Saturday, 31 March 2018

నాపేరు శివ (నవల)Post no:30

నాపేరు శివ (నవల)Post no:30

చాప్టర్-9

తిరుచ్చి నుంచి చెన్నై ప్రయాణం లో వరుణ్ మరీ పిచ్చి గా ప్రవర్తించసాగాడు.అది బస్ ప్రయాణం.అర్ధం పర్ధం లేని మాటలు ఏవేవో నోటికి వచ్చినట్లు గొణుక్కునేవాడు.అయితే నా జోలికి మాత్రం రాలేదు.అంత వరకు నయం.నేను కూడా తనకి కోపం రాకుండా మసలుకున్నాను.తను చెప్పేదాన్ని వింటూ చిరునవ్వు చిందించేదాణ్ణి.మొత్తానికి ఈ అంకం చివరకి వస్తోంది.ఇతడిని ఏ సైకియాట్రిస్ట్ కో చూపెడితే నయం అవుతుంది.

చెన్నై చేరి కోయం బేడు నుంచి అశోక్ నగర్ లో ఉన్న వరుణ్ ఇంటికి పోవడానికి ఆటో ఎక్కాము ఇద్దరం.ఇదే సరైన సమయం అనిపించింది.డాక్టర్ దగ్గర కి వెళ్ళే విషయాన్ని ఇప్పుడే కదపాలి.చాలా  జాగ్రత్త గా డీల్ చేయాలి.

" ఓ విషయం అడగనా" అడిగాను వరుణ్ ని.

" చాలానాళ్ళకి ..నన్ను ఒకటి అడగాలనిపించింది.గ్రేట్..రెండు వేపులా చానెల్ లా ఉంది.ఇన్నాళ్ళు నీ చానెల్ పని చేయట్లేదేమో అని అనుకున్నా.." వరుణ్ ఇకిలించాడు.

" నువు శివ వని ఎంతమందికి తెలుసు..?"

" నాకు ..నాకు తెలుసు..నాకు తెలుసు.."

" నువు కాకుండా ..ఇంకా ఎంతమందికి తెలుసు"

" నువు..నువు..నువు"

"   మన ఇద్దరం కాక"

" దేవుడు చెడ్డవాడు కాడు..పడ్డ వాడు కాడు..అడ్డ వాడు కాడు..అర్ధం అయిందా "  నోటికి తోచింది ఏదో చెప్పాడు.

" అయింది.."

" అదీ నా పారు అంటే...నువు కూడా కాలేజి మానేసి నాతో కలిసి ఆ బ్లాక్ బుక్ రాయబోతున్నావా"

" అది సాధ్యం అయ్యేది కాదు"

" నువు బుక్ ని కుక్ చేయకపోతే బక్ ని ఎవరు టక్ చేస్తారు"

" మంచోడివి గదా..కొద్దిగా ఆలోచించు నువు శివ అని మొత్తం ఎంత మందికి తెలుసు"

" ఓ..సారి..నేను నా బుక్ గురించి ఆలోచిస్తున్నా..ఇప్పుడు చెప్పు ఏమి అడిగావు ? "

" నువు నేను కాక నువు శివ అని మొత్తం ఎంతమందికి తెలుసు ..?"

" చాలా మందికి తెలుసు...అయితే ఇప్పటికీ వాళ్ళకి తెలీదు నేను శివ నని"

" అంటే..."

" ముందు మనం ఇంటికి పోయి శృంగారం లో తేలాలి... మనం దేవతలు అయిన తర్వాత అలా ఏం చేయలేదు గదా .."

" నేను అడిగినదానికి చెబితేనే అది ..తెలిసిందా"

" ఆవు తో శృంగారం..ఆవు తో శృంగారం" విపరీతం గా నవ్వుతూన్నాడు.నాకు మహా చికాకు లేచింది.

" మనం ఒక డాక్టర్ ని కలవాలి" మెల్లిగా పాయింట్ కి  వచ్చాను.

" ఎందుకు పారు...?ఏమయ్యింది..నీవు ప్రెగ్నేంటా ..అంటే నేను తండ్రిని కాబోతున్నానా.."

" అదీఅం కాదు.నాకు డిప్రెషన్ గా ఉంది...అందుకు" తెలివిగా నాకన్నట్లుగా అబద్ధమాడాను.

" మనం దేవతలం...ఈ మానవులైన డాక్టర్లని కలవడమేమిటి...ఉండు, నేను గుణ ని అడుగుతా దీనికి ఏంచేయాలో" అన్నాడతను.

" ఈ చిన్న విషయాలకి ఆ గుణ దాకా ఎందుకు..ఈ ఒక్క ఫేవర్ నాకు చేయలేవా..?"

" నువు నా లాగే ఆలోచిస్తున్నందుకు..గర్వంగా ఉంది.ఇది వింటే గుణ ఎంత సంతోషపడతాడో తెలుసా..? " నా భుజాల మీద తడుతూ చెప్పాడు వరుణ్.

" అంటే నాతో పాటు డాక్టర్ వద్దకి వస్తున్నావు గా" ప్రశ్నించాను.
" వస్తా..మరి నేనన్నదానికి ఓకె గదా" అడిగాడు వరుణ్.

" అలాగే..డన్"

" అద్భుతం"

" తిరుచ్చి లో ఉన్నప్పుడు మీ పేరేంట్స్ తో ఫోన్ లో ఎన్నిసార్లు మాట్లాడుతుంటావ్"

" వారానికి ఒకటి రెండు సార్లు"

" ఏమేం మాట్లాడతావు"

" బాగున్నావా..అని అడుగుతారు.బాగున్నాను అంటా.నా దైవత్వం గురించి వాళ్ళకి తెలియదు.వాళ్ళు ఇంకా ఆ వార్త విండానికి టైం ఉంది.మనం దేవుళ్ళం అనే విషయం వాళ్ళ దగ్గర అనకు..వాళ్ళు ముందు మెంటల్ గా ప్రిపేర్ అయిన తర్వాత,గుణ చెప్పమని అన్నప్పుడు  అప్పుడు చెప్పాలి.."

" అలాగే..కాని ఏమని చెబుతావ్...వాళ్ళకి"

"నేను కాలేజ్ అదీ మానేసి  ,ఒక నవల రాయబోతున్నానని...అరవై అయిదు కోట్లు సంపాదించి ఆ తర్వాత నిన్ను పెళ్ళి చేసుకోబోతున్నానని..అలా"

" బాగుంది.."

" ఈ బుక్ యొక్క గొప్పదనం ఏమిటో తెలుసా...పాలిండ్రోం బుక్ ..!వెనక నుంచి చదివినా ముందు నుంచి చదివినా స్టోరీ ఒకేలా ఉంటుంది.అసలు ఇలాంటి కాన్సెప్ట్ ఎవరకీ ఇంతదాకా తట్టలేదెందుకో...ఆ తెలివి..ఊహా ..గ్రాహ్యత లేక అనుకుంటాను.."

"హ్మ్మ్"

"ఏంటి పారు...నీ రెస్పాన్స్ చాలా  నిరాశ గా ఉంది..?"

" నీ అంత మేధస్సు ఎవరకీ ఉండదు ...చాలా గొప్ప విషయం...! ఇంకోటి డాక్టర్ దగ్గర కి నాతో పాటు వస్తున్నందుకు నాకు ఆనందం గా ఉంది"

" ఫేక్టర్ ద డాక్టర్ ఇంకా డాక్టర్ ద ట్రాక్టర్ " నోటికి వచ్చింది అర్ధం పర్ధం లేకుండా అన్నాడు.

అలా నోటికి తోచినట్లుగా ఏవేవో వాగుతూనే ఉన్నాడు.రిలీఫ్ అనిపించింది డాక్టర్ దగ్గరకి వస్తా అన్నందుకు.ఇంతకు ముందు ఎప్పుడో చూపెడితే బాగుపడి ఉండేవాడేమో.పోనీలే ఇప్పటికైనా ఏ ఒక నెల లోనో బాగుపడి ..ఆ తర్వాత తన చదువు పూర్తయ్యి ఏ మంచి కంపెనీ లోనో ఉద్యోగం తెచ్చుకుంటే చాలు.ప్రవీణ్ ..విషయం గుర్తొచింది.తన డబ్బులన్నీ పెట్టి ఖరీదైన రింగ్ కొని ఇచ్చాడు.తను నన్ను అర్ధం చేసుకునే వ్యక్తి నే.కాని అతని తో జీవితం ఊహించుకోలేకపోతున్నాను.ఏమో..అంతా అసందిగ్ధం గా ఉంది.కొన్ని కాలానికే వదిలేయడం మంచిది.

వరుణ్ వాళ్ళ ఇల్లు వచ్చింది.ఆటో డబ్బులిచ్చాను.అపార్ట్మెంట్ కి లిఫ్ట్ లేదు.మెట్లు ఎక్కి వెళ్ళి బెల్ నొక్కగానే ఓ నడికారు ఆంటీ వచ్చి తలుపు తీసింది.

" వరుణ్..." అంటూ కౌగలించుకుంది.

" హాయ్..మాం..ఈమె పార్వతి..అని..నా..నా.." ఏమని చెప్పాలో పదం దొరక్కా ఆగిపోయాడు.

" నేను అతని ఫ్రెండ్ ని.ఆంటీ ప్లీజ్ టు మీట్ యూ.." నన్ను నేను ఆమెకి పరిచయం కావించుకున్నాను.ఆమె ఇద్దర్ని సోఫా లో కూర్చోమని సైగ చేసింది.

" రేపు కాలేజ్ లేదా..చెన్నై లో ఉన్నారు..." కూర్చున్నాక అడిగింది ఆంటి.

" నేను స్నానం చేసి వస్తా " అంటూ వరుణ్ లోపలికి వెళ్ళాడు.  
ఇప్పుడు నార్మల్ గా కనిపిస్తున్నాడు..అందాక సంతోషం.స్నానానికి వెళ్ళిన ఈ గేప్ ని ఉపయోగించికుని చెప్పాల్సిన వివరాలన్ని ఇప్పుడే చెప్పేయాలి.

" అవును నీ పేరు యామిని యా పార్వతి యా" అడిగింది ఆంటి.

" నా అసలు పేరు యామిని.మీ  అబ్బాయి నన్ను పార్వతి అని పిలుస్తాడు" చెప్పాను.

" మంచి పేరు.టీ తాగుతావా"

" నో థాంక్స్...ఒక ముఖ్యమైన విషయం చెప్పడానికి ఇక్కడకి వచ్చాను.అది విండానికి కష్టం గానే ఉండచ్చు.కాని నాకు వేరే దారి లేదు ..చెప్పే తీరాలి "

" ఏమయింది" ఆందోళనగా అడిగింది ఆంటి.

"వరుణ్ ..ఒక సీరియస్ మానసిక వ్యాధి తో బాధపడుతున్నాడు.అది ఏమిటి అనేది పూర్తి గా నాకు కూడా తెలీదు.పిచ్చి పిచ్చి గా మాటాడడం,లేని మనుషులు ఉన్నట్లుగా ఊహించుకోవడం..ఇలా చేస్తున్నాడు.ఎంతకాలం నుంచి ఇలా ఉందీ అన్నది నాకు తెలీదు.ఒక నెల క్రితమే గమనించాను.మనం సాధ్యమైనంత త్వరగా డాక్టర్ దగ్గరకి తీసుకెళ్ళడం మంచిది..." చెప్పాను ఆమె కి.

" ఇప్పుడు బాగానే కనిపించాడే...ఫొన్ లో కూడా బాగనే మాట్లాడేవాడు.."

"ఒక అయిదు నిమిషాలు కంటిన్యూ గా మాట్లాడండి..తేడా కనిపిస్తుంది.ఈ మద్య ఏదో బుక్ రాస్తా అంటున్నాడు దానితో 65 కోట్లు సంపాయిస్తాడట.దానికోసం కాలేజ్ కూడా మానేస్తా అంటున్నాడు.ఏదో ఒకటి చేయాలి..లేకపోతే జీవితాన్ని నాశనం చేసుకునేలా ఉన్నాడు"

" నిజంగా నా..కాలేజ్ మానేస్తా అన్నాడా.." ఆంటీ కలత గా అయిపోయింది.

" ఈసారి చెన్నై వెళ్ళి ఇక కాలేజ్ కి రాను అని అన్నాడు.అందుకే ఇక్కడదాకా వచ్చి ఈ విషయం మీకు చెపుతున్నాను,మనం డాక్టర్ ని కలవడం మంచిది"

" దానికి వొప్పుకుంటాడా .." దిగాలుగా అన్నది.

" నాకు ఏదో ప్రాబ్లెం ఉందని...నాతో పాటు ఆసుపత్రికి రమ్మని తనతో చెప్పాను.ఓకె అన్నాడు.అతను బాగా కోపం గా ఉన్నప్పుడు మీరు విభేదించడం చేయకండి.." చెప్పాను.

" అంకుల్ వేరే ఊరు వెళ్ళాడు...ఆయనకి ఫోన్ చేసి రమ్మని చెప్పనా "

" ఇప్పుడే అంత అవసరం లేదులెండి.రేపు మనం ముగ్గురం కలిసి సైకియాట్రిస్ట్ ని కలుద్దాం.ఎవరైనా మంచి డాక్టర్ మీకు తెలుసునా"

" తెలుసు.వరుణ్ వాళ్ళ కజిన్స్ కి కూడా మెంటల్ హెల్త్ బాగ లేక ఓ డాక్టర్ ని కలుస్తుంటారు.అతని పేరు నిర్మల్.అక్కడకే వెళదాం" అన్నది ఆంటి.ఆమె లో ఇంకా ఆందోళన పూర్తి గా పోలేదు.

" హలో..ఎవ్రీ వన్ " బాత్ రూం నుంచి బయటకి వచ్చాడు వరుణ్.

" హాయ్" అన్నాను.ఆంటి నిశ్శబ్దం గా ఉంది.

" ఏం చెప్పుకుంటున్నారు ఇద్దరు..దెయ్యం కధలా" అడిగాడు వరుణ్.

" అసలు ఈ మధ్య నువు ఎంత మంచిగా ఉంటున్నావు అదే చెపుతున్నా..ఆంటీ కి"

" నేను పదిమంది లో ఒకడిని..నా పాపాన్ని గెలిచేవాడిని" నోటికి వచ్చింది అన్నాడు వరుణ్.

" వరుణ్..కాలేజ్ మానేస్తానని అన్నావా యామిని తో..?" ఆంటీ అడిగింది.

" ఆమె పేరు యామిని కావచ్చు..కాని కాదు..నువు నా తల్లివి కావచ్చు..కాని నీను నీకు ఫాదర్ ని" పిచ్చి పిచ్చి గా మాటాడసాగాడు.ఆంటీ ఏడవసాగింది.

" ముందు అడిగిందానికి చెప్పు..కాలేజ్ మానేస్తా అన్నావా  లేదా " ఆంటీ అడిగింది  మళ్ళీ.

" ఏమయింది అమ్మా నీకు... ఏదో చావు ఇంట్లో మాదిరిగా ఉన్నారేంటి అంతా..! పారు..ఒక సాంగ్ ఎందుకు పాడకూడదూ డింగ్ డాంగ్ అనుకుంటూ ..ఆనందపరచడానికి.." వరుణ్ అన్నాడు.

" మీ అమ్మ కి నా డిప్రెషన్ సమస్య గురించి చెపుతున్నాను.రేపు సైకియాట్రిస్ట్ ని కలువబోతున్నాము...ఇప్పుడు డిన్నర్ చేసి పడుకోవాలి,మాతో పాటు నువూ రావాలి " చెప్పాను.

" అమ్మా...పారు ఏమి చెప్పిందో తెలుసా ..ఇలాంటి చిన్న చిన్న వాటికి గుణ ని డిస్టర్బ్ చేయకూడదంది.ఎంత మంచిదో..నువు ఒప్పుకుంటావా "

" గుణ ఎవరు" ఆంటి అడిగింది కళ్ళు తుడుచుకుంటూ.

" గుణ అంటే నేను.గుణ అంటే శివ.నేనే శివ.." అలా చెప్పి,అటు ఇటు రూం లో తిరగసాగాడు.

" పదండి భోంచేద్దాం" అన్నాను.(సశేషం)   

No comments:

Post a Comment