంట్ ద్వారా అదుపు లో ఉంచవచ్చు.జీవితాంతం మందులు వాడుతుండాలి.ప్రారంభ దశ లోనే తీసుకొచ్చారు.అది మంచిదయింది.తన అసాధారణ ప్రవర్తన అంతా వచ్చే రోజుల్లో మర్చిపోయేలా చేయవచ్చు.మామూలు అయ్యేలా ..ఆ దశకి తీసుకు రావచ్చు..ఒక ముఖ్యమైన సంగతి ఏమిటంటే.."

" ఏమిటి డాక్టర్.." అడిగింది ఆంటి.

" షిజోఫ్రెనిక్ అనేది జెనిటిక్ డిజార్డర్ అయినప్పటికీ...మీ అబ్బాయికి గంజాయి మితిమీరి సేవించడం వల్ల ఇది అంకురించింది.కాబట్టి ఆ తరహా మత్తు పదార్థాలకి దూరం గా ఉంచాలి.అంటే ..నో స్మోకింగ్..నో డ్రింకింగ్ ...అది గుర్తుంచుకోవాలి.అతనికి ట్రీట్ మెంట్ ప్రారంభించిన తర్వాత ఆల్కాహాల్ అంటే విరక్తి కలిగేలా కొన్ని మందులు ఇస్తాము.దానివల్ల తను తాగలేడు.అయినా ఎలాంటి కాని పరిస్థితి లో ఇంకో విధంగా అయి మత్తు పదార్థాలు సేవించాడో చాలా ఇబ్బందుల్లో పడ్డట్లే ...అది గుర్తుంచుకొండి" అన్నాడు డాక్టర్.

కొడుకు ఇన్ని దుర్వ్యసనాల పాలవడం ఆంటీకి బాధ గా నే ఉన్నది.ఆమె స్థితి ని నేను అర్ధం చేసుకోగలను.

" అలాగేనండి..మీరు చెప్పినవన్ని గుర్తుంచుకుంటాను" అంది ఆంటి.

" గతం  లో జరిగిన వాటిని జ్ఞాపకం చేయకండి..అతను చెప్పమని అడిగినా సరే.." అన్నాడాయన.

" మరి ట్రీట్మెంట్ కి ఎలా తీసుకురావాలి మేము" నేను అడిగాను.

" అది వీలు పడదు..తాను ఒక దేవుణ్ణి అని తనకు శక్తులు ఉన్నాయని వరుణ్ నమ్ముతున్నాడు.మీరు తీసుకురావాలని ప్రయత్నించినా ఇంకా తీవ్రంగా మారతాడు.అలా చేయద్దు"

" తన చదువు అదీ ఎలా డాక్టర్" ఆంటీ అడిగింది.

" మీకు తెలుసో లేదో ..అతను నిద్రపోయి సుమారు రెండు వారాలు అయి ఉంటుంది.మీ ఇంట్లోనే కొన్ని రోజులు ఫ్రీ గా మసలనివ్వండి.ఆ తర్వాత కొన్ని రోజులైన తర్వాత అతని బాడి తట్టుకోలేని స్థితి లో స్పృహ తప్పి పడిపోతాడు.అప్పుడు ఆసుపత్రి లో అడ్మిట్ చేసుకొని ట్రీట్ మెంట్ ని ప్రారంభిస్తాము. చెప్పాడు డాక్టర్.

" అలాగే డాక్టర్..థాంక్ యూ " చెప్పాను నేను.

" నా ఫోన్ నంబర్ నోట్ చేసుకొండి.నేను చెప్పిన సమయం రాగానే  నాకు వెంటనే కాల్ చేయండి"

" అలాగే నండి" అన్నాను.
సెప్టెంబర్ 27,2013

నేనిప్పుడు క్లాస్ లో ఉన్నాననే గాని ప్రొఫెసర్ చెప్పేది వినలేకపోతున్నాను.ఏకాగ్రత కుదరడం లేదు.వరుణ్ వాళ్ళ అమ్మ గారికి ఫోన్ చేసి తన బాగోగులు కనుక్కుంటూనే ఉన్నాను.తను అలాగే తనదైన లోకం లో ఉంటున్నాడని చెప్పి,ఆమె రోదిస్తూ ఉండేది.అది నాకూ బాధ గా నే అనిపించేది.నేను ఊహించినట్టు గానే క్లాస్ అయిపోగానే ప్రవీణ్ నా వద్ద కి వచ్చాడు.చిరునవ్వు నవ్వాను.

" హాయ్ కేట్..." అని పకరించాడు.నాకు ప్రవీణ్ పెట్టిన నిక్ నేం అది.

" చూస్తున్నా నీకోసమే..పీరియడ్ అవగానే కలుస్తావని " అంటూ నా పక్క సీట్ ఇచ్చాను.

" నేనూ సేం అదే అనుకుంటున్నా...చెప్పగలవా అది" ప్రవీణ్ అన్నాడు.

" నేను బాగున్నానని..అంతేగా"

" అఫ్ కోర్స్..అది తెలిసిందే...క్లాస్ లో గడిపిన సమయం నీతో ఉన్న సమయం ..ఈ రెండిటిని పోల్చి చూస్తున్నా.."

" అది హాస్యాస్పదం"

" ఆ రెండు ఒకదానికొకటి వ్యతిరేకమైనవి.."

" నాతో ఉన్న సమయం..ఎనెర్జిటిక్ ఇంకా సంతోషమయం..అంతేనా.."

" అది నేను క్లాస్ గురించి అనుకుంటున్నా .." కన్ను గీటుతూ అన్నాడు ప్రవీణ్ .

" ముయ్యి నోరు... ఆ విధంగా కన్ను గీటడాలు నాకు ఇష్టం ఉండదు" అదే విధంగా వరుణ్ తో కూడా తొలి రోజుల్లో అన్న గుర్తు.తనకే అదోలా అనిపించింది.

" అవి నా కళ్ళు..నా యిష్టం..నా ఇష్టం వచ్చినట్లు చేసుకుంటా " ప్రవీణ్ అన్నాడు.

" ఎందుకో వరుణ్ పరిస్థితి గుర్తు కి వచ్చి గిల్టీ గా ఉంది"

" ఏమయ్యింది..ఎదైనా సమస్యా"

"సారీ..నేను వరుణ్ గూర్చి ఆలోచిస్తున్నందుకు నీకు తప్పుగా అనిపించడం లేదా .."

" ఏం చేద్దాం..నాకు బాధ గానే ఉంది.కాని అక్కడే ఉండలేము గదా..ముందుకు నడవాలి గదా.అతని ఫ్రెండ్స్ అతని కి ఉన్నారు దమ్ము కొడుతూ ..కంపెనీ ఇవ్వడానికి.నాతో నువు లేకపోతే నీను ఇంకా బాధపడతాను"

" ఆ విధంగా అనకులే ప్రవీణ్..ఈ విధంగా అవుతుందని అతను మాత్రం అనుకున్నాడా.కనీసం వచ్చే ఏడు అయినా తిరిగి మంచిగా అయి కాలేజి కి రావాలి .."

" నువ్వు ఏమయినా అనుకో..ఒకసారి దొంగ అయినోడు ఎప్పుడూ దొంగే"

" ఎందుకు అతడిని ద్వేషిస్తున్నావు...నీకేమి చేసాడని"

" అవును..అసూయ నే..నిన్ను పోగొట్టుకోకూడదనే స్వార్ధం ..సరేనా"
" అతను నిజానికి మంచివాడే..రాం చెప్పినదాని ప్రకారం తను నా చేత ఐ లవ్ యూ అని చెప్పించే దారి లోనే వీటి దారి లోకి వెళ్ళాడు.నేను ఎంత ఇది గా ప్రవర్తించాను..ఆ చిన్న మాట చెప్పడానికి అనిపిస్తోంది"

" ఆ విధంగా చెప్పొద్దు ప్లీజ్"

" ఇక అతడిని ఇంకెంతమాత్రం నేను ప్రేమించలేకపోవచ్చు.కాని నా గుండెలో ఒక జాలి అనేది మాత్రం ఉంది.అతనికి మంచి జాబ్ దొరికి అన్ని విధాలా చక్కగా స్థిరపడాలనేది నా కోరిక"

" ఏది మళ్ళీ చెప్పు"

"నేను అది మర్చిపొయి ముందుకి వెళ్ళడానికి సిద్ధం ప్రవీణ్ "

" యూ మీన్ లవ్ మి"

" నీతో వెంటనే రిలేషన్షిప్ లో ఉండలేను.కొంత టైం కావాలి.అది ఇద్దరకీ మంచిది.నన్ను శక్తి పుంజుకోనీ కొత్త ప్రేమకి"

" నువు ఆ రెండు రోజులు చెన్నై వెళ్ళావు చూడు..ఆ సమయం లో నాకు చాలా బాధ గా అనిపించింది.క్లాస్ లో ,బయటా ఒంటరి గా ఫీలయ్యాను.కొంపదీసి నేను షిజోఫ్రెనిక్ అవుతానేమో,నువు ఒప్పుకోకపోతే నా ప్రేమని"

(సశేషం)  

Saturday 31 March 2018

నాపేరు శివ (నవల)Post no:30

నాపేరు శివ (నవల)Post no:30

చాప్టర్-9

తిరుచ్చి నుంచి చెన్నై ప్రయాణం లో వరుణ్ మరీ పిచ్చి గా ప్రవర్తించసాగాడు.అది బస్ ప్రయాణం.అర్ధం పర్ధం లేని మాటలు ఏవేవో నోటికి వచ్చినట్లు గొణుక్కునేవాడు.అయితే నా జోలికి మాత్రం రాలేదు.అంత వరకు నయం.నేను కూడా తనకి కోపం రాకుండా మసలుకున్నాను.తను చెప్పేదాన్ని వింటూ చిరునవ్వు చిందించేదాణ్ణి.మొత్తానికి ఈ అంకం చివరకి వస్తోంది.ఇతడిని ఏ సైకియాట్రిస్ట్ కో చూపెడితే నయం అవుతుంది.

చెన్నై చేరి కోయం బేడు నుంచి అశోక్ నగర్ లో ఉన్న వరుణ్ ఇంటికి పోవడానికి ఆటో ఎక్కాము ఇద్దరం.ఇదే సరైన సమయం అనిపించింది.డాక్టర్ దగ్గర కి వెళ్ళే విషయాన్ని ఇప్పుడే కదపాలి.చాలా  జాగ్రత్త గా డీల్ చేయాలి.

" ఓ విషయం అడగనా" అడిగాను వరుణ్ ని.

" చాలానాళ్ళకి ..నన్ను ఒకటి అడగాలనిపించింది.గ్రేట్..రెండు వేపులా చానెల్ లా ఉంది.ఇన్నాళ్ళు నీ చానెల్ పని చేయట్లేదేమో అని అనుకున్నా.." వరుణ్ ఇకిలించాడు.

" నువు శివ వని ఎంతమందికి తెలుసు..?"

" నాకు ..నాకు తెలుసు..నాకు తెలుసు.."

" నువు కాకుండా ..ఇంకా ఎంతమందికి తెలుసు"

" నువు..నువు..నువు"

"   మన ఇద్దరం కాక"

" దేవుడు చెడ్డవాడు కాడు..పడ్డ వాడు కాడు..అడ్డ వాడు కాడు..అర్ధం అయిందా "  నోటికి తోచింది ఏదో చెప్పాడు.

" అయింది.."

" అదీ నా పారు అంటే...నువు కూడా కాలేజి మానేసి నాతో కలిసి ఆ బ్లాక్ బుక్ రాయబోతున్నావా"

" అది సాధ్యం అయ్యేది కాదు"

" నువు బుక్ ని కుక్ చేయకపోతే బక్ ని ఎవరు టక్ చేస్తారు"

" మంచోడివి గదా..కొద్దిగా ఆలోచించు నువు శివ అని మొత్తం ఎంత మందికి తెలుసు"

" ఓ..సారి..నేను నా బుక్ గురించి ఆలోచిస్తున్నా..ఇప్పుడు చెప్పు ఏమి అడిగావు ? "

" నువు నేను కాక నువు శివ అని మొత్తం ఎంతమందికి తెలుసు ..?"

" చాలా మందికి తెలుసు...అయితే ఇప్పటికీ వాళ్ళకి తెలీదు నేను శివ నని"

" అంటే..."

" ముందు మనం ఇంటికి పోయి శృంగారం లో తేలాలి... మనం దేవతలు అయిన తర్వాత అలా ఏం చేయలేదు గదా .."

" నేను అడిగినదానికి చెబితేనే అది ..తెలిసిందా"

" ఆవు తో శృంగారం..ఆవు తో శృంగారం" విపరీతం గా నవ్వుతూన్నాడు.నాకు మహా చికాకు లేచింది.

" మనం ఒక డాక్టర్ ని కలవాలి" మెల్లిగా పాయింట్ కి  వచ్చాను.

" ఎందుకు పారు...?ఏమయ్యింది..నీవు ప్రెగ్నేంటా ..అంటే నేను తండ్రిని కాబోతున్నానా.."

" అదీఅం కాదు.నాకు డిప్రెషన్ గా ఉంది...అందుకు" తెలివిగా నాకన్నట్లుగా అబద్ధమాడాను.

" మనం దేవతలం...ఈ మానవులైన డాక్టర్లని కలవడమేమిటి...ఉండు, నేను గుణ ని అడుగుతా దీనికి ఏంచేయాలో" అన్నాడతను.

" ఈ చిన్న విషయాలకి ఆ గుణ దాకా ఎందుకు..ఈ ఒక్క ఫేవర్ నాకు చేయలేవా..?"

" నువు నా లాగే ఆలోచిస్తున్నందుకు..గర్వంగా ఉంది.ఇది వింటే గుణ ఎంత సంతోషపడతాడో తెలుసా..? " నా భుజాల మీద తడుతూ చెప్పాడు వరుణ్.

" అంటే నాతో పాటు డాక్టర్ వద్దకి వస్తున్నావు గా" ప్రశ్నించాను.
" వస్తా..మరి నేనన్నదానికి ఓకె గదా" అడిగాడు వరుణ్.

" అలాగే..డన్"

" అద్భుతం"

" తిరుచ్చి లో ఉన్నప్పుడు మీ పేరేంట్స్ తో ఫోన్ లో ఎన్నిసార్లు మాట్లాడుతుంటావ్"

" వారానికి ఒకటి రెండు సార్లు"

" ఏమేం మాట్లాడతావు"

" బాగున్నావా..అని అడుగుతారు.బాగున్నాను అంటా.నా దైవత్వం గురించి వాళ్ళకి తెలియదు.వాళ్ళు ఇంకా ఆ వార్త విండానికి టైం ఉంది.మనం దేవుళ్ళం అనే విషయం వాళ్ళ దగ్గర అనకు..వాళ్ళు ముందు మెంటల్ గా ప్రిపేర్ అయిన తర్వాత,గుణ చెప్పమని అన్నప్పుడు  అప్పుడు చెప్పాలి.."

" అలాగే..కాని ఏమని చెబుతావ్...వాళ్ళకి"

"నేను కాలేజ్ అదీ మానేసి  ,ఒక నవల రాయబోతున్నానని...అరవై అయిదు కోట్లు సంపాదించి ఆ తర్వాత నిన్ను పెళ్ళి చేసుకోబోతున్నానని..అలా"

" బాగుంది.."

" ఈ బుక్ యొక్క గొప్పదనం ఏమిటో తెలుసా...పాలిండ్రోం బుక్ ..!వెనక నుంచి చదివినా ముందు నుంచి చదివినా స్టోరీ ఒకేలా ఉంటుంది.అసలు ఇలాంటి కాన్సెప్ట్ ఎవరకీ ఇంతదాకా తట్టలేదెందుకో...ఆ తెలివి..ఊహా ..గ్రాహ్యత లేక అనుకుంటాను.."

"హ్మ్మ్"

"ఏంటి పారు...నీ రెస్పాన్స్ చాలా  నిరాశ గా ఉంది..?"

" నీ అంత మేధస్సు ఎవరకీ ఉండదు ...చాలా గొప్ప విషయం...! ఇంకోటి డాక్టర్ దగ్గర కి నాతో పాటు వస్తున్నందుకు నాకు ఆనందం గా ఉంది"

" ఫేక్టర్ ద డాక్టర్ ఇంకా డాక్టర్ ద ట్రాక్టర్ " నోటికి వచ్చింది అర్ధం పర్ధం లేకుండా అన్నాడు.

అలా నోటికి తోచినట్లుగా ఏవేవో వాగుతూనే ఉన్నాడు.రిలీఫ్ అనిపించింది డాక్టర్ దగ్గరకి వస్తా అన్నందుకు.ఇంతకు ముందు ఎప్పుడో చూపెడితే బాగుపడి ఉండేవాడేమో.పోనీలే ఇప్పటికైనా ఏ ఒక నెల లోనో బాగుపడి ..ఆ తర్వాత తన చదువు పూర్తయ్యి ఏ మంచి కంపెనీ లోనో ఉద్యోగం తెచ్చుకుంటే చాలు.ప్రవీణ్ ..విషయం గుర్తొచింది.తన డబ్బులన్నీ పెట్టి ఖరీదైన రింగ్ కొని ఇచ్చాడు.తను నన్ను అర్ధం చేసుకునే వ్యక్తి నే.కాని అతని తో జీవితం ఊహించుకోలేకపోతున్నాను.ఏమో..అంతా అసందిగ్ధం గా ఉంది.కొన్ని కాలానికే వదిలేయడం మంచిది.

వరుణ్ వాళ్ళ ఇల్లు వచ్చింది.ఆటో డబ్బులిచ్చాను.అపార్ట్మెంట్ కి లిఫ్ట్ లేదు.మెట్లు ఎక్కి వెళ్ళి బెల్ నొక్కగానే ఓ నడికారు ఆంటీ వచ్చి తలుపు తీసింది.

" వరుణ్..." అంటూ కౌగలించుకుంది.

" హాయ్..మాం..ఈమె పార్వతి..అని..నా..నా.." ఏమని చెప్పాలో పదం దొరక్కా ఆగిపోయాడు.

" నేను అతని ఫ్రెండ్ ని.ఆంటీ ప్లీజ్ టు మీట్ యూ.." నన్ను నేను ఆమెకి పరిచయం కావించుకున్నాను.ఆమె ఇద్దర్ని సోఫా లో కూర్చోమని సైగ చేసింది.

" రేపు కాలేజ్ లేదా..చెన్నై లో ఉన్నారు..." కూర్చున్నాక అడిగింది ఆంటి.

" నేను స్నానం చేసి వస్తా " అంటూ వరుణ్ లోపలికి వెళ్ళాడు.  
ఇప్పుడు నార్మల్ గా కనిపిస్తున్నాడు..అందాక సంతోషం.స్నానానికి వెళ్ళిన ఈ గేప్ ని ఉపయోగించికుని చెప్పాల్సిన వివరాలన్ని ఇప్పుడే చెప్పేయాలి.

" అవును నీ పేరు యామిని యా పార్వతి యా" అడిగింది ఆంటి.

" నా అసలు పేరు యామిని.మీ  అబ్బాయి నన్ను పార్వతి అని పిలుస్తాడు" చెప్పాను.

" మంచి పేరు.టీ తాగుతావా"

" నో థాంక్స్...ఒక ముఖ్యమైన విషయం చెప్పడానికి ఇక్కడకి వచ్చాను.అది విండానికి కష్టం గానే ఉండచ్చు.కాని నాకు వేరే దారి లేదు ..చెప్పే తీరాలి "

" ఏమయింది" ఆందోళనగా అడిగింది ఆంటి.

"వరుణ్ ..ఒక సీరియస్ మానసిక వ్యాధి తో బాధపడుతున్నాడు.అది ఏమిటి అనేది పూర్తి గా నాకు కూడా తెలీదు.పిచ్చి పిచ్చి గా మాటాడడం,లేని మనుషులు ఉన్నట్లుగా ఊహించుకోవడం..ఇలా చేస్తున్నాడు.ఎంతకాలం నుంచి ఇలా ఉందీ అన్నది నాకు తెలీదు.ఒక నెల క్రితమే గమనించాను.మనం సాధ్యమైనంత త్వరగా డాక్టర్ దగ్గరకి తీసుకెళ్ళడం మంచిది..." చెప్పాను ఆమె కి.

" ఇప్పుడు బాగానే కనిపించాడే...ఫొన్ లో కూడా బాగనే మాట్లాడేవాడు.."

"ఒక అయిదు నిమిషాలు కంటిన్యూ గా మాట్లాడండి..తేడా కనిపిస్తుంది.ఈ మద్య ఏదో బుక్ రాస్తా అంటున్నాడు దానితో 65 కోట్లు సంపాయిస్తాడట.దానికోసం కాలేజ్ కూడా మానేస్తా అంటున్నాడు.ఏదో ఒకటి చేయాలి..లేకపోతే జీవితాన్ని నాశనం చేసుకునేలా ఉన్నాడు"

" నిజంగా నా..కాలేజ్ మానేస్తా అన్నాడా.." ఆంటీ కలత గా అయిపోయింది.

" ఈసారి చెన్నై వెళ్ళి ఇక కాలేజ్ కి రాను అని అన్నాడు.అందుకే ఇక్కడదాకా వచ్చి ఈ విషయం మీకు చెపుతున్నాను,మనం డాక్టర్ ని కలవడం మంచిది"

" దానికి వొప్పుకుంటాడా .." దిగాలుగా అన్నది.

" నాకు ఏదో ప్రాబ్లెం ఉందని...నాతో పాటు ఆసుపత్రికి రమ్మని తనతో చెప్పాను.ఓకె అన్నాడు.అతను బాగా కోపం గా ఉన్నప్పుడు మీరు విభేదించడం చేయకండి.." చెప్పాను.

" అంకుల్ వేరే ఊరు వెళ్ళాడు...ఆయనకి ఫోన్ చేసి రమ్మని చెప్పనా "

" ఇప్పుడే అంత అవసరం లేదులెండి.రేపు మనం ముగ్గురం కలిసి సైకియాట్రిస్ట్ ని కలుద్దాం.ఎవరైనా మంచి డాక్టర్ మీకు తెలుసునా"

" తెలుసు.వరుణ్ వాళ్ళ కజిన్స్ కి కూడా మెంటల్ హెల్త్ బాగ లేక ఓ డాక్టర్ ని కలుస్తుంటారు.అతని పేరు నిర్మల్.అక్కడకే వెళదాం" అన్నది ఆంటి.ఆమె లో ఇంకా ఆందోళన పూర్తి గా పోలేదు.

" హలో..ఎవ్రీ వన్ " బాత్ రూం నుంచి బయటకి వచ్చాడు వరుణ్.

" హాయ్" అన్నాను.ఆంటి నిశ్శబ్దం గా ఉంది.

" ఏం చెప్పుకుంటున్నారు ఇద్దరు..దెయ్యం కధలా" అడిగాడు వరుణ్.

" అసలు ఈ మధ్య నువు ఎంత మంచిగా ఉంటున్నావు అదే చెపుతున్నా..ఆంటీ కి"

" నేను పదిమంది లో ఒకడిని..నా పాపాన్ని గెలిచేవాడిని" నోటికి వచ్చింది అన్నాడు వరుణ్.

" వరుణ్..కాలేజ్ మానేస్తానని అన్నావా యామిని తో..?" ఆంటీ అడిగింది.

" ఆమె పేరు యామిని కావచ్చు..కాని కాదు..నువు నా తల్లివి కావచ్చు..కాని నీను నీకు ఫాదర్ ని" పిచ్చి పిచ్చి గా మాటాడసాగాడు.ఆంటీ ఏడవసాగింది.

" ముందు అడిగిందానికి చెప్పు..కాలేజ్ మానేస్తా అన్నావా  లేదా " ఆంటీ అడిగింది  మళ్ళీ.

" ఏమయింది అమ్మా నీకు... ఏదో చావు ఇంట్లో మాదిరిగా ఉన్నారేంటి అంతా..! పారు..ఒక సాంగ్ ఎందుకు పాడకూడదూ డింగ్ డాంగ్ అనుకుంటూ ..ఆనందపరచడానికి.." వరుణ్ అన్నాడు.

" మీ అమ్మ కి నా డిప్రెషన్ సమస్య గురించి చెపుతున్నాను.రేపు సైకియాట్రిస్ట్ ని కలువబోతున్నాము...ఇప్పుడు డిన్నర్ చేసి పడుకోవాలి,మాతో పాటు నువూ రావాలి " చెప్పాను.

" అమ్మా...పారు ఏమి చెప్పిందో తెలుసా ..ఇలాంటి చిన్న చిన్న వాటికి గుణ ని డిస్టర్బ్ చేయకూడదంది.ఎంత మంచిదో..నువు ఒప్పుకుంటావా "

" గుణ ఎవరు" ఆంటి అడిగింది కళ్ళు తుడుచుకుంటూ.

" గుణ అంటే నేను.గుణ అంటే శివ.నేనే శివ.." అలా చెప్పి,అటు ఇటు రూం లో తిరగసాగాడు.

" పదండి భోంచేద్దాం" అన్నాను.(సశేషం)   

Wednesday 28 March 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:29

నా పేరు శివ (నవల),Post no:29

" థాంక్ యూ" అన్నాడు ప్రవీణ్ మామూలు గా నిలబడుతూ." ఈ రింగ్ నా దగ్గర ఎప్పటినుంచో ఉంది.నీకు ఇవ్వడానికి గాను వేచిచూస్తుంటే ఇన్నాళ్ళకి ఫలించింది.నా కెందుకో లోపల అనిపించుతూనే ఉంది ఈ రోజు వస్తుందని"

నేను నిశ్శబంగా నిలబడిపోయాను.ఆనందం లో.

" పద..మన నడక కంటిన్యూ చేద్దాం" అన్నాడు తనే.

" అసలు ఇంత విలువైన బహుమతిని నేను ఊహించలేదు. ఎలా వచ్చింది ఇంత డబ్బు" అడిగాను తబ్బిబ్బు అవుతూనే.నడక మొదలెట్టాము మళ్ళీ.

"ఇదంతా నా జీవిత కాలపు పొదుపు లోంచి తీసింది.నా స్పెషల్ మనిషి కోసం స్పెషల్ కానుక"

" నేను నీకు నిజంగానే స్పెషలా"

" నీకు అలాంటి అనుమానం ఉంటే ఇదిగో ఈ కవిత చదువు.పెద్ద కవిని కాదులే గాని వచ్చిన ఎమోషన్స్ అదుపు చేసుకొని ఎలానో రాశాను" అంటూ ఓ పేపర్ ఇచ్చాడు.

" నేను బయటకి చదవవచ్చా "

" అయ్యో...దానికోసమేగదా ఇచ్చింది"

" ఒకేసారి నా జీవితం లో ఆ అవకాశం ..నువు లేని జీవితం నాకు వ్యర్ధం...నీ వయసు ఇరవై ఒక్క ఏళ్ళు...బాధలు వెంటాడే రోజుల్లో మాటాడుకున్నాం ఎన్నో...దేవుడు నీకు రక్షకుని గా నన్ను నియమించాడు...నీతో నా జీవితం ప్రేమ మయం,స్వప్నమయం..యామిని నువు నా కల...పట్టాను నీతో ప్రేమ లో" అదీ ప్రేమ కవిత ప్రవీణ్ రాసింది.

చదువుతుంటే నాకు కళ్ళు చెమర్చాయి.ఇలాంటి దాని కోసం గదా నేను ఆశించింది.వరుణ్ నుంచి నేను కోరుకున్నది ఇలాంటి మాటలే గదా.అటు వరుణ్ ఇటు ప్రవీణ్  ..నేను చిక్కులో పడ్డాను.వెంటనే తేల్చుకోలేక.

" ప్రవీణ్ నానుంచి ఏమి కోరుతున్నావు.." అడిగాను,నా బాధ నుంచి తేరుకున్నాక.

" నువే చెప్పు..ఏమనుకుంటున్నావు నా గురించి"

" నీలాంటి జెంటిల్మేన్ చేత ప్రేమించబడటం నా అదృష్టం.అయితే నేను ఇంకా వరుణ్ ఇచ్చిన షాక్ నుంచి కోలుకోలేదు. నాకు కొద్దిగా సమయం కావాలి" అన్నాను.

" దానిదేముంది.తీసుకో.నన్ను లవ్ చేయకపోయినా నా ఒంటరి జీవితం లో నీ కంపెనీ కావాలి నాకు.నిన్ను ఎంతో ఓదార్చాను నువు కష్టం లో ఉన్నప్పుడు...వరుణ్ కంటే ముందు నుంచి నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను.అయితే చెప్పడానికి ధైర్యం చేయలేకపోయాను.ఇక అవి అన్నీ దాచుకోలేక ఈ రోజు ముందు పెట్టాను.నా సంతోషమైనా ఏదైనా నాకు నువ్వే"

" నీ నిజాయితి ని అభినందిస్తున్నా.సాధ్యమైనంత త్వరలో విషయం నీకు తెలియబరుస్తాను.ఏదైమైన గత ఎనిమిది నెలలుగా నాకు సపోర్ట్ గా ఉన్నందుకు థాంక్స్.నేను నో అనీ చెప్పవచ్చు కూడా.అన్నిటికీ రెడీ గా ఉండు.నాకు కంఫ్యూజన్ గా ఉంది.క్షమించు"

" ఫర్వాలేదు..నేను వేచిచూస్తుంటాను"

*   *   *   *

సెప్టెంబర్ 22,2013

ఒక నెల రోజులు గడిచాయి అలా..!ఎదురుపడినప్పుడల్లా నా నిర్ణయం గురించి అడిగేవాడు. నేనేమీ చెప్పేదాన్ని కాదు.ఆ కవిత నాపై బాగా ప్రభావం చూపింది.ఎన్నో రాత్రులు తీపి కలలు వచ్చేవి..అది చదివిన తర్వాత.మంచి నిద్ర కి తోడ్పడింది అది.ఆ గోవా ట్రిప్ తర్వాత మళ్ళీ నేను వరుణ్ కి ఫోన్ చేయలేదు.వళ్ళు జలదరించే సన్నివేశం అది.చావు కి దగ్గరగా వెళ్ళి వచ్చాను.మర్చిపోలేను ఆ రోజు.అతని గురించి జాలి పడాలా..కోప పడాలా అర్థం కాలేదు.ఏమి జరుగుతుందో తెలుసుకునే సోయ లో లేడు కనుక అది అతని తప్పు అనడానికీ లేదు.

పరిస్థితి ఇంకా దిగజారకుండా ఉంటే బాగుండును.మళ్ళీ పాత రోజులు వస్తాయో లేదో తెలీదు.ఉన్నట్టుండి ఫోన్ మోగసాగింది.అది వరుణ్ నుంచి వస్తోంది.

" హలో" అన్నాను.సరే ఏదో చూద్దాం అనిపించి.

" ఓ పార్వతి..ప్రియా " అంటూ వరుణ్ దీనంగా ..ఉంది తన స్వరం

" హాయ్"

" గోవా లో జరిగినదానికి నేను చాలా సారీ..చెబుతున్నాను.గుణ కూడా తిట్టాడు అలా చేయకూడదని ! ఏదైనా హింస తో కాదు,మంచి గా ఉంటూ ప్రపంచాన్ని పాలించాలని చెప్పాడు.నేను ఇప్పుడు చాలా మారిపోయాను.మళ్ళీ చెపుతున్నా నన్ను క్షమించు"

" అలాగా" అన్నాను.నాకు నమ్మబుద్ధి కావడంలా.నిజంగా మారాడో లేదో ఎవరకి తెలుసు.

" ఒక్క సారి మనం మాట్లాడాలి.కుదురుతుందా..?ఒక గొప్ప వార్త చెప్పాలి.నేను చాలా మారాను" అలా చెపుతున్నాడు.ఒక వైపు వెళ్ళాలని ఉంది.
మరో వైపు భయమూ వేస్తోంది.

" ఎట్టి  పరిస్థితి లో నీకు ఎలాటి హాని చేయను" ప్రాధేయపడుతున్నాడు.

నేను నిర్ణయించుకోలేకపోతున్నాను.

"ఒక్క అయిదు నిముషాలు..అంతే"

" సరే..కాలేజ్ కేంటిన్ దగ్గరకి రా..." అన్నాను.అక్కడైతే జనాలు ఉంటారు.హాని చేసే అవకాశం తక్కువ.

" అలాగే..వస్తున్నా"

చక్కగా ముస్తాబయ్యాను.వెళ్ళడానికి.ఒకవేపు ప్రవీణ్ మాటలు గుర్తుకొస్తున్నాయి.అసలు అలా చెప్పకుండా ఉంటే బాగుండేది.ఎంత చంచల మనసు నాది.నేను కేంటిన్ కి వెళ్ళేసరికి వరుణ్ వేచిచూస్తున్నాడు.

" మనం మొదటిసారి మాటాడింది ఇక్కడే ..గుర్తుందా " లోపలికి వెళ్ళి కూర్చున్నాక అడిగాను.అవును అన్నట్లు తలాడించాడు.

" నేను నిన్ను కలవాలని చెప్పింది ఎందుకంటే నా జీవితం లో ని కొన్ని మార్పులు గురించి చెప్పాలని"

" ఏమిటవి"

" నా కెరీర్ ని సీరియస్ గా తీసుకోదలుచుకున్నాను ఇక ..అదే ఆ నవల ద బ్లాక్ బుక్ అనే నవల ని రాయబోతున్నా"

"దేని గురించి అది"

" అది నా ఆత్మకధ.ఒక దేవుడు తన కాలేజ్ రోజులు గురించి రాయడం చరిత్ర లోనే మొదటిసారి ..క్రేజీ గా ఉంటుంది గదూ"

" అవును.మంచిది"  
" సంతోషంగా ఉందా నావి వింటుంటే"

" అవును..ఉంది"

"నన్ను చూతుంటే పిచ్చోడి లా అనిపించడం లేదా"

" అలాంటిది ఏమీ లేదు"

" మంచిది.నేను ఈ రోజే చెన్నై వెళుతున్నా.బుక్ రాసిన తర్వాత తిరిగి వస్తా.దాని మొదటి పాఠకురాలివి నువ్వే"

" మరి కాలేజీ అది"

" నా పుస్తకం ద్వారా కావలసినంత సంపాదిస్తా.ఆ బోడి డిగ్రీ ఎవరికి కావాలి..?65 కోట్లు సంపాదిస్తా.మనం బతకడానికి అది సరిపోదా ..ఏమిటి"

"చదువు అయిన తవాత ఎన్నైనా రాయి.అప్పుడు నేను కూడా హెల్ప్ చేస్తా ..నా మాట విను"


" నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి ప్రయత్నిస్తున్నావు కలిసిన ప్రతిసారి...ఏంటది..?నా ఒపీనియన్ ని ఒప్పుకోవచ్చుగా ...నా బ్లాక్ బుక్ చాలా పెద్ద హిట్ అవుతుంది పారు"

" వరుణ్ ..అది మంచి గా అనిపించడం లేదు"

" నీ దగ్గర అరవనని గుణ కి ప్రామిస్ చేశా.ఇక్కడ రచ్చ కాకముందే నేను చెన్నై వెళ్ళిపోవాలి.ఎవరెక్కడ పడాలో ఆ నరకమే చెపుతుంది.జీవితమే రానీ..భార్య యే పోనీ.. నీకేమి తెలీదు నీవేమి చెప్పకు "  అలా గొణగసాగాడు.ఏదోదో జిబ్బరిష్ గా మాటాడుతున్నాడు.ఇతడిని సైకియాట్రిస్ట్ వద్ద కి తీసుకెళ్ళడం మంచిది అనిపించింది.ఈ కండిషన్ ని వాళ్ళ పేరేంట్స్ కి తెలియబరిస్తే బాగుండేది.రాం చెప్పినట్లు గోవా ట్రిప్ తర్వాత వరుణ్ బాగుపడలేదు.ఒకటి తోచింది ఇతడిని చెన్నై తీసుకుపోయి వాళ్ళ పేరేంట్స్ కి విషయం అంతా తెలియబరిస్తే బాగుంటుంది.

" ఓకే..నీతో పాటు నేను కూడా చెన్నై వస్తాను" అని చెప్పాను.(సశేషం)   

Monday 26 March 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:28

నా పేరు శివ (నవల),Post no:28

"ఫార్మాలిటీస్ మన మధ్య ఎందుకు లే యామిని...ఫస్ట్ ఇయర్ నుంచి మనం ఫ్రెండ్స్...గత ఎనిమిది నెలలు గా మనం ఇంకొద్ది గా దగ్గర అయ్యాం...నీ సంతోషమే నా సంతోషం...నాతో మాట్లేడేటప్పుడు థాంక్స్ లాంటివి వద్దు" ఆ విధంగా అంటూ ప్రవీణ్ నా భుజం చుట్టూ చేతులు వేశాడు.నాకు ఓదార్పు గా అనిపించి అలాగే నేనూ ఒరిగిపోయాను.

" సో..అలాంటి మాటలు వద్దంటావు " అడిగాను.నవ్వుతూ..!

" నన్ను బాధపెట్టాలనుకుంటే తప్పా.." తనూ నాతో కలిపాడు నవ్వు లో.

" మరి ఏం చేయాలి"

" అనేకం ఉన్నాయి..చేయడానికి..ఏదని చెప్పమంటావ్"

" నీకు బాగా అనిపించింది చెప్పు"

"నువ్వు అందం గా ఉండకూడదు..అది పాపం.సరే అది నీ చేతిలో లేదుగా ..క్షమిస్తున్నా పో"

" రైట్" అంటూ ఆకతాయి గా అతని చేతిని గిచ్చాను.ఎంత మార్పు ..నిన్న సాయంత్రానికి ఇప్పటికి.

" ఆ ..ఇంకోటి..చక్కగా పాడకూడదు...ఎందుకంటే అది నీ ఫాన్స్ ని బాధిస్తుంది...నిద్రపోతున్నా నిన్నే వినాలనిపిస్తుంది"

" ఆ విధంగా పొగడటం..ఆపు...!నీకు తెలుసు గా నా సంగతి ..ఉట్టినే కరిగిపోతా"

" అలా అయితే నా కోసం నువ్వు ఒకటి చేయాలి"

" ఏమిటి"

" అలా కేంపస్ చుట్టూ నడుద్దాం..మాటాడుకుంటూ..! అన్ని బాధలు మరిచిపోయి చిన్న పిల్లల మాదిరి గా"

" ఆ విధంగా నీకు నచ్చుతుందన్న మాట..అదే చిన్న పిల్లల్లా "

" అందుకే నీ మాట తీరు నచ్చుతుంది..అది చిన్న పిల్ల లా ఉంటుంది  "

" నాకలా ఇష్టం ఉండదు.."

" అంటే దానర్ధం ఇంకా చిన్నపిల్లలా ..బేబీ లా ..అంతేనా"

" ఆ విధంగా  అయితే నీతో మాటాడను..ఇక మర్చిపో నడక గురించి"

" నీ పెద్ద ఫేన్ ని ఇలా బ్లాక్ మెయిల్ చేయడం తగునా "

" నువు అలా ఏమీ కాదు"

" మరయితే నేను ఎవరిని చెప్పు.."

" తెలుసు" ,నా బాధలు మర్చిపోవడానికే ప్రవీణ్ అలా పొడిగిస్తూ ఉంటాడు నాకు తెలుసు.

" అయితే నీ యొక్క పెద్ద ఫేన్ ఎవరు ..చెప్పు"

" ఇంకెవరు ..నువ్వే" ఆకాశానికి ఎత్తేశాను.

" అది లెక్కంటే..మరి ఇక అలా నడుద్దామా"

" సరే..పద"  క్లాస్ రూం వదిలి నడవ సాగాము.

" ఆ ..తిరువెంబూర్ లో ఓ మర్డర్ జరిగింది ..నీకు తెలుసా" అడిగాడు ప్రవీణ్.నాకు లోపల దేవినట్లయింది.

" ఏమో తెలీదు" ఎరగనట్లుగా చెప్పాను.

" సూర్య అని ఒకడు మర్డర్ కాబడ్డాడు.ఎవరో బాగా పగ ఉన్నవాళ్ళే చేసి ఉంటారు"

" ఓ..నిజమా"

" పేపర్ లో చదివిన దాని ప్రకారం ఆ సూర్య పరమ దుర్మార్గుడు.ఇక వాడలా చావడం లో వింత ఏముంది.ఆ ధైర్యవంతుడు ఎవరా అని ..అంత రిస్క్ తీసుకుంది"

" చూడబోతే ఎవడో పిచ్చోడు చేసినట్లే ఉంది "

" ఆ పిచ్చోడు ధైర్యవంతుడే.. " నవ్వాడు ప్రవీణ్.నాకు ఎందుకో నవ్వే వార్త లా అనిపించలేదు.
" అలాంటి సీరియస్ విషయాలు ఇప్పుడెందుకులే.." అన్నాను.

" కూల్.ఏదో తెలుసుకుందాం అని..వరుణ్ ని ఇంకా ప్రేమిస్తున్నావా..అతను నీ పట్ల అంత ఇది గా ప్రవర్తించినా"

" ఏమో..కాసేపు అతన్ని మళ్ళీ కలవకూడదు అనిపిస్తుంది...మళ్ళీ మాటాడాలనీ అనిపిస్తుంది. ఒకానొక సమయం లో పది మిస్డ్ కాల్స్ ఇచ్చిన రోజులు ఉన్నాయి.ఆ గోవా ట్రిప్ కి వెళ్ళి వచ్చినాక ఇంకెప్పుడు కలవకూడదనిపించింది.అతనితో వేగడం నా వల్ల కాని పని"

" అసలు ఏమి జరిగింది..నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే చెప్పు.కొంత బాధ తగ్గుతుందని నీకు..అంతే తప్ప నీకేమి సలహాలు ఇవ్వను "

" ఏముందని ఇవ్వడానికి సలహా.."

" దీనికి ఓ దారి లేకపోలేదు.నీ పరిస్థితి చూస్తే సిద్ధంగా లేనట్లు గా ఉంది...దేనికైనా..ఇది రైట్ టైం కాదులే"

" అదేం లేదు.చెప్పు ఏం చేస్తే బాగుంటుంది"

" మూడు అంచెలు గా ఉండే ప్లాన్ అది"

" ఏమిటి ఆ మూడు .."

" మొదటిది..నువ్వు అతనితో కలవడం మానెయ్... నీకెంత అనిపించినా సరే..!నీకు అతను కాల్ చేసినా లేదా నీకే కాల్ చేయాలనిపించినా నువు కంట్రోల్ చేసుకోవాలి"

" సరే.."

" రెండవది ..ఒక కొత్త బాయ్ ఫ్రెండ్ ని వెతుక్కోవాలి.అంటే నీ పట్ల సానుకూలంగా ఉండే వాణ్ణి.అన్ని విధాలుగా"

" ఇంకో రిలేషన్ కి అప్పుడే సిద్ధం గా లేను డ్యూడ్"

" ఇది రిలేషన్ పునరుద్ధరించుకోవడం కాదు..ఒక ఫ్రెష్ రిలేషన్...గా అనుకో"

" ఏదైనా గాని...దానికి ఇప్పుడే రెడీ గా లేను"


" అదే విషయమైతే ..మూడవది చెప్పడం అసంబద్ధమే"


" లేదు..లేదు..చెప్పు"

" హ్మ్...నీ కొత్త బాయ్ ఫ్రెండ్ తో హేపీ గా ఉండటానికి ప్రయత్నించు.అంటే వరుణ్ తో ఎంత ఇది గా ఉన్నావో అలా"

" హ్మ్మ్.."

" అక్కడే ఆగు" చుట్టుపక్కలా ఎవరూ లేరు.

" ఎందుకు"

" నీ కళ్ళు ముయ్యి"
" మూస్తున్నా"

" ఇప్పుడు తెరువు"

ఇపుడు ప్రవీణ్  నా ముందు మోకాళ్ళ మీద ఉన్నాడు.అతని చేతిలో ఓ వజ్రాల ఉంగరం ఉంది.కలవరపడిపోయాను.

" ప్లీజ్ ఇది ధరించు"

" ప్రవీణ్..నా వల్ల కాదిప్పుడు"

" దేవత నా కోరిక తీర్చాలి.ఇది ధరించాలి"

" ఓకె..చాలా థాంక్స్" అతని చేతిలొని ఉంగరం తీసుకొని ధరించాను (సశేషం)  

Friday 23 March 2018

నేను శివ ని(నవల) Post no:27

నేను శివ ని(నవల) Post no:27

చాప్టర్-8

" వావ్..రాం కి ప్రియాక అని  ఇంకో పేరు ఉందా..అది నాకు తెలీదే..!ముద్దు పేరా అది? ఈ రోజు నేను చెబుతున్నది సరిగా వినకుండా పరధ్యానంగా ఉండానికి అదా కారణం..ఆ యావ లో ఉన్నావా ఆ ప్రియాంక తో" దెయ్యం లా నవ్వాడు వరుణ్.ఆ తర్వాత నా జుట్టు గట్టిగా పట్టుకున్నాడు.

" నన్ను వదులు" నా జుట్టు విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను.

" నేను ముందే చెప్పాను..నాతో అబద్ధం ఆడితే దానికి అనుభవిస్తావు అని.నా వార్నింగ్ సీరియస్ గా తీసుకోలేదు గదూ ..దానికి గాను మూల్యం చెల్లించవలసిందే..." లోపల దడదడ లాడసాగింది.చావగొడితేనో..!

"అంటే నా క్లోజ్ ఫ్రెండ్ మాత్రమే దొరికాడా నీకు ఈ సారి అఫైర్ పెట్టుకోడానికి...నువు పెద్ద బోకు వి అని తెలుసు ..కానీ ఈ స్థాయి లో అని ఊహించలేదు" అలా అంటూ నా జుట్టు పట్టుకుని రూం లోకి లాక్కొచ్చాడు.

" ప్లీజ్ వరుణ్..వదిలి పెట్టు జుట్టు ని ...నొప్పి గా ఉంది" అన్నాను.

" అలాగే ఉంటుంది ప్రియతమా..నేను అనుభవిస్తున్న నొప్పి తో పోల్చితే ఇదెంతా..?నేను అనుభవించినంత నువూ అనుభవించాలిగా నొప్పి" బెడ్ మీదకి తోశాడు నన్ను.

" రాం కి నాకు మధ్య ఏమీ లేదు.అదంతా నువు ఊహించుకుంటున్నావు.మేము మంచి స్నేహితులము మాత్రమే...కావాలంటే నువే అతడిని అడుగు " కన్నీళ్ళతో చెప్పాను.

" నేను పిచ్చొడిలా కనిపిస్తున్నానా..ఆ మాత్రం తేడా తెలియదనుకుంటున్నావా..నీ నంగనాచి కబుర్లు కి పడిపోతానా" నా భుజాలు పట్టుకుని చెప్పాడు.

" దయచేసి నన్ను నమ్ము.నేను నిన్ను ప్రేమించే నీ పార్వతిని" చెప్పాను.

" నువు నా పార్వతి వి కావు.నువు ఒక బజారు సరుకు వి..నన్ను వెధవని చేస్తున్నావా ..నిన్ను పూర్తిగా పరిశీలించకుండానే నీ వల లో ఇంచుమించు పడిపోయాను.లోపలకంటా వెళ్ళి చూస్తే నీ నిజరూపం ఇదన్నమాట.పూర్వం లా నేను ఎందుకు లవ్ చేయడం లేదో తెలుసా,దానికి కారణం నీ పనికిమాలిన ప్రవర్తనే ..దానికి రుజువులు కావాలా..నీ స్కూల్ డేస్ లోనే ఇద్దరి తో పోయావు..నీ మొత్తం జాతకం అంతా ఆ గుణ కే తెలుసు ,నువ్వు ఒక దేవతవి ..అది నేను నమ్మాలి ,వింటే నవ్వొస్తున్నది"ఆ రూం లో తిరుగుతూ వాగుతున్నాడు వరుణ్.
    " నీకొక సేల్స్ టెక్నిక్ చెప్పనా...అదే నీ సీక్రెట్ లవర్ ప్రియాంక చెప్పిందిలే...కష్టమర్ ఏదైనా కొనాలని  వచ్చినపుడు సేల్స్ మేన్ ఏమని చెబుతాడో తెలుసా... చెక్ ఇస్తారా కేష్ ఇస్తారా అని.అంటే ప్రొడక్ట్ ని అతను ఆల్రెడీ కొన్నట్లు గా ఊహిస్తాడన్నమాట.అంటే కొనకుండా ఉండానికి ఆస్కారం లేదక్కడ.అదో టెక్నిక్ లే.వండర్ఫుల్ గా ఉంది గదూ" వరుణ్ చెప్పాడు.

" ఇది నాకెందుకు చెబుతున్నావు ఇప్పుడు" నేను అడిగాను.

" నీ మీద అదే టెక్నిక్ ప్రయొగించబోతున్నా.నువు ఎలా చావ బోతున్నావు..ఎలా అయితే నీ కిష్టం...నీ గొంతు కోసి చంపాలా లేదా ఊపిరాడకుండా చేసి చంపాలా ...నువు ఆల్రెడీ చనిపోయావు అంతే...చాయిస్ నువు చెప్పు ఎలా చస్తావో" అతని ముఖం లో మళ్ళీ  ఆ దెయ్యపు నవ్వు.

"వరుణ్.."  నేను రోదించసాగాను.చావడానికి భయపడి కాదు.నేను ప్రేమించిన వాడి చేతిలోనే చావవలసి  వస్తోందే అని.

" నీకు ఎవరైనా చెప్పారో లేదో...ఏడ్చినప్పుడే చాలా బాగుంటావు నువు" అలా అంటూ తన బ్యాగ్ వైపు నడిచాడు.

" ఆప్షన్ ఒకటా లేదా రెండా ..చెప్పు " అలా అంటూ పదునైన కత్తి ని తీశాడు బ్యాగ్ లోనుంచి.

నేను దేవుణ్ణి ప్రార్దిస్తూ ఏడవసాగాను.ఈ రూం లో నుంచి బయటపడాలి ఎలాగైనా...తప్పించుకుని ..జీవించాలి..!

" ఏయ్ ..ఎవరు ఆ తలుపు కొట్టేది " అని అంటూ తలుపు దగ్గరకెళ్ళి వాటిని తీశాడు వరుణ్.

" గుణా..నువ్వా ..సరైనా సమయానికి వచ్చావ్...లేకపోతే యామిని బతికుండగా చూసే చాన్స్ మిస్ అయ్యేవాడివి..అఫ్కోర్స్..ఆమె చావడానికి అర్హురాలు ..ఇలాంటి చెడు ప్రవర్తనని మనలాంటి దైవాంశ సంభూతులు సహించరు గదా  " అంటూ మాట్లాడసాగాడు.

విచిత్రం ఏమిటంటే రూం లో మేమిద్దరం తప్ప ఎవరూ లేరు.వరుణ్ తనలో తానే మాట్లాడుకుంటున్నాడు.పరిస్థితి అర్ధమయింది.పర్సు తీసుకుని మెల్లిగా తలుపు కి దగ్గరగా వచ్చి బతుకు జీవుడా అని దౌడు తీశాను.ఆ విధంగా దేవుడు నా మొరని ఆలకించాడనుకున్నాను. మొత్తానికి ఆటో లో కూలబడి ఏర్ పోర్ట్ కి వచ్చాను.

*   *   *    *
ఆగస్ట్ 20,2013
క్లాస్ లో ప్రొఫెసర్ చెప్పే పాఠం బుర్ర లోకి ఎక్కడం లేదు.క్లాస్ లోనే ఉన్నప్పటికి.ఆ గోవా ట్రిప్ ఇప్పటికీ భయంకరంగా అనిపిస్తోంది.నా బాయ్ ఫ్రెండ్ చేతి లోనే మర్డర్ కావాలసినదాన్ని ..ఏదో దైవం రక్షించి ఉండకబోతే..! నిజానికి వరుణ్ తో బంధం బలపడుతుందనే వెళ్ళా ..కాని అతను ఎలా ప్రవర్తించాడు...చంపేదాకా పోయాడు.ఏది ఏమైనా గాని ఇకమీదట అతడిని అసలు కలవకూడదు.ఓర్పు కి కూడా ఓ హద్దు ఉంటుంది.

క్లాస్ లోనుంచి అంతా బయటకి వస్తున్నారు.క్లాస్ అయిపోవడం తో..!చాలా అలసిపోయాను అన్ని రకాలుగా.ఇదంతా మరిచిపోవాలని జీవితం లో ముందుకెళ్ళాలని నిశ్చయించుకున్నాను.

" హాయ్.." అనే పిలుపు వినబడింది.నేను కూర్చున్న బెంచ్ మీదనుంచే తల తిప్పి చూస్తే ప్రవీణ్.నా క్లాస్ మేట్.

" హాయ్ ప్రవీణ్" నవ్వడానికి ప్రయత్నించాను.

" వారం ట్రిప్ అని చెప్పావు.ఏమిటి ఒక రోజు కే వెనక్కి వచ్చావ్" అడిగాడు.

" అదెందుకులే డ్యూడ్"

" తను నన్ను చక్కగా ట్రీట్ చేయలేదు అని వెయ్యవసారి మాత్రం చెప్పకు"

" ప్లీజ్ ప్రవీణ్..నన్ను ఆటపట్టించకు..రెస్ట్ తీసుకోనీ కొద్దిగా,ఒంటరి గా వదులు నన్ను  "

" నిన్ను నీ మానాన బాధపడేట్లు చెయ్యడం..అది నా వల్ల కాదు.నీ బాధ లో నన్ను పాలుపంచుకోనీ ..కొద్దిగా కూర్చోనీ"

" కూర్చో.కాని ట్రిప్ గురించి ఏమీ అడగకు.ఆ ఒక్కటీ చేయగలవా"

" నిన్ను డిస్టర్బ్ చేయను.హామీ ఇస్తున్నా.నువు మాట్లాడు అనేంత దాకా నేను మాట్లాడను..సరేనా" బెంచ్ పక్కనే కూర్చుంటూ అన్నాడు ప్రవీణ్.అలా పావు గంట గడిచింది.గత ఎనిమిది నెలలు గా నా గాధలన్నీ మాటాడకుండా వింటూ నాకు ఎంతో సపోర్ట్ గా ఉంటున్నాడు.ఎలాంటి సొల్యూషన్ కూడా ఇవ్వడు..అది నాకు నచ్చిన అంశం.

" థాంక్స్" అన్నాను నేను కొద్దిగా ఉన్నతర్వాత. ( సశేషం)     

నేను శివ ని(నవల),Post no:26

నేను శివ ని(నవల),Post no:26

" పారు ...నువు నన్ను చూసి భయపడుతున్నావా,నీ గొంతు లో ఆ వణుకు ఎందుకు "

" అబ్బే..అదేం లేదు"

"నువ్వు భయపడాల్సిన అవసరం ఏం లేదు...నేను నిన్ను బాధించను..తెలిసిందా..?మహా అయితే ఒకటి రెండు చెంప దెబ్బలు కొడతా..అంతే " అలా అని నవ్వసాగాడు.

" నన్ను ఎందుకు కొడతావు..నేను ఏం చేశానని " అడిగాను నేను.

"నువు నాతో మాటాడే విధానం అదేనా..మనం దైవాంశ కలిగిన వ్యక్తులం..ఆ ఇదే లేదు నీకు..!నేను సూర్య గురించి చెప్పినపుడు స్పందించే పద్ధతి అదేనా..?ఆ కారణాలు చాలవా ..ఇంకా ఏమైనా చెప్పాలా..?ఓ పదైనా చెప్పగలను నీ పొరపాట్ల గురించి"

" ఇప్పుడు చెప్పినవి చాల్లే"

" బాగా చెప్పావు..ఏది నీ ఫేస్ కొద్దిగా తిప్పుకో ఇటు...మొదటి దెబ్బ పడబోతోంది"

" వరుణ్"

"సరదాగా అన్నాను పారు.నువు నన్ను వరుణ్ అని పిలవకూడదు.శివ అని పిలవాలి.నేను శివ ని"

నా కడుపు లో దేవినట్లుగా అవుతోంది.రెస్ట్ రూం కి పోవాలనిపించింది.

" నేను రెస్ట్ రూం కి వెళ్ళాలి" అలా అని పైకి లేచాను.

" ఎందుకు..రెస్ట్ తీసుకోడానికా" ఇకిలించాడు వరుణ్.

" ఇప్పుడే వస్తా" అని బయలుదేరాను.

యూరినల్స్ అవీ అయినాక మొహం కడుక్కున్నాను.జరిగినదంతా తలుచుకుంటే కన్నీళ్ళు వచ్చాయి. లోపల బాధ అంతా అలా రిలీవ్ చేసుకొని మొహం కడుక్కున్నాను.ఈ ట్రిప్ ని ఇంతటితో ముగించి  ఇతణ్ణి ఇక కలవడం చేయకూడదని నిర్ణయించుకున్నాను.ఈ మెంటల్ హెరాస్మెంట్ ని తట్టుకునే ఓర్పు నాకు లేదు.

" ఓహ్ థాంక్స్.ఒక గుడ్ న్యూస్ పార్వతి కి.నాలాగే ఆమె సంతోషిస్తుంది ఇది వింటే.." అలా తనలో తనే మాటాడుకుంటున్నాడు వరుణ్ నేను తిరిగి వచ్చేసరికి.

" ఒక మంచి వార్త నీకు.." చెప్పాడు తను.

" ఏమిటది" కూర్చుని అడిగాను.

" ఇప్పుడే మా తాతయ్య తో మాట్లాడాను ,నీతో ఒక మాట చెప్పమన్నాడు.."

" ఇక్కడెవరూ లేరే"

" నీకు కనబడరు డార్లింగ్.ఆయన చనిపోయాడు" చాలా తాపీగా చెప్పాడు.చచ్చిన వాళ్ళతో మాటాడ్డం కామన్ అన్నట్లుగా చెప్పుకుపోతున్నాడు.నాలో అసహనం రేగుతోంది.

" ఏమిటి నువు అంటున్నది.." అడిగాను.

" ఆ వాయిస్ ని నేను వినగలుగుతాను.నీవు ఇంకా ఆ స్థాయికి చేరలేదు.నీకు ఒక విషయం చెప్పమన్నాడు మా తాతయ్య" చెప్పాడు తను.

" ఏమిటది"

"నీకు ముప్ఫై అయిదేళ్ళు వయసు తర్వాత కూడా  ఏమి కాదు.ఆ జ్యోతిషుడెవడో చెప్పాడన్నావు గా.వాడెవడో గాని పనిష్మెంట్ ఇవ్వాల్సిందే"

" ప్లీజ్ వరుణ్..అలాంటి పని చేయకు"

" నీ జీవితం గురించి అంత అబద్ధం చెప్పినవాణ్ణి ఏమీ చేయవద్దా ...డబ్బులు కోసం ఎలా అంటే అలా చెప్తారా...మిగతా జనాల్నయినా వాడినుంచి కాపాడాలి.అది మంచిది కాదా"

" ఆ జ్యోతిష్యాల్ని నేను నమ్మను..దాన్ని పెద్ద విషయం గా తీసుకోకు"

" జ్యోతిష్యం గుప్త విద్యే అయినా  చాలా విలువైనది.మన రుషులు కనిపెట్టిన విలువైన విజ్ఞానం..దాన్ని పాడు చేస్తున్న వీళ్ళని ఏమీ అనవద్దా..?"

" తొందరగా ఆ రెండు బీర్లు లాగించు..నేను మళ్ళి రెస్ట్ రూం కి వెళ్ళి రావాలి"

" నువు ఎక్కడకి పోవడానికి వీల్లేదు.ఎక్కడున్నావో అక్కడే కూర్చో.నన్ను అగౌరవపర్చడానికి ఎంత ధైర్యం" అతను సహనాన్ని కోల్పోయాడు.

" సర్లే..ఉంటాను" నాలో భయం మొదలయింది.

" నాతో మా తాతయ్య మాటాడిన అంశం నువు సీక్రెట్ గా ఉంచాలి.మనలాంటి దైవాంశ సంభూతులే అలాంటి వాటికి అర్హులు.ఎవరకీ చెప్పకు..లేకపోతే నువు చిక్కుల్లో పడతావు..అర్ధమయిందా"

" ఎవరకీ చెప్పనులే "  
  " అది మంచిది.నీ ఫేస్ లో కొద్దిగా కూడా ఆశ్చర్యం అనేది లేదేమిటి...నువు చనిపోవు ఆ జ్యొతిష్యుడు చెప్పినట్లు అని నేను చెప్పానా...కనీసం హేపీ గా అయినా ఫీలయ్యావా..నా కోసమైనా..!ప్రతిదీ నేనే నేర్పాలా"

" వరుణ్ ..సారీ..శివ"

" అది... ఇప్పుడు దార్లోకి వచ్చావ్...నా అసలు పేరు పెట్టి పిలిచావ్...ఇప్పటికి ఒక మంచి పని చేశావ్...నీకో బహుమతి ఇవ్వాలి..అదేమిటో తెలుసా నీకు"

" ఏమిటి"

" నిన్ను ప్రేమిస్తున్నా పార్వతి .. ఈ ప్రయాణం నాకెంతో ఆనందాన్ని ఇచ్చింది.చాలా కష్టపడ్డావ్ దీని కోసం...మనం రూం కి పోయి శృంగారం లో తేలియాడాలి"

ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు నాకు.ఈ సైకోపాత్ తో ఆ ఘనకార్యమా ఇప్పుడు..వీలే లేదు.

వరుణ్ తనలో తాను ఏదో గొణొక్కోసాగాడు. అదేమిటో అర్ధం కావడం లేదు.జిబ్బరిష్ గా ఉంది.పోనిలే నాతో అయితే కాదు మాట్లాడేది... సంతోషం.

బీర్లు అయిపోయాయి.బిల్ పే చేశాను.రూం కి వెళ్ళాలంటేనే భయం గా ఉంది.అక్కడ ఏ రాద్ధాంతం జరుగుతుందో.చెప్పిన విషయం మీద అసలు నిలబడట్లేదు ఈ మనిషి.ఇతనితో ఈ పరిస్థితి లో శృంగారం అంటే అది ఒక టార్చరే.మొత్తానికి రూం కి చేరాము.నా ఫోన్ మోగసాగింది.అది చేసింది రాం.హమ్మయ్యా అనుకున్నాను.ఒక తిక్క లేని మనిషి తో మాటాడబోతున్నాను , హాయిగా అనిపించింది.బాత్ రూం లో దూరి తలుపు వేసుకొని మాట్లాడసాగాను.

" హాయ్..ఏమైనా మంచి వార్త ఉందా" అడిగాడు రాం.

" ఈ ట్రిప్ చాలా చండాలం గా అయింది డ్యూడ్ " బయటకి వినబడకుండా చిన్నగా చెప్పాను .

" ఏమి జరిగింది..వరుణ్ తాగాడా ఏమిటి"

" తాగింది లెక్క కాదు.అతని మాటలు,చేష్టలు అన్ని పరమ చికాకు గా ఉన్నాయి"

" కొంత సమయం ఇవ్వు యామిని.నేను చెప్పానుగా కొంత అసాధారణ ప్రవర్తన ఉంటుందని...అతను బాగయ్యేదాకా కొద్దిగా ఓర్పు వహించు"

" అసాధారణం కాదు...సైకోపాత్ లా ఉంది తన యవ్వారం..."

" కొద్దిగా టైం తీసుకుంటుంది.."

" ఈ వ్యవహారాన్ని నేను భరించలేను.తిరుచ్చి కి వచ్చేయాలని అనుకుంటున్నాను. అసలు ఎంత ఇదిగా నా పట్ల ప్రవర్తిస్తున్నాడంటే నమ్మలేవు"

వరుణ్ బాత్ రూం తలుపు మీద చేతి తో దబ దబ కొట్టసాగాడు.

" సరే..ఇక ఉంటా" అలా ఫోన్ లో చెప్పేసి తలుపు తెరిచాను.

" ఎవరి తో మాటాడుతున్నావ్" అనుమానంగా అడిగాడు.

" ప్రియాంక అని మా ఫ్రెండ్" నవ్వాను చెబుతూ.

" ఏదో తప్పు జరుగుతోంది ఇక్కడ" అంటూ దగ్గరగా వచ్చాడు.

" అంటే ఏమిటి నీ అర్ధం " మళ్ళీ నవ్వుతూ అన్నాను.

" గత మూడు గంటల్లో ..ఒక్క చిరునవ్వు చిందించని దానివి ..ఇప్పుడు ఇంత నవ్వు నవ్వావు ఏదో ప్రొఫెషనల్ కెమేరా మెన్ కి పోజ్ ఇస్తున్నట్లు ..చెప్పు ఎవరి తో మాట్లాడావు .."

" ప్రియాంక"

" ఎవరాళ్ళు.." నా చేతి లోనుంచి ఫోన్ లాక్కున్నాడు.ఎవరకి కాల్ చేశానో అని కాల్ లాగ్ లోకి వెళ్ళి చూస్తున్నాడు.నాకు ఊపిరి ఆగినంత పని అయింది.(సశేషం)