Tuesday 24 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:41

నా పేరు శివ (నవల),Post no:41

"ఆ..ఇంకొకటి...మర్చిపోయావు.మనిషి ని ఆనందపరచడం లో కూడా దిట్టవే,యూ డార్ట్"

"అలా అంటే నిన్ను పంది అనాల్సి ఉంటుంది" ప్రియ చనువు గా నా చేతుల పై కొట్టి అన్నది.

ప్రియా తో సమయం గడపడం హాయి గా ఉంది.ఈ విధంగా ఉంటుంది అనుకుంటే నేను ఈమె ని ఎప్పుడో ఫోన్ లో పిలిచి ఉండేవాడిని.నా జీవితపు చివరి రోజుల్లో అయినా కాస్త హేపీ గా అవకాశం దొరికింది.నేను యామిని కంటే ప్రియ ని ముందు గా కలిసిఉంటే పరిస్థితులు వేరు గా ఉండేవేమో..!ఎవరకి తెలుసు కొన్ని రోజులు పోయినతర్వాత ఈమె అలాగే బిహేవ్ చేస్తే..!

"మళ్ళీ ఏవో ఊహల్లో పడిపోయావా" అండి ప్రియ.

"అది నా ఫేవరేట్ హాబీ గదా" అన్నాను.

" నాకు కూడా నేర్పకూడదా"

" గతం లో నీకు రెండు ప్రేమ అనుభూతులు ఉన్నాయి..అవునా"

"అవును"

" ఫెయిల్ అయిన నాటి రోజుని తల్చుకో..అదే మొదటి స్టెప్ దానికి"

" అలా నేను పిటీ గా ఫీలవ్వను.నన్ను పోగోట్టుకున్నందుకు వాళ్ళే ఫీలవ్వాలి"

" నీలో ఎంత పాజిటివ్ స్పిరిట్ ఉంది..పైకి అలా అంటూంటావు ఏమి తెలియనిదానినని "

" ఓ..ఇడియట్ నా గురించి ఎప్పుడూ అలా నేను చెప్పలేదు..ఓ సారీ "
"తెలివి అనేదానికి వ్యతిరేక పదం మొద్దు అనేగదా, ఈ రెండిటిలో నువు ఏ రకం "

"రెండూ కాదు.అంతకు మించి ..చెప్పాలంటే మేధావిని..."

"నిజమేనా" ఆశ్చర్యంగా అన్నాను.

"ముందు ముందు నువే చూస్తావు గా..అదీ ఖచ్చితం గా " నవ్వుతూ అందామె.

" అలాంటి పిల్ల చేష్టలకి... వాటికి వెనకడుగు వేసే రకం కాదు నేను"

"నేను పిల్ల ని కాను..నీ కన్నా కొద్దిగా పెద్దదాన్నే..అది తెలుసుకో,దద్దమ్మ "

" అలాంటి పదాలు ఉపయోగిస్తే పర్యవసానాలు వేరు గా ఉంటాయి"

"నేను ఒక ఆట నే అనుకో..నా నుంచి ఏమి పొందుతావు ..అదీ చూద్దాం"

"నా కర్ధమయింది...నువు తమిళ్ సినిమాలు ఎక్కువ గా చూస్తావు "

" హాలీవుడ్ సినిమాలు చూడటానికి నేను MIIT స్టూడెంట్ నా ఏమైనా .."

"దానికి దీనికి లింక్ ఏమిటి..? హాలివుడ్ మూవీస్ ఎవరైనా చూడచ్చు..తెలివి లేని మూర్ఖురాలా "

"షట్ అప్" నవ్వుతూ అంది ప్రియ.

"నువు ఇంత సరదాగా ఉండడం ఎప్పుడూ చూడలేదు" నా భుజాల్ని తడుతూ అంది.

యామిని తో నా సరదా రోజులు గుర్తుకు రాసాగాయి.జాలీ గా ఉండడానికి ఇష్టపడే వ్యక్తిని నేను.ప్రియ నాలో కొత్త దీపాల్ని వెలిగించింది అని చెప్పాలి.నా పాత రోజుల్ని ఎలా మర్చిపోతున్నాను..దేవుడా..!మా బస్ ఆగింది...!దాని లోకి ఎక్కాము.ప్రియ విండో సీటు దగ్గరే కూర్చుంది.

" నిన్ను ఒకటి అడగాలి" ఆణ్ణాఆణూ.

" చెప్పు "

" ఈ ప్రపంచం లో నిజమైన ప్రేమ అనేది ఒకటి ఉందా లేదా కేవలం హర్మోన్స్ మార్పు వల్ల అలా అనిపిస్తుందా"

"వాట్ రబ్బిష్..ప్రేమ అనేది ఉంది"

"అలాంటప్పుడు యామిని నా గురించి అలా ఎందుకు ఆలోచించింది?" నాలో ఒక కన్నీటి తెర.

" ఆమె కి ప్రేమ గురించి తెలియదు,ఆ అదృష్టం ఆమె కి లేకపోయి ఉండవచ్చు.ఆమె ని అనుకోవడం వృధా!ఆమె తప్పు కూడా కాకపొయి ఉండచ్చు" అంది ప్రియ.
"ఖచ్చితం గా అలా చెప్పగలవా,ప్రతి వారికి లోపల అలా అనిపిస్తుందా " యామిని ని తల్చుకుని అడిగాను.

"అసలు ప్రేమ అనేదే లేకపోతే ఈ ప్రపంచంలో ఆ పదం ఎలా పుడుతుంది..?" ఆమె ప్రశ్నించింది తిరిగి.

" ఏమో..ఎదుటి వారిని ఫూల్ చెయ్యడానికి కావచ్చుగా"  నేను అన్నమాట అర్ధం పర్ధం లేనిదని నాకే తోచింది.

"ప్రతి ఒక్కరి జీవితం లో ప్రేమ అనేదాన్ని ఒక్కసారి అయినా ఫీలవుతారు.యామిని ఉదాహరణ వల్ల నీకు ఇంకోలా అనిపిస్తోంది.నేను రెండు సార్లు ప్రేమ లో పడ్డా ,ఇంకోసారికి కూడా రెడీ గా ఉన్నాను"

"నువు చెప్పినదానిలో అర్ధం ఉంది.ఆమె నాకు వ్యక్తీకరించినదాని ప్రకారం ఇంతదాకా ప్రేమ అనేది ఉండదనే అనుకున్నాను.. ఆమె తో నేను నిజమైన ప్రేమ లో పడ్డాను,కాని నా నమ్మకాన్ని ఆమె ముక్కలు చేసేసింది "

" ఊరుకో..హాయిగా ఉండు.ఆమె అదో రకం అనుకుంటా"

" అవును...అదో రకమే..!కాని నేను ప్రేమిస్తూనే ఉన్నానే...దీనిలో నుంచి ఎలా  బయట పడాలి..?"

" నేను అనుకోవడం..నువు నీ స్థితి ని ఎంత వివరించి చెప్పినా..ఆమె కి నీ మీద జాలి లాంటిది కలుగుతుందేమో గాని ప్రేమ అయితే కలగదు.."

" అవును.నువు చెప్పింది నిజమే,ఆ మాట తనూ ఒకమారు అంది.నా మీద జాలి చూపెట్టడం కన్నా ప్రేమించబడటమే నాకు కావాలి"

" కొన్నాళ్ళు అలా ఆమె ని కాంటాక్ట్  చేయకుండా ఉండటమే మేలు"

" దానివల్ల మేలు జరగదు.ప్రవీణ్ అని ఒకడు ఉన్నాడు..వాడితో తను లవ్ లో ఉన్నట్లు తెలిపింది.నన్ను మళ్ళీ కాల్ చేయద్దని కూడా చెప్పింది.అది వాడికి ఇష్టం ఉండదట.ఆమె ప్రాధాన్యతలు కూడా మారిపోయాయిట.ఇంకా కాలుతోంది అది విన్నప్పటి నుంచి"

" నా మాట విని..ఓ నేల ఆగి అప్పుడు ఆమె కి కాల్ చెయ్యి...నిన్ను ఆమె మిస్ అయిన ఫీలింగ్ కలుగుతుంది"

" అది సాధ్యమయ్యేది కాదులే"

" ఎందుకని"

" నీకు అర్ధం కాదు లే"

" చెప్పు.."

" దయచేసి అడగకు"

" తర్వాత చెప్తా"

" చెప్తే ఇప్పుడే చెప్పాలి"

" నేను చెప్పేది అర్ధం అవట్లేదా" కొద్దిగా అసహనంగా అన్నాను.

" అసలిక..నా సలహాలు అడగకు అలాంటప్పుడు" ఆమె కి కోపం వచ్చినట్లు ఉంది.

" ఇకమీదట ఎప్పుడూ యామిని టాపిక్ నే మనం మాటాడద్దు.." అన్నాను.

" సరే.."

" సారీ ప్రియ..నేను ఉన్నట్టుండి కొద్దిగా అసహనం గా ప్రవర్తించాను..ఇప్పుడది కొంచెం ఎక్కువైనట్లు గా కూడా తోచింది"

" ఇంకోటి కూడా నిజం..నేను దివాళా రకం అని ...ఓసారి చెప్పుకున్నావ్ చూశావా ..అదీ నిజమే"

నేను ఏమీ మాట్లాడలేదు.ప్రియ నా గురించి చెప్పింది నిజమే.గతం లోనే ఉండిపోయి వర్తమానాన్ని తోసిపుచ్చే వాడిని.ఆమె మాటలు నాలో ఎక్కడో గుచ్చుకున్నాయి.ఇంటికి తిరిగివచ్చేదాకా అలాగే మౌనంగా ఉండిపోయాను.ఆమె చెప్పినట్లుగానే ఉందా నా ప్రవర్తన..ఏమో..!

" సారీ ప్రియ" బస్ దిగిన తర్వాత చెప్పాను.

" నాకు ఎలా రెస్పాండ్ కావాలో తెలియలేదు వరుణ్.నీవు గందరగోళం లో ఉన్నట్లు ఉన్నావు.ఈ రోజు బయటకి రమ్మని పిలిచి నేనే పొరబాటు చేశాను.నువు ఇంట్లో నే కూర్చుని యామిని గురించి కలలు కంటూ ఉండు.నాకు అంతగా తెలియని వ్యక్తిని నేను ఎక్కువ గా భరించలేను.." అంది ప్రియ.

" అంటే యామిని తో మళ్ళీ నెల తర్వాత మాట్లాడడం కుదరదని చెప్పానే ..దాని గురించేనా" అడిగాను.

" ఏమో..నీ జీవితం..నీ యిష్టం...నా కెందుకు అదంతా " నిష్టూరంగా అంది ప్రియ.

ఏమి మాట్లాడకుండానే ఎవరిళ్ళకి వాళ్ళం వెళ్ళిపోయాము.నేను నా పరిస్థితి కి నన్ను నేనే నిందించుకున్నాను.అలా నేను గట్టిగా మాటాడకుండా ఉండాల్సింది.ఆదోలా అయిపోయాను.

" ప్రియ తో బయటకి వెళ్ళావుగదా..ఎలా అనిపించింది" అమ్మ అడిగింది రాగానే.

" బాగానే ఉంది" ఆమె అడిగేదానికి పొడి గా చెప్పి అవతలకి వెళ్ళిపోయాను.

" మంచిది బాబూ"

బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళి నా లాప్ టాప్ తెరిచాను.డ్రీంస్ ఆన్ ఫైర్ అనే ఆ పాట ని వింటేనే ఈ వేడి చల్లారుతుంది.అయితే ఒకటి..ఈ పాట ఇక ఎంతమాత్రం వినబోను.ఇదే చివరి సారి.ఇక యామిని గురించి కూడా ఆలోచించను.జరిగిది చాలు ఇక..! (సశేషం) 

Monday 23 April 2018

నా పేరు శివ (నవల)Post no:40

నా పేరు శివ (నవల)Post no:40

" నా కంపెనీ బాగానే ఉంది గా" అడిగింది ప్రియ.

"నిజం చెప్పనా" ప్రశ్నించాను.

"అనేగదా"

"నాకు చాలా బాగుంది..ఈ సండే ప్లాన్ లో నన్ను చేర్చినందుకు థాంక్స్"

" మీ అమ్మ గారు నీ ఆరోగ్యం గూర్చి  చెప్పిన రోజునే పిలుద్దామనుకున్నా గాని,కుదరలేదు.నాకు నైట్ షిఫ్ట్ ఉంది గా అందుకని పగలు నిద్రపోవలసి వచ్చింది.ఆ తరువాత అనుకున్నా పడలేదు.సంతోషం ఇప్పటికి కుదిరింది.నెంబర్ ఇచ్చిపుచ్చుకున్నాక వారానికి ఓ మారైనా కాల్ చేద్దామనుకున్నా..!ఇన్నాళ్ళూ కుదర్లా"

" ఆ ఆలోచనే నాకు రాలేదు.నా బాధ లో నేను ఉన్నాను"

" ఆ..అన్నట్టు నీ స్టోరీ చెప్తా అని ప్రామిస్ చేశావు గా... చెప్పవూ"

"తప్పకుండా ..చెప్తా"

"మరి కానీ"

"యామిని అనే అమ్మాయిని నేను ప్రేమించాను.ఆమే ప్రేమించింది..మరి ఎందుకో ఇప్పుడు ..నేనంటేనే గిట్టడం లేదు,ఆమె గుర్తు వచ్చినప్పుడల్లా నా జీవితాన్ని ముగించాలనిపిస్తోంది "

"మీ ఇద్దరి నడుమ ఏమి జరిగింది" అడిగింది ప్రియ.

"ఆమె కి నేను ఏ గిఫ్ట్ ఇవ్వలేదట"

"మరీ అర్ధం లేకుండా ఉందే...గిఫ్ట్ ఇవ్వనంతమాత్రాన నో చెప్తారా"

"ఏమో నాకయితే తెలియడం లేదు.ఎంతో బాగా ఉండేవాళ్ళం..అన్నిరకాలుగా...!నాకూ అది కారణం కాదనే మరో వేపు అనిపిస్తోంది"

"అలాగా"

" బహుశా నాకు ఆరోగ్యం..బాగాలేనప్పుడు ఏమైనా అన్నానేమో..అవి ఏమి నాకిప్పుడు గుర్తు వచ్చి చావడం లేదు"

" ఎందుకు గుర్తుకు  రావడం లేదు..?"

" నాకు జరిగిన ట్రీట్మెంట్ వల్ల..అలా జరిగింది.దానివల్లనే నా మాట్లాడే సామార్ధ్యం కూడా దెబ్బతిన్నది..నా  జీవితమే చికాకైపొయింది"

"ఇంతకీ నీకు ఏ అనారోగ్యం..."

" అది పర్సనల్.ఇప్పుడు వద్దులే.మంచిగా ఉన్నప్పుడు చెబుతా"

" ఎందుకంత రహస్యం ..?నువు నాతో చెప్పవచ్చు..ఏం జరగదు" అన్నదామె.

" ఆ..అన్నట్టు ..నీకు ఎవరైనా బాయ్ ఫ్రెండ్ ఉన్నాడా ..?"

" లేరు.చెప్పాలంటే ఎప్పుడూ లేరు"

" అదేంటి..నీకు మగవాళ్ళంటే గిట్టదా"

" అలాని కాదు.చదివే రోజుల్లో ఇద్దర్ని ఇష్టబడ్డా ..అది ప్రేమ వరకూ పోలేదు"

" వాళ్ళకి నీ ఫీలింగ్స్ చెప్పలేదా"

" చెప్పలేదు.పిరికిదాన్ననే చెప్పాలి.వాళ్ళే నన్ను ప్రేమించినట్లు చెప్పాలని తలపోసేదాన్ని"

" ఇలాంటిది ఇదివరకు వినలేదు"

" నేను కాలేజ్ లో చదివేప్పుడు అశ్విన్ అనే అతనితో చనువు గా ఉన్నా,అతనే చెబుతాడని ఊహించా గాని..చివరకి తను వేరే అమ్మాయిని ప్రేమించినట్లు చివరకి చెప్పాడు.కొన్ని నెలలు బాధపడ్డాను.ఆ తవాత ఇంకో క్లాస్ మేట్ తో క్లోజ్ గా ఉన్నాను"

" అదేమయింది మరి"

" అతను సుబ్రమణి.ఫేస్ బుక్ ద్వారా బాగా చేరువ అయ్యాము.రెండు నెలలు ఎంతో చాటింగ్ చేసుకున్నాము.ఈసారి అయినా ఫలిస్తుందా అనుకున్నా.నేను కొన్ని సూచనలు ఇచ్చినా..అతని ప్రవర్తన మరీ రూడ్ గా ఉండేది.ఆ తర్వాత తన దారి లో తను పోయాడు..అలా ఓ కౄరమైన దారి నా జీవితానిది"

" ఈసారి వచ్చే వ్యక్తికైనా నీ ప్రేమ ని తెలియబరుచు..మరీ లేట్ కాకముందే"  
"అలా చెప్పడం బాయ్స్ డ్యూటి అని అనుకునే దాన్ని.అలా చెప్పే వారు ఆత్మవిశ్వాసం ఉండేవారు గా మార్కులు తెచ్చుకుంటారు..లోకరీతి లో"

"మంచిది.."

"నువు ఈసారి ఎవరినైనా అమ్మాయిని ప్రయత్నించినప్పుడు ఈ టిప్ ని గుర్తుంచుకో,ఎదుటి వారికీ  అది మంచిగా అనిపిస్తుంది"

" మళ్ళీ అలాంటిది జరగదు.ఏమైనా నీకు థాంక్స్.."

" లేదు.నువు ప్రేమలో పడతావనే నా నమ్మకం.."

" నీకు జ్యోతిష్యం లాటిది వచ్చా"

"లేదు"

"దయచేసి అలా ఊహించకు..అలాంటిది ఏమి ఉండదు.నా ఫ్యూచర్ ఇకంతే"

"వరుణ్"

"సిటీ ని ఎంజాయ్ చేస్తానికి గదా వచ్చింది ..నీ దారి లో నువు వెళ్ళు" చెప్పాను నేను.

ప్రియ అదోలా ఫీలయి విండో లోనుంచి చూడసాగింది.నేను మామూలు గా ఉండిపోయాను.ఇక ఎప్పుడూ యామిని గురించి ఎవరకీ చెప్పకూడదు అని నిర్ణయించుకున్నాను.నా ఫ్యూచర్ గురించి ఇంకొకరికి ఎందుకు..?నా ప్రేమ గురించి వీళ్ళందరికీ ఏం తెలుసు..?నేను ఎలా అయినా పోతా..ఏంటో ఈ జనాలు..!

నా ముందు సీట్లో ఒక పర్స్ పడి ఉంది.ఎవరూ లేరు.ముందుకు జరిగి తీశాను.లోపల చూస్తే పాస్ పోర్ట్,డ్రైవింగ్ లైసెన్స్,ATMకార్డులు,కొంత నగదు అలా కనిపించాయి.ఎవరో పోగొట్టుకున్నట్లు ఉంది. అడ్రెస్ చూస్తే టి నగర్ లోని తనికాచలం రోడ్ లో ఉంది ..పేరు గాయత్రి ..!ఆమె ఇంటికి వెళ్ళి ఇచ్చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాను.చాలా ముఖ్యమైనవి ఇవి అన్నీ.

" ఎవరో పోగొట్టుకున్నట్లు ఉన్నదే" అంది ప్రియ.ఆ పర్స్ ని చూసి.

" అవును"

" ఓసారి నా పర్స్ పోయింది.నరకం కనపడింది.పోనీలే నీకు దొరికింది,ఏ దొంగో పట్టుకుపోకుండా "

"ఏదో ఆలోచనల్లో పడి పారేసుకున్నట్లు ఉంది..దానికి ఎవరని ఏం అంటాం"

తనికాచలం రోడ్ లో దిగి ఆ అడ్రెస్ ని వెతుక్కుంటూ వెళుతున్నాము ఇద్దరం..!

"ఒక్కొసారి నువు కూడా ఏదో ఆలోచనలో మునిగితేలుతుంటావు..కదా" అంది ప్రియ.

" చాలాసార్లు ..అలానే ఉంటా"

" అలా ఏదైనా జరిగినపుడు ..నాకు కాల్ చెయ్యి"

"ఎందుకు నాతో మరీ మంచి గా ఉంటావు ప్రియ.నేను అంత మంచి వాడిని కాదు.నా తల్లిదండ్రులు గాని యామిని గాని ..ఎవరకీ నేను చేసింది ఏమీలేదు.నీ మంచితనానికి నేను ఏమీ ఇచ్చుకోలేను బదులు గా..!నేను అంత అర్హత గలవాడిని కూడా కాదు"

" నా ప్రమేయం లేకుండానే అలా ఉంటున్నాను నీతో...కావాలని కాదు"

" నీ సహాయానికి థాంక్స్"

" అలా అనకు.నాకూ మంచి కాలక్షేపం.ఇరువురికి లాభదాయకమైనదే ఇది"

" మరీ అబద్ధమాడకు,అది నీ ఆరోగ్యానికి మంచిది కాదు.." అలా అని నవ్వలేకుండా ఉండలేకపోయాను.ప్రియ ఆ విధంగా విజయం సాధించింది నాలో ఉత్సాహం రేకెత్తించడం లో..!

" నీ నవ్వు మొదటి సారి చూస్తున్నా...దానికి సంతోషం" అంది.

" నీ వల్లనే ఇది.ఈ మార్పు నీ వల్లనే ప్రియ"

" కావాలసింది అదే గదా "  
  చివరకి మేము ఆ పర్స్ పోగొట్టుకున్న ఆమె ఇంటికి చేరుకున్నాము.గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లో ఉంది.బెల్ కొట్టగానే తలుపు తీసింది.రమారమి ముప్ఫై అయిదేళ్ళ స్త్రీ.

" ఎవరు కావాలి.." అడిగిందామె.

" మిసెస్ గాయత్రి అంటే మీరేనా..?" ఆ డ్రైవింగ్ లైసన్స్ లోని అడ్రెస్ లో ఆమె పేరు ని గుర్తుంచుకొని అడిగాను.

" అంటే..మీకు నా పర్స్ గాని దొరికిందా"

" అవును.12G బస్ లో దొరికింది.బహుశా మీరు మరిచిపోయారనుకుంటాను.ఇదిగోండి" అంటూ ఆమెకి దాన్ని ఇచ్చేశాను.

" థాంక్యూ సో మచ్..మీ పేరు ఏమిటి..?" ప్రశ్నించింది.

"నా పేరు వరుణ్..ఈ అమ్మాయి పేరు ప్రియ..నా  ఫ్రెండ్" చెప్పాను.ఆమె తన పర్స్ ని చెక్ చేసుకుంది.

"మీ వస్తువులన్నీ ఉన్నాయనుకుంటాను" అడిగాను.

" దేవుని దయవల్ల అన్నీ ఉన్నాయి.ముఖ్యంగా పాస్ పోర్ట్ పోతే ఎంత తలనొప్పో మళ్ళీ పొందడం..."

" నాకు తెలుసునండి"

" దేవుడే నా ప్రార్ధనలు ఆలకించినట్లున్నాడు.మళ్ళీ నా వస్తువులు నా చేతికి మీ ద్వారా అందించాడు.." అంది ఆ గాయత్రి.

" పోన్లెండి..సంతోషం"

" మీరు దేవుడో,దేవ దూత నో...ఎవరకి తెలుసు..సత్యం" ఆమె నవ్వుతూ అంది.

" అదేముంది మేడం"

" సారీ మిమ్మల్ని ఇలాగే నించొబెట్టి మాటాడుతున్నా...ఇద్దరూ లోనికి రండి.."

"వచ్చే మారైనా కొంచెం జాగ్రత్త గా ఉండండి..దానిదేముంది గాని"

" ఓ..తప్పకుండా.రండి లోనికి.జ్యూస్ తాగి వెళ్ళండి .."

" కొద్దిగా పనులు ఉన్నాయి..వెళ్ళాలి మేము.."

" ఓకె..సోదరా..మళ్ళీ మీకు థాంక్స్.ఇంత సాయం చేసినందుకు" అంది గాయత్రి.

" వెల్కం..మిసెస్ గాయత్రి" అలా చెప్పి బస్ స్టాప్ వేపు వస్తున్నాము.

" అయితే నువు దేవుని తో సమానమన్నమాట" ప్రియ నవ్వుతూ అన్నది.

" నేను దేవుడి ని కానని నాకు తెల్సు..కాని దేవుడు షిజోఫ్రెనిక్ కాగలడా" అడిగాను.

" ఏమిటి నువు అన్నది..షిజో ..అంటే"

" అదేం లేదులే ..తర్వాత చెపుతా"

" టైం తీసుకో..మళ్ళీ అడిగి నీకు కోపం తెప్పించడం నాకు ఇష్టం లేదు..నాకు తెలిసి వచ్చింది గా "

" నేను అలా ఏమి కాదు.ప్రియ  నీ విషయం లో నేను ఎప్పుడూ కోప్పడను.ప్రామిస్ చేస్తున్నా.."

" మరయితే అది ఏమిటి చెప్పు..షిజో..అది"

" వచ్చేసారి తప్పకుండా చెపుతా..అప్పుడు బస్ మీద కాకుండా ..బైక్ లో వద్దాము,సరేనా "

" ఓ మేధావి బండి ఎక్కబోతున్నా"

" ఇతరుల్ని మేధావుల్లా చూసే వారు..నా ఊహ లో గణితం,కెమిస్ట్రి,ఫిజిక్స్ లో పూర్ గా ఉండేవాళ్ళు...నేననుకోవడం.." నవ్వుతూ అన్నాను.

" కాలేజ్ లో నేను అన్నిట్లోనూ పూర్ నే.ఒక్క అమెరికన్ యాక్సెంట్ ఇంగ్లీష్ లో తప్ప" (సశేషం)     

Saturday 21 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:39

నా పేరు శివ (నవల),Post no:39

చాప్టర్-12

సిబ్రవరి 9, 2014

సూసైడ్ పద్ధతుల గురించి కొన్ని ఆర్టికల్స్ చదివి బాగా సూటవుద్ది అనుకున్నది ఎంచుకున్నాను.నాకు ఈత రాదు.కాబట్టి ఎవరూ లేని సమయం లో మునిగి చనిపోవడం దగ్గరి దారి.ఈస్ట్ కోస్ట్ రోడ్ లోని బీచ్ అనువుగా ఉంటుది దానికి.ఎవరూ పెద్ద గా కనిపించరు.అది బాగా బాధాకరమా..?ఒక ఇరవై సెకండ్లు అలా ఊపిరి బిగబట్టి ఆ ప్రక్రియ ప్రాక్టీస్ చేశాను.నా లంగ్స్ పాడవడం వల్ల అంత కంటే ఎక్కువ సమయం కుదరలేదు.ఒక మూడు నిమిషాలు అలా కష్టమే అయినా బిగబడితే పైకి పోవడం ఖాయం.

ప్రతి రోజు దేవుడిని నేను చేయ బోయే పనిని గురించి తల్చుకుని క్షమించమని కోరేవాణ్ణి.నా తల్లిదండులకి ఈ చర్య ఎంతో బాధ ని కలిగిస్తుంది.నేను ఇతరుల గురించి యోచించకుండా ఈ పనికి పూనుకోవడం స్వార్ధమే కావచ్చు.కాని నా ఈ ఒంటరితనాన్ని,యామిని లేని బాధని నేను తట్టుకోలేని విషయాలే.

అయితే ఒకటి నేను సూసైడ్ చేసుకునే ముందు అజయ్ ని,రాం ని ఓసారి కలవాలి.వచ్చే ఆదివారం తిరుచ్చి వెళ్ళాలి.ఆ మరునాడు నా ప్లాన్ అమలుచేసుకోవాలి.ఈ లోకం నుంచి వెళ్ళిపోవడానికి..! సారీ అమ్మ నాన్నలారా..!!!

ఇంతలో ఫోన్ మోగింది.అది యామిని యేమో అనుకొని తీశాను.కాని ప్రియ చేసింది.నిరుత్సాహపడ్డాను..ఎలాగూ ఎత్తాను గదా అని మాట్లాడసాగాను.

" హెలో" అన్నాను.

" హాయ్ వరుణ్...ఎలా ఉన్నావ్.." ప్రియా ప్రశ్నించింది.

" బ్రతికే ఉన్నాను"

" ఈ రోజు ఆదివారం గదా ..ఫ్రీ గా ఉంది...వారం లో మంచి రోజు అంటే ఇదే గదా "
" కావచ్చు"

"నా కోసం ఒక చిన్న పని చేయగలవా.."

" నువు అడిదేదాని మీద అది ఉంటుంది"

" చాల సింపుల్...నాతో కొద్ది సమయం గడపాలి"

" హ్మ్మ్.."

" బాగా నే ఉంటుంది"

" ఎక్కడున్నావ్"

" మా అపార్ట్ మెంట్ ముందర..బయటకి వస్తే కనబడతాను"

" అయిదు నిమిషాలు.."

" థాంక్స్"

"బాయ్"

నా ఫేస్ వాష్ చేసుకున్నాను.

" అమ్మా..అలా బయటకి వెళ్తున్నా..ప్రియ తో " చెప్పాను వచ్చే ముందు.

" మంచిది వెళ్ళిరా" అన్నదామె.

కిందికి వెళ్ళాను."ఉండు..బైక్ తీసుకొస్తా" అని ప్రియ తో అన్నాను.

" అది అవసరం లేదు" అంది ఆమె.

" మరీ.."

" బస్ ఎక్కి చెన్నై సిటీ అంతా చుట్టి వద్దాము" అందామె .
" ఎందుకు"

"అలా బస్ స్టాప్ దాకా మాటాడుకుంటూ పోదాము"

" నాకు ముందు కారణం చెప్పు.అలా అయితేనే అక్కడి దాకా వస్తా"

" MIIT కి చెందిన కోపిష్టి విద్యార్థి లా ఉన్నావే" అన్నది ప్రియ.

" నువ్వు ఏమైనా అనుకో.." భుజాలెగరేస్తూ అన్నాను.

" రైలు లో కంటే..బస్ లో కిటికీ పక్కనే కూర్చుని సిటీ లో తిరుగుతుంటే ఆహ్లాదం గా ఉంటుంది.అదే నాకు ఇష్టం."

" నువే వెళ్ళు..మరి నేను ఎందుకు"

" నీకు ఒక చేజ్ లా ఉంటుందని"

"నా విషయం నీకు ఎందుకు...నా శ్రేయోభిలాషివా"

" అనుకోవచ్చు.టెంపుల్ వద్ద కొన్ని రోజుల క్రితం మీ అమ్మ గారిని కలిసినపుడు చెప్పారు..నీకు కొద్దిగా అనారోగ్యం ఉందని..కాలేజ్ కి వెళ్ళడం లేదని..ఒంటరిగా ఉంటున్నాడు..కొద్దిగా కంపెనీ ఇమ్మని"

" అయినా బస్ లో వెళ్ళడం ఏం సరదా"

" నన్ను నమ్ము.బాగుంటుంది.ఒకరి గురించి ఒకరు తెలుసుకుంటూ అలా.."

" నా గురిచి ఎందుకులే..దివాళా వ్యవహారం.."

" అలా ఎందుకు అనుకోవడం..నువు తెలివైనవాడివే...నాకు ఓ అవకాశం ఇవ్వకూడదా ..ఆనందింప చేయడానికి"

" నువు తప్పని తేలడానికైనా ..సరే పదా"

" అంటే బస్ లోనే గా" అడిగిందామె.ఉత్సాహంగా!

" ఔను"

అశోక్ పిల్లార్ బస్ స్టాప్ దాకా నడుచుకుంటూ వెళ్ళాం.నేను ఎలా ఉన్నా...ఆమె సహృదయత కి సంతోషమనిపించింది.నాకు ఒక స్వాంతన ఇవ్వడానికి ఆమె ప్రయత్నిస్తోంది.మంచిది,అయితే అంతా నన్ను చూసి జాలిపడటం అనేది కూడా ఎందుకో మంచిగా అనిపించడం లేదు.

" ఈ చీర నాకు ఎలా ఉంది" బస్ స్టాప్ కి వెళ్ళినతర్వాత అడిగింది.

" బావుంది" అన్నాను.

" థాంక్స్..ఈ గాజులు.."

"అవీ బాగనే ఉన్నాయి"

" ఓ విషయం తెలుసా ..ఈ గాజుల కోసం బ్రాండెడ్ షాప్ కి వెళితే వెయ్యి రూపాయలు అన్నారు.ఇవే గాజులు పాండి బజార్ లో మూడు వందలకి కొన్నాను"

" అంటే అర్ధం"

" ఇలాంటివి పెద్ద షాపుల్లో కంటే చిన్న షాపుల్లో కొనడమే ఉత్తమం.."

" తెలివైన నిర్ణయం..సంతోషం"

" ఏదో కామన్సెన్స్ తో లేని తెలివి ని పూరించుకుంటున్నాను..ఏమంటావు "

"ఇంటెలిజెన్స్ అనేది పెద్ద ఇదని ఎందుకనుకోవడం"

" నాకు ఇంటెలిజెంట్స్ అంటే అసూయ.."

"సరే..కానీ"

కొన్ని నిమిషాలు వెయిట్ చేసినతర్వాత 12G బస్ వచ్చింది.

" బస్ ఎక్కుదాం" అన్నది ఆమె.

ప్రియా కిటికీ పక్క సీటు లో కూర్చున్నది.(సశేషం) 

Friday 20 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:38

నా పేరు శివ (నవల),Post no:38

జనవరి 4, 2014

ఆ బార్ లో ఆల్కాహాల్ ని తాగడానికి ప్రయత్నించి ఇబ్బంది లో పడ్డాను గదా.దాని పర్యవసానాలు తీవృంగా గాఉంటాయని అర్ధమయి ఇక మందు జోలికి పోవట్లేదు.ఓ గంట పైగానే నిద్ర లోకి జారుకున్నాను,ఆ రోజు ఆ కొద్ది బీరు తాగిన దానికే..!ఆ తర్వాత నీళ్ళు చల్లి ఎలాగో తెలివి లోకి రప్పించి ఇంటికి చేర్చారు.ఇంకా నయం..అదే సీను ని యామిని గనక చూసి ఉంటే ఘోరంగా ఉండేది.

రాం ని,అనూష ని చూసిన తర్వాత యామిని తో మాట్లాడాలనే కోరిక ఎక్కువ అయింది.ఒక రోజు ఫోన్ చేశాను.లిఫ్ట్ చేస్తుందా లేదా అని ఎదురు చూడసాగాను.

" వరుణ్" అవతల నుంచి యామిని. ఆనందమనిపించింది.

" ఎలా ఉన్నావు.." అడిగాను.

"బాగున్నా.ఇక్కడ చాలా బిజీ గా ఉన్నాను..ఏమి అనుకోకు "

"నా కాల్ కి స్పందించినందుకు సంతోషం"

"నీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి..తిరుచ్చి రాగలవా ఒకసారి"

" దానికేం..ఈ రాత్రికే చెన్నై లో బయలు దేరి రేపు తిరుచ్చి లో కలుస్తా.."

"సరే..రేపు కేంపస్ లో కలుద్దాం"

"మంచిది"

" బాయ్"

"ఇప్పుడే ఎందుకు బాయ్ చెప్పడం"

" చేయవలసిన పనులు ఉన్నాయి..వెళ్ళాలి"

" సరే అయితే..రేపు కలుద్దాం" అలా చెప్పి ఫోన్ పెట్టేశాను.

మళ్ళీ యామిని ని చూడబోతున్నాననే ఆలోచన ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసింది.ఆ ప్రత్యేక సందర్భానికి చక్కగా తయారవ్వాలి.నా అనారోగ్యం నుంచి కోలుకుని మళ్ళీ చక్కగా ఉన్నాననే ఫీల్ ఆమె కి కలగాలి.హెయిర్ కట్ చేయించుకున్నా...మంచి షర్ట్ వేసుకున్నా.చక్కగా తయారయ్యా అన్ని విధాలా.యామిని ని చూసి వస్తానని మా అమ్మ తో చెప్పి కన్విన్స్ చేసి బయలు దేరాను.బైక్ మీద కోయంబేడు బస్ స్టేషన్ కి వెళ్ళి అక్కడే బైక్ ని పార్క్ చేసి బస్ ఎక్కాను.ఈ సారి నా పొరబాట్లకి సారీ చెప్పాలి ..ఎలాగో అలా ఆమె ని బాధించకుండా మాట్లాడాలి.ఇలా ఆలోచించసాగాను.తిరుచ్చి వచ్చేసరికి తెల్లారింది.నిద్ర అంత గా పట్టలేదు.మేము మొదట సారి కలిసిన ఆ కేంటిన్ వద్ద కే వెళుతున్నట్లుగా ఉంది.ఈ సారి ఆశ కన్నా భయమే ఎక్కువ గా ఉంది.ఫలితం ఎలా ఉంటుందోనని..!

సమయం చూస్తే ఉదయం అయిదు అవుతోంది.సిగరెట్ లు కొని ఓ గంట కాలక్షేపం చేశాను.ఆ కేంపస్ లోనే బ్రేక్ ఫాస్ట్ కానిచ్చాను.సరిగ్గా ఏడింటికల్లా యామిని ని కలుస్తానికి ఆ ప్రదేశానికి వెళ్ళాను.అక్కడినుంచి కాల్ చేశాను.

" హలో" అంది నా ఫోన్ కాల్ కి .

" నా కాల్ తో నే లేచావా" అడిగాను.

" లేదు.నేను తయరవుతుండగా నువు కాల్ చేశావు,పావు గంట లో కేంటిన్ వద్ద కి వస్తాను" అన్నది యామిని.

ఆ కేంటిన్ వాతావరణం ని చూడగానే నాకు పాత జ్ఞాపకాలు మది లోకి రాసాగాయి.ఆమె కి కూడా అలా నే రావాలి.లేదా నేనే కదిపి ఆ ప్రస్తావన తీసుకురావాలి.కాసేపటి లో ఆమె కనపడింది వస్తూ..!

" హాయ్" అని ఆమె కి షేక్ హేండ్ ఇచ్చాను.

" నీ ఆరోగ్యం ఎలా ఉంది" ఆమె వాకబు చేసింది.

"మెడిసిన్స్ కొంచెం హై డోస్ లో ఇస్తున్నారు.ఫర్లేదు.అయితే మాట్లాడేదానికి కొంత ఇబ్బంది ఉంది" చెప్పాను.

"అంటే ఏవో మాటలు వినబడటం...కనబడటం ..అలాంటివి..ఓకేనా.."

" ఇప్పుడు అవేమీ లేవు"

" అయితే ఫర్లేదు.చెన్నై లో ఎలా గడుస్తోంది"

"రోజు లో సగం నిద్ర పోవడం.. సగం బోర్ గా నే ఉంది"

" బోర్ గా ఉన్నప్పుడు ఏం చేస్తుంటావు"

" ఎవరైనా ఫేస్ బుక్ ఫ్రెండ్స్ తో..చాట్ చేయడం..మ్యూజిక్ వినడం..అమ్మ వాళ్ళ తో గుడి కి వెళ్ళడం..అలా..!ఒక్కోసారి లాప్ టాప్ లో సినిమాలు చూస్తా..అర్ధం చేసుకోవడం కష్టమే.."

" అర్ధం చేసుకోడానికి ఏముంది"
"అంటే ఆ ఇతివృత్తం అదీ .."

" క్ర్రమేణా అన్నీ సర్దుకుంటాయిలే"

"అందరూ అదే అంటున్నారు"

"అది నిజమే గదా..వర్రీ అవకు..సర్దుకుంటుంది"

" అయితే ఇక్కడ నా ప్రియురాలు ఎలా ఉంది" ప్రశ్నించాను.

"నేను నీ ప్రియురాల్ని కాదు..ఓకె..?" ఆమె సమాధానం నా మొహం మీద ముష్టి ఘాతం లా తగిలింది.

" ఏమంటున్నావు.."

"ఇప్పుడు అన్నదే మళ్ళీ చెపుతున్నా...కాబట్టి తెలుసుకో ఇకనైనా.."

" మరైతే నువు.."

" కేవలం యామినిని..ఎవరి ప్రియురాల్నీ కాదు"

" నేను గతం లో చేసిన వాటికి చెంపదెబ్బ వేసినా భరిస్తా..ఈ విధంగా నువు అనడం నేను భరించలేను..నువు లేనిదే నా  జీవితం లేదు.."

"నీ పరిస్థితి కి పిటీ గానే ఉంది.కాని నన్ను దయనీయ స్థితి లోకి నెట్టకు..మత్తు లోకి జారిన నీ ఫ్రెండ్స్ అందరి కంటే నువ్వే ఇలా పాతాళానికి దిగజారావు"

"అయితే ఇప్పుడు ఏమంటావు..?"

" నా గురుంచి మర్చిపోలేనిది ఏముంది..ఇలా మాటాడి నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకు .."

"నీ ప్రశ్న కి జవాబు చెపుతా ..ముందు ఓ కప్పు కాఫీ  తాగుదాం"

" దీనికి ప్రత్యేకంగా చెప్పేది ఏముంది.."

సరే..మొత్తానికి రెండు కాఫీ చెప్పాను.కూర్చొని తాగుతున్నాము.

" గతం లో మనం గడిపిన మధుర క్షణాలు...ఆ రోజుల్ని మళ్ళీ గడపాలని లేదా" అడిగాను.

" స్కూల్ రోజుల్లోనే ఇద్దరితో పోయావు అని నన్ను తిట్టావు..అది గుర్తు లేదా" అన్నది యామిని.

" అవి ఇప్పుడు ఎందుకు...బేబీ"

'ఆ పిలుపే వద్దనేది..!ఇంకో సంగతి నీకు చెప్పాలి.ఆ ఇద్దరు నాకు ఎలాగో నువు అంతే నాకు.అంత కంటే ఏమీలేదు.."

"అంతేనా"

" అంత హాస్యాస్పదం గా ఉన్నాయి నీ మాటలు..అర్ధం అయిందా"

"మొదట్లో నువు పాడిన ఆ డ్రీంస్ ఆన్ ఫైర్ పాటనే పాడుకుంటూ ఇప్పటికీ నువు నా తో ఉన్నట్లుగా ఫీలవుతుంటా నేను.ఆ డిప్రెషన్ వల్లనే నేను ఇలా దిగజారాను.ఇప్పటికీ అదే పాడుకుంటూ ఉంటా..ఎందుకో తెలుసా..?"

" ఎందుకు"

" నేను అలా నీ జ్ఞాపకాల్లో ఎడిక్ట్ అయిపోయాను..అదే నా దురదృష్టం"

" దానికంటే ముందు ఇంకోటి తెలుసుకో...డ్రగ్స్ వల్ల ఎలా అవుతారు అనేదానికి నువు ఉదాహరణ లా నిలిచిపోయావు..? ముందు నీ మైండ్ సెట్ మార్చుకో..."

" అది చెప్పినంత సులభమా.."

" అదంతా నాకు తెలియదు.నీ భవిష్యత్ నీ చేతి లో ఉంది.గతం లో నే ఉండిపోతావా..లేదా..ముందుకు వెళతావా అని నన్ను అడిగితే మాత్రం నేను రెండవదే కోరుకుంటాను.."

" అంటే దాని అర్ధం ఇక నన్ను ప్రేమించడం కుదరదంటావా..?" ఆమె చెప్పే ఏ సమాధానికైనా సిద్ధపడిపోయాను.

" ఆ విషయం చెప్పడానికే నిన్ను ఇక్కడకి పిలిచింది.."

" సరే..చెప్పు"

" అలా నడుస్తూ మాట్లాడదామా"

" అలాగే"

" అలా ఆ గేటు దగ్గర వరకు వెళదాము.అటునుంచి అటే నువు చెన్నై వెళ్ళిపోవడానికి అనువు గా ఉంటుంది" అన్నది ఆమె.ఇద్దరమూ నడవసాగాము.

" ఈ రోజు నాతో గడపడం లేదా ..అయితే" అన్నాను.

"సారీ.మనం ఇక కలిసి మాట్లాడటం అనేది ఇక జరగదు.ఇదే మన చివరి కలయిక.ఫ్రెండ్స్ గానే విడిపోవడం మంచిదనే ఇదంతా చెపుతున్నా"

" నాకు ఒక చివరి అవకాశం ఇవ్వకూడదా.."


" లేదు.నా ప్రణాళికలు వేరే ఉన్నాయి"

 " అంటే వేరే వ్యక్తి తోనా" అడిగాను.కన్నీళ్ళపర్యంతమయ్యాను.

" అవును" నవ్వుతూ అన్నది యామిని.
"అతని పేరు..?" నా గుండెలో పిడుగు పడినట్లుగా అయింది.

"ప్రవీణ్.నా క్లాస్ మేట్.చాలా మంచి వ్యక్తి.." మళ్ళీ నవ్వుతూ చెప్పింది.నాకు బేస్ బాల్ బేట్ తో ఆమె తల చెక్కలయ్యేలా కొట్టాలనిపించింది.

" అతడిని ప్రేమించావా" నేను నిరాశకి సిద్ధపడే అడిగాను.

" నాకు తెలియదు.కాని తను నాతో ఉన్నప్పుడు చక్కగా ఉంటుంది"

" నీకు ఆ రింగ్ ని గిఫ్ట్ గా ఇచ్చింది తనేనా"

" అవును.తన జీవితకాల పొదుపు తో మరీ కొన్నాడు.నీ వంటి వారికది ఆలోచన కైనా వస్తుందా"

" అంటే నీకు నేను ఏమి గిఫ్ట్ ఇవ్వలేదనా..?"

" ఆ గిఫ్ట్ ..అది రింగ్ కావచ్చు లేదా కీచైన్ కావచ్చు,దాని వెనుక ఉండే భావం ముఖ్యం,ఆ తేడా కే నాకు నవ్వు వచ్చేది,ముఖ్యంగా తన ప్రేమ ప్రకటనకి"

" అంతలా ప్రేమ కలగడానికి తను నీకు ఏం చేశాడని..?"

"నువు నన్ను ఏడ్చేలా చేసినప్పుడు తను నన్ను ఓదార్చాడు.నా బాధల్ని పంచుకున్నాడు.ఎవరినుంచి పొందని అభిమానాన్ని కురిపించాడు.నా మీద ఒక కవిత కూడా రాశాడు,దాన్ని ప్రతి రేయి నిద్రకి ముందర చదువుకుంటాను.."

" సరే" నా మెదడు మొద్దుబారినట్లయింది.ఏమి మాట్లాడటానికి తోచలేదు.

"ప్రవీణ్ కనక లేకపోతే నా మెంటల్ టార్చర్ కి ఏమయిపోయేదాన్నో ఆ దేవుడికే తెలియాలి.రెండోసారి గోవా వెళ్ళినప్పుడు నువు ఎంత టార్చర్ పెట్టావో కొద్దిగా అయినా గుర్తుందా..?" అడిగింది ఆమె.

" లేదు.."

" సర్లే..వదిలెయ్"

" నువు నాకు ఇచ్చిన మెసేజ్ అర్ధమయింది"

" అది మంచిది.ఇవే నా చివరి పలుకులు నీతో.ఇక నన్ను ఎప్పుడూ ఫోన్ చేసి పిలవకు.అది ప్రవీణ్ కి ఇష్టం ఉండదు.తన కోరిక ని నేను మన్నించాలి.అదీ గాక కేంపస్ ప్లేస్ మెంట్స్ దగ్గరకొస్తున్నాయి.ఇక నేను బిజీ అయిపోతాను.."

"మంచిది"

"సరే..ఆల్ ద బెస్ట్.వచ్చే సంవత్సరం కాలేజ్ లో చేరి ఆ తర్వాత జాబ్ సంపాదించుకో.నువు కోరుకున్నవిధంగా .."

" థాంక్స్.ప్రవీణ్ కి నీకు బెస్ట్ ఆఫ్ లక్.బాయ్" అలా చెప్పి వెనక్కి తిరిగి చూడకుండా వచ్చేశాను.ఈ బాధ నుంచి విముక్తి పొందాలి.ఎంతో ప్రేమించిన అమ్మాయి కాదన్నప్పుడు..హృదయరహితం గా ప్రవర్తించినపుడు ..నేను బతికి ఉండడం అనవసరం అనిపించింది.

గతం లో ఓసారి నేను సూసైడ్ కి ప్రయత్నించిన వాని గా ఆ అనుభవం ఏమిటో నాకు తెలుసు.సూసైడ్ చేసుకునే వారు పిరికి వారు అని అన్న ఆ వెధవ ఎవడో గాని నాకు కనపడితే వాణ్ణి ఖండ ఖండాలుగా టార్చర్ చేసి చంపుతా.వాడు తప్పు అని ఒప్పుకునేదాకా..!నిజానికి సూసైడ్ చేసుకోవడానికి చాలా ధైర్యం కావాలి.అప్పుడు నాకది లేకపోయింది.రకరకాలు విధానాలు వెదకాలి..సులభంగా ..మొదటి అటెంప్ట్ లోనే చనిపోవాలి.అలా ప్లాన్ చేసుకోవాలి అని అనుకున్నాను.ఎంత బాధ అయినా ..ఒకసారేగా..!

అయితే నా తల్లిదండ్రులతో కొంత కాలం గడపాలి.వారికి నేను ఎంతో రుణపడిఉన్నాను.నా ఆత్మహత్య గురించి కొన్ని ఫోరం ల లో కూడా పోస్ట్ చెయ్యాలి.ప్రతి వివరం దానిలో రాయాలి.లవ్ ఫెయిల్యూర్,ఇంకా షిజోఫ్రెనియ ల తో ముగించిన కధ గా అది నిలిచిపోవాలి.ఈ జీవితం తర్వాత ఉండే జీవితం ఇంత నరకం గా మాత్రం ఉండదు. (సశేషం)   

Wednesday 18 April 2018

నా పేరు శివ (నవల)Post no:37

నా పేరు శివ (నవల)Post no:37

చాప్టర్-11

డిసెంబర్ 22,2013.

గత రెండు నెలల్లో యామిని కి రెండు వందలసార్లు అయినా ఫోన్ చేసి ఉంటా.ఒక మూడు సార్లు ఎత్తినా, బిజీ గా ఉన్నానని చెప్పి పెట్టేసింది.పరీక్షల కి చదువుకోవలసి ఉందని చెప్పినా , నాకు తెలుసు అది అబద్ధమని.ఈ ఒంటరి తనం లో మరీ బాధ గా అనిపించింది.రోజుకి పన్నెండు నుంచి పదమూడు గంటలు నిద్ర లోనే ఉంటున్నాను.వేసుకుంటునా మాత్రల ప్రభావం..అది.సరిగా ఆలోచించడానికి గాని మాటాడ్డానికి గాని ఓపిక సరిపోవడం లేదు.కొంత కాలం అయినాక అంటే కాలేజ్ కి వెళ్ళే సమయం కల్లా మందుల డోస్ తగ్గిస్తానని డాక్టర్ చెప్పాడు.అప్పుడు నేను పూర్తి గా బాగయినట్టు లెక్క.

టెన్ డౌనింగ్ స్ట్రీట్ లో ఇప్పుడు రాం ఇంకా అతని గర్ల్ ఫ్రెండ్ అనూష లతో కలిసి ఒక బార్ లో కూర్చుని ఉన్నాను.వాళ్ళిద్దరూ క్లోజ్ అయిపోయారు.నా ముందరే ఏవో స్వీట్ నధింగ్స్ చెప్పుకుంటున్నారు.ఇక మామూలప్పుడు ఎలా ఉంటారో ఊహించగలను.

" రాం తన ఫ్రెండ్స్ లో నిన్నే మొదట గా నాకు ఇంట్రడ్యూస్ చేసింది" అన్నది అనూష నాతో.

"దానికి చాలా కారణాలున్నాయి" రాం చెప్పాడు.

"ఏమిటి అవి" అడిగందామె.

" మొదటిది...నాకు ఎంతోమంది ఫ్రెండ్స్ లేరు...నాకు ఫ్రెండ్స్ క్వాంటిటీ లో కంటే క్వాలిటి లో కావాలి.రెండవది..నాకు వరుణ్ బెస్ట్ ఫ్రెండ్...మూడవది..అతను నిన్ను సిస్టర్ మాదిరి గా భావిస్తాడు.అది నాకు చాలా ముఖ్యం..ఇక నాల్గవది.." అనబోతున్నాడు.

" అక్కడే ఆగిపో.ఓ రోమియో..అదే నీలో నాకు నచ్చింది ఇంకా నచ్చనిది..!ప్రతిదానికి బారెడు  చెపుతావు.ఈ సారికి వదిలెయ్యి" అన్నది అనూష.

" నా నిర్ణయాలు అన్నిటికి బలమైన కారణాలు ఉంటాయి.అవి వినడం నీ డ్యూటి కాదా" అనూష చేతులు పట్టుకుంటూ అన్నాడు రాం.

"నాకు అలాంటి డ్యూటీలు సుతారమూ గిట్టవు.." నవ్వుతూ అన్నది ఆమె.
"కనీసం మన పుట్టబోయే కొడుకు ముందు అయినా నా మాట విను..ఇప్పుటి సంగతి ఎలా ఉన్నా" అన్నాడు రాం

"కూతురే కావచ్చు గా అది..నాలానే అవుతుంది" ఉడికించింది ఆమె.

"కాదు కొడుకే కావాలి..వాడు నాలాగే అవ్వాలి.పోనీ వరుణ్ అడుగు"

" నువ్వే చెప్పు వరుణ్.." అందామె.

" ఆడ అయినా మగ అయినా..ఎవరైనా ఒకటే.అయితే నాలా మాత్రం కాకూడదు"  అన్నాను.

" మిత్రమా..నీది ఏం తప్పు లేదు.జరిగినవాటి గురించి మరీ ఆలోచించకు.దానివల్ల ఏం ఉపయోగం చెప్పు.ఒక మలేరియా లాంటిదే వచ్చింది అనుకో..ట్రీట్మెంట్ తీసుకోవా..ఇదీ ఆ మాదిరిగానే భావించు.."అన్నాడు రాం.

"నిజాన్ని ఇప్పటికీ జీర్ణించుకోలేకపోతున్నాను. ఏదో ప్రయత్నిస్తున్నా,చివరకి ఇలా మిగిలిపోయాను" నిరాశగా  చెప్పాను.

" నీ బాధ..యామిని గురించేగా" ప్రశించాడు రాం.

"ఔను"

" మీరిద్దరూ మళ్ళీ కలిసేలా ఓ అద్భుతమైన ప్లాన్ వేద్దాం..నువు ఫీల్ అవకు.అందాక ఓపిక పట్టు" నన్ను ఓదార్చుతూ అన్నాడు రాం.

" ఆ..అదంతా..ఎందుకులే గాని మీ ప్రేమ కధ వివరాలు చెప్పండి" అనూష ని అడిగాను.

" నిజంగానేనా" అంది.

" నా మిత్రుడి యొక్క ప్రేమ కధ గదా.."

" ఈ అబద్దాల కోరు ఓ డేటింగ్ సైట్ లో ఫాస్ అకౌంట్ ఓపెన్ చేసాడు.." చెప్పుకుపోతోంది.

" అసలు అబద్దాలకోరు గురించి నేను కూడా చెపుతా" రాం కల్పించుకున్నాడు.

"నేను అబద్ధం ఆడిందానికి కారణం ఉంది..భయం చేత" అన్నది ఆమె.

" ఏదైనా అబద్ధం అబద్ధమేగా" రాం వాదించాడు.

"నేను వరుణ్ కి చెపుతున్నా..మధ్యలో నువు కల్పించుకోకు" అంది అనూష.

" కానీ..నువు చెప్పాల్సినది అంతా చెప్పు" రాం నెమ్మదించాడు.
"బాయ్స్ తో చాట్ చేసి చికాకు లేచి గర్ల్స్ తో చాట్ చేద్దామని ప్రయత్నిస్తున్నానా..ఇతను గర్ల్ రూపం లో నాకు తగిలాడు"

" నన్ను గర్ల్ అనుకున్నందుకు నేను ఎక్సైట్ అయ్యాను.సరే..తర్వాత నా నిజ రూపాన్ని తెలిపానుగా...క్లోజ్ అయినాకా" అన్నాడు రాం.

" నా ఈగో మీద దెబ్బ తగిలినట్టయి..నేను బాయ్ నని చెప్పా.." అందామె.అలా కొంతసేపు మాటలు నడిచాయి.

"సరే..మొత్తానికి మీ ఇద్దర్నీ చూస్తే నాకు హేపీ గా ఉంది" అన్నాను.

మళ్ళీ నేనే అడిగాను" కొద్దిగా బీర్ తాగాలని ఉంది బ్రో" అని.

" మిత్రమా..అసలు వద్దు.నీ ఆరోగ్యం గురించి డాక్టర్ చెప్పినదాన్ని బాగా గుర్తుంచుకో..ఆల్కాహాల్ గాని గంజాయి లాంటిది గాని ఎంతమాత్రం ముట్టవద్దు అని చెప్పారు గదా" రాం అన్నాడు.

"ఎంతో కాదు..జస్ట్ కొద్దిగా బీర్" అన్నాను.

" సరే..మరి.కొద్దిగానే.అది గుర్తుంచుకో" రాం బేరర్ ని పిలిచి కొద్దిగా ఓ గ్లాస్ లో తెమ్మన్నాడు.

" సరే..ఇప్పుడు నువు ఏం చేస్తున్నావు" అడిగాను అనూష ని.

" ఒక స్టార్ట్ అప్ లో మార్కెటింగ్ ఎగ్జిక్యూటివ్ గా పనిచేస్తున్నా" చెప్పింది.

" అంటే రాం లానే.."

" తేడా ఉంది. రాం వర్క్ చేసిది సేల్స్ విభాగం లో.నేను మార్కెటింగ్ లో" అన్నది అనూష.

" ఆ రెండు ఒకటి కాదా..? తేడా ఏమిటి చెప్పు "

" అక్కడే..చాలా మంది పొరబాటు పడుతుంటారు.మార్కెటింగ్ అనేది ..ప్రొడక్ట్ గురించి అవేర్నెస్ కలిగించేది.అంటే టార్గెట్ మార్కెట్ లో ఎలా మెలగాలి..ఎలా ఉత్పత్తిని జనాల్లోకి తీసుకెళ్ళాలి...బ్రాండింగ్,ఎస్ ఈ ఓ ,యాడింగ్,వినియోగదారుని ప్రవర్తన ఎలా ఉంది  ఇలాంటి అంశాలు ఇమిడి ఉంటాయి. ఇక సేల్స్ అనేది ఫైనల్ స్టెప్..యాక్చువల్ కష్టమర్స్ చేత కొనిపించేది " ఆ విధంగా అనూష వివరించింది.

"ఒక అద్భుతమైన మాట ఉంది.మార్కెటింగ్ యొక్క అంతిమ లక్ష్యం అవసరం లేకపోయినా వినియోగదారుని చేత కొనిపించడం.ఉదాహరణకి ఆపిల్ ప్రొడక్ట్స్ ..!అలా అనీ చెప్పలేం.కొన్నిసార్లు ఓ వస్తువు కొనడం కూడా మార్కెటింగ్ కంటే కూడా ముఖ్యమైనది" రాం అందుకుని చెప్పాడు.

" నా బ్రెయిన్ లో లోపమో ఏమో..కొన్ని అర్ధం అవడం లేదు.సరే..ఇప్పటికైనా ఓ ముఖ్యమైన సంగతి ..మార్కెటింగ్,సేల్స్ వేరు వేరు అని తెలిసింది " అన్నాను.

" అబ్బా..మిత్రమా..ఇవన్నీ నీకు అంత అవసరం ఏం ఉందనీ...నీకు IT లో జాబ్ వస్తుంది ఎలాగూ" రాం సర్ది చెప్పాడు.

"నేను నేర్చుకునే సామార్ధ్యాన్ని కూడా ఈ మందులు వాడి వాడి కోల్పోతున్నాను" చెప్పాను.

" త్వరలో నే అంతా మంచిగా అవుతుంది" చెప్పాడు రాం.

"అవును..నువు రాం కంటే పెద్ద, వయసు లో అవునా"అడిగాను అనూష ని.

" అవును పదకొండు నెలలు చిల్లర"

" అగ్రజురాలి మాదిరిగా...సరే అది కూడా ఓకే "

" షటప్ ..యూ పర్వర్ట్.." అందామె.

" ఏయ్..ఆగు.అదేమిటి నీ కళ్ళు చాలా ఎర్రగా అయిపోయాయి" రాం కంగారు గా అన్నాడు నాతో.

"నిద్ర వస్తున్నట్లుగా..మగత గా ఉంది రాం"

" బహుశా..బీర్ వల్ల కావచ్చును..పోయి మొహం వాష్ చేసుకో " అన్నాడు రాం.

నడవడానికి కూడా ఓపిక లేకుండా అయిపోయింది నాకు.నా బాడీ మీద బీర్ ప్రభావాన్ని చూపించింది.లేవలేకపోతున్నాను.వెనక్కి పోయి సీట్ లో కూర్చొని  టేబిల్ మీద తల ఆనించడం తో ఎక్కడలేని నిద్ర కమ్ముకొచ్చింది.అలాగే కళ్ళు మూసి నిద్రలోకి జారుకున్నాను. (సశేషం)    

Tuesday 17 April 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:36

నా పేరు శివ (నవల),Post no:36

యామిని ని నుంచిబయటపడలేకపోతున్నాను.ఎప్పుడూ ఆమె ఆలోచనలే వస్తున్నాయి.ఒక చిత్ర హింస లా ఉంది.రోజు కి రెండు సార్లు చొప్పున కాల్ చేసినా ఆమె నుంచి జవాబు రావట్లేదు.ఆమె  ప్రాధాన్యతలు నిజం గానే మారాయా ఏమిటి ఆ రోజు చెప్పినట్టు..!ఇక నా జీవితం అంతేనా..!గోడ గడియారం కేసి చూస్తే పదింబావు అయింది.పొద్దున్నే ఏం చేస్తాం..కొద్దిగా గిటార్ వాయించుదాము అని తీశాను.Led Zepplin పాట Stairway to heaven వాయించుదామని ప్రయత్నించాను.ఇది ఆశ ని పాదుకొల్పే పాట గా ఆ గాయకుడు భావించేవాడు.నా భవిష్యత్ కి అన్వయించుకుంటూ పాడాలని ప్రత్నించాను.

విచిత్రం..ఆ నోట్స్ ఏమీ గుర్తు కి రావడం లేదు.ఇంకోటి ట్రై చేద్దామని అనుకున్నాను.స్వీట్ చైల్డ్ ఆఫ్ మైన్ అని ..!ప్చ్ ..లాభం లేదు.ఇదీ మర్చిపోయాను.ఇక ఎందుకు లే అని గిటార్ ని అవతల పెట్టేశాను.నా లాప్ టాప్ తీసి చూస్తే..గతం లో ఇంగ్లోరియస్ బాస్టర్డ్స్ అనే ఆంగ్ల సినిమా చూసినట్లు గా ఉన్నది.మళ్ళీ చూద్దామని ప్రయత్నించా.పదిహేను నిమిషాలు చూసిన తర్వాత ఇక చూడలేకపోయా..ఏకాగ్రత కుదరడం లేదు.నిజానికి అది నాకు బాగా నచ్చిన మూవీ.చ..ఏమిటో ఇలా ..!

యామిని ని మర్చిపోవాలని ప్రయత్నిస్తున్న కొద్దీ ఇక ఎక్కువ గుర్తుకు రాసాగింది.అలానే ఉన్నా కాసేపు.స్లం డాగ్ మిలియనీర్ లో పాట బెడ్ మీద వాలి పాడసాగాను.ఆ పాత రోజుల్లోని మాధుర్యాన్ని ఊహించుకుంటూ..!ఇది పాడుతున్న కొద్దీ నిరాశ గానే ఉంది..కాని మంచి అనుభూతి కలుగుతోంది మరో వేపు. అంత లోనే డోర్ బెల్ మోగింది.అది యామిని యా.కాదు..మహా అయితే ఒక శాతం అయ్యే చాన్స్ ఉంది.వెళ్ళి తలుపు తీశాను.

" ఆంటీ ఉన్నారా" ఒక యువతి అడిగింది.ఆమె ఆరంజ్ రంగు చీర లో ఉంది.చామన చాయ రంగు.కొద్ది గా బొద్దు గా ఉంది.అయితే మంచి ఆకర్షణీయం గా ఉన్నది.

" లోపలకి రండి.." ఆహ్వానించాను.ఇంతలో అమ్మ వచ్చింది.

" హలో..ప్రియా...ఏమిటి ఇవాళ చీర లో ఉన్నావు..? చాలా బాగుంది నీకు  " అమ్మ అన్నది ఆ అమ్మాయితొ.

"థాంక్స్ ఆంటీ.ఈ రోజు నా బర్త్ డే.స్వీట్స్ ఇవ్వడానికి వచ్చాను" ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ స్వీట్ బాక్స్ ని అమ్మ కి ఇచ్చింది.

" హేపీ బర్త్ డే అమ్మాయ్.." అమ్మ విష్ చేసింది.

"థాంక్స్" అంది ఆ అమ్మాయి.

"చక్కని మసాలా చాయ్ పెట్టిస్తాను..అలా కూర్చో ప్రియా"

" నాక్కూడా ఇవ్వు" అన్నాన్నేను.

" ప్రియా..ఇతను మా అబ్బాయి వరుణ్ " నన్ను పరిచయం చేసింది అమ్మ ఆమెకి.

" హాయ్ వరుణ్" అంది ఆమె.

"ఆంటీ మీ గురించి చాలా చెప్పింది" మళ్ళీ ప్రియ నే అన్నది.

" ఓహో..అలాగా" అన్నాను.

" తిరుచ్చి లో MIIT లో చదువుతున్నారట గదా "

" ఔను"

"అయితే మీరు మంచి ఇంటిలిజెంట్ అనే అర్ధం.నా లాంటి వారికి అది ఒక కల లానే మిగిలిపోయింది"

" అలా ఏమీ అనుకోవద్దు"

"హాస్టల్ లైఫ్ ఎలా ఉంది" ప్రియ అడిగింది నన్ను.
"డే స్కాలర్ గా ఉండడమే మంచిది.హాస్టల్ లో ఉన్నదగ్గర్నుంచి లేనిపోని అలవాట్లు అవుతాయి"

" అలా ఎందుకు అవుతుంది..దేనికైనా మన నిగ్రహాన్ని బట్టే ఉంటుంది"

"సరే..ఏదైనా కాని" అన్నాను.

ఇంతలో అమ్మ టీ ఇచ్చింది.తాగుతూ ఇరువురము చూసుకోసాగాము.ఏమి మాటాడట్లేదు.అదోలా ఉంది.బైక్ మీద అలా తిరిగొస్తే బాగుంటుంది అనిపించసాగింది.

" ప్రియ వాళ్ళు ఉండేది మన అపార్ట్మెంట్ లో నే.గుళ్ళో పరిచయం అయింది.తీరా చూస్తే మన పొరుగు ఇల్లే.చాలా మంచి అమ్మాయి" అమ్మ చెప్పింది.

" ఓకె" అన్నాను.

"అలా బయటకి వెళ్ళి రండి" అన్నది అమ్మ.

"అలాగే ఆంటి.అలా నడుచుకుంటూ వెళతాము" అంది ప్రియా.ఇద్దరమూ బయటకి నడిచాము.

"చదువు అయిన తవాత ఏమి చేద్దామని..." అడిగింది ప్రియా నడుస్తూ.

"ఏదో జాబ్"

"బావుంది.."

చాలా సేపు అలా నడుస్తున్నాము.బయట.మాటాడుకోకుండానే.మరీ నిశ్శబ్దం గా ఎందుకని" హేపీ బర్త్ డే ..మీరేమి చేస్తున్నారు" అని అడిగాను.

"వెలాచెరి లో కాల్ సెంటర్ లో పనిచేస్తున్నా.నాకు ఒకటి చెప్పండి"

" ఏమిటి.."

"ఇంటిలిజెన్స్ అనేది జన్మతహ వస్తుందా లేదా ప్రయత్నం తో వస్తుందా"

" గూగుల్ కొట్టి చూస్తే సరి"

"మీరు మిత భాషి అనుకుంటాను"

"నేను బోరు కొట్టేస్తే సారీ"

"అలా అని కాదు..మీరు దేని గురించో ఆలోచిస్తున్నట్లుగా ఉంది"

"మీరు చెప్పింది రైటే.నేను అంత మంచి మూడ్ లో లేను"

" నాతో చెప్పవచ్చుగా ..ఏమిటి విషయం"

"మళ్ళీ కలిసినపుడు చెపుతా.."

"అంటే మళ్ళీ మనం కలుస్తామని భావిస్తున్నారా.."

"
దానిదేముంది..మీకు ఏ సమస్య లేకపోతే నే.."

" మీ ఫ్రెండ్ గా ఉండాలనే నా కోరిక.మీ వంటి తెలివైన వారినుంచి నేను ఎంతో నేర్చుకోవచ్చు"

" అది పెద్ద విషయం కాదు"

"నేను చాలా చిన్నతనం గా ఫీలవుతుంటా.మంచి తెలివైన వారిని చూసినపుడు.నాకెందుకు దేవుడు అలాంటి తెలివి ఇవ్వలేదని"

" అన్నిటికన్నా ముఖ్యం మనం హేపీ గా ఉన్నామా లేదా అన్నదే ప్రధానం.నాకు ఎన్నో ఫార్ములాలు గట్రా తెలిసి ఉండచ్చు.కాని సంతోషం లేకపోతే..అంతా వృధానే.కాబట్టి అలా యోచించడం మానేసి హాయి గా ఉండడం మీద దృష్టి పెట్టడం మంచిది."

" మీరు ఆనందం గా ఎందుకు లేరు..?"

"చాలా ఉన్నాయి.చెప్పానుగా.మళ్ళీ కలిసినప్పుడు మాటాడుదాం"

"అభ్యంతరం లేకపోతే మీ ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వచ్చుగా" అన్నది ప్రియా.

" నాకు ఫోన్ లేదు" అన్నాను.

" బావుంది"

"ఇంటికి పోదామా" అడిగాను.

" అలాగే"

ఆమె కి గుడ్ బై చెప్పి ఇంటిలోకి వచ్చాను.డ్రీంస్ ఆన్ ఫైర్ పాట వినాలి.కొన్ని సార్లైనా.అలా నా విచారాన్ని కప్పిపెట్టాలి.ఇప్పుడు యామిని నా దరికి వచ్చే మాటయితే ఆ అవకాశాన్ని నేను పూర్తి గా ఉపయోగించుకుంటాను.గతం లో లా కాకుండా ఆ పొరపాట్లు చేయకుండా జాగ్రత్త పడతాను.అయితే మరో రకమైన ఆలోచన నాలో కలిగింది.ఆమె ఎవరితోనో తన బంధాన్ని కొనసాగిస్తుంటేనో...అసలు ఆమె ఎప్పటికి నాతో మాట్లాడటానికి ఇష్టపడకపోతేనో..!ఎప్పుడు ఈ పాట వింటూ ఊహించుకుండమేనా..లేదా బయటపడగలనా ఈ స్థితి నుంచి..కొత్త జీవితం ని మొదలు పెట్టగలనా మళ్ళీ..? (సశేషం)

Monday 16 April 2018

నా పేరు శివ (నవల) Post no:35

నా పేరు శివ (నవల) Post no:35

" నేను నీతో రెండు విషయాలు చెప్పాలి.ఒకటి చాలా ముఖ్యమైనది.రెండవది సాధారణమైనది.ఏది ముందు చెప్పమంటావు..." రాం ప్రశ్నించాడు.

" నీ ఇష్టం"

"సరే..ముందు ముఖ్యమైనదే చెప్తాను.మన కాలేజ్ పరిధి లో ఉన్న పోలీస్ అధికారి నీ గురించి అడిగాడు.నిన్ను కలిసి మాట్లాడాలి అన్నాడు.ఓ రెండు రోజుల క్రితం చెప్పిన సంగతి ఇది "

"ఏమి పని నాతో..నాతో మాట్లాడేది ఏముంటుంది"

" ఆ వివరాలు అతను చెప్పలేదు.నీ ఆరోగ్యం బాలేదని చెన్నై ఆసుపత్రి లో ఉన్నావని నేను తెలిపాను.బాగయిన తర్వాత నిన్ను ఓసారి కలవమన్నాడు"

"సరే..కలుస్తాను "

"ఆ..ఇంకొకటి...అప్పుడు ..నాకు ఓ అమ్మాయి పరిచయం అయిందని..ఒక వింత టైప్ అని చెప్పా.." నవ్వుతూ అన్నాడు రాం.

"నాకు గుర్తు రావడం లేదు"

" అదే డేటింగ్ సైట్..లో"

""సారీ మేన్..ఈ ట్రీట్మెంట్ వల్ల కొద్దిగా సమస్య ఉందిలే..గుర్తు రావట్లేదు"

"నేను చెబుతా.కంగారు పడకు.నేను ఒక అమ్మాయి లా అకౌంట్ ఓపెన్ చేసి ఆన్ లైన్ లో మరో వ్యక్తి తో పరిచయం చేసుకోవడం..ఆ అమ్మాయి తర్వాత నాకు ఝలక్ ఇవ్వడం.."

"ఆ..ఆ..గుర్తుకు వస్తోంది" నవ్వుతూ అన్నాను.

" మొత్తానికి అనేక మలుపులు తిరిగి కధ సుఖాంత మయింది.. నా ప్రియురాలిగా మారిపోయింది "
"చాలా సంతోషం...చెన్నై అమ్మాయేగా.."

"అవును"

" పేరు"

"అనూష"

"బాగుంది"

"ఆ..ఇంకోటి..."చెప్పాడు రాం.బాత్ రూం నుంచి స్మోకింగ్ ముగించి బయటకి వచ్చాము.

"చెప్పు.."

"ఇంకెప్పుడూ ఆ గంజాయి జోలికి వెళ్ళకు...నిన్ను పాడు చేసింది "

"ఇక మీదట వెళ్ళను.."నాకిలా అవుతుందని ఏ మాత్రం అవగాహన ఉన్నా దీని జోలికే వెళ్ళేవాణ్ణి కాను.

"నువు నమ్మవు.నేను పూర్తి గా మానేశాను ఆ అలవాటుని.దాన్ని తీసుకోవడం వల్ల ఏదో గొప్ప మేధోశక్తి వస్తుందనే భ్రమ లో నుంచి బయటపట్టాను.ఆ వల లో నేనూ పడి నిన్నూ లాగాను.దానికి సారీ.."

"నిన్ను క్షమించాను డ్యూడ్ ..అదేం ఫీలవ్వకు"

ఇంతలో మా అమ్మానాన్నలు లోపలికి వచ్చారు.

"వరుణ్..ఇప్పుడు ఎలా ఉన్నది" మా అమ్మ అడిగింది.

"ఫరవాలేదు మాం.రాం కి థాంక్స్ చెప్పాలి" అన్నాను.

" బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేశావు గదా" అడిగాడు నాన్న.

"అయింది డాడ్.."

" ఇందాకనే డాక్టర్ తో మాట్లాడాము.అయిదు రోజుల్లో డిస్చార్జ్ చేస్తాను అన్నారు" నాన్న వివరించాడు.  
  "ఓహో..అయితే ఆ తర్వాత నేను తిరుచ్చి కి తిరిగి వెళిపోతాను" చెప్పాను.

"అయితే డాక్టర్ గారు..ఈ ఒక్క సంవత్సరం ఇంటి వద్దనే ఉండమంటున్నారు.ఒక వేళ కాలేజ్ కి వెళ్ళగలిగినా చదువు కి సంబందించిన వ్యవహారాల్లో కొన్ని ఇబ్బందులు ఏర్పడతాయి..అర్ధం చేసుకోవడం లో ఇంకా అలా.." అమ్మ వివరించింది.

" ఏంటి మాం..తొమ్మిది నెలలు ఇంటివద్దనే ఉండాలా" నిరాశ గా స్పందించాను.

"చెన్నై లో ఉన్న గుళ్ళు అన్నీ దర్శించుకుందాము.అందరం కలిసి ఉన్నట్టూ ఉంటుంది.నీ ఆరోగ్యానికీ గాని దైవాన్ని దర్శించుకోవడం లో గాని ఒక స్వాంత్వన ఏర్పడుతుంది.." చెప్పింది అమ్మ.
" ఆనందం గా ఉండు మిత్రమా.ఇదొక వెకేషన్ లా అనుకో.ఫైనల్ ఇయర్ కి ప్రిపేర్ అవుతున్నా అనుకో.." రాం అనునయించాడు.

" ఇది ఓ సమస్య లా అనుకోకు వరుణ్..మేమంతా ఉన్నాంగా.." నాన్న మాట అది.

" సరే..ఓ రిలాక్స్ లా ఫీలవుతా చెన్నై లో ఉంటూ.." అన్నాను చివరకి.

" చాలా చక్కగా చెప్పావ్.." నాన్న ఆభినందించాడు నన్ను.అంత లో డాక్టర్ వచ్చాడు.

" హాయిగా నే ఉంది గదా వరుణ్.." డాక్టర్ ప్రశ్నించాడు.

" బాగానే ఉంది.అయితే తలనొప్పి మాత్రం అనిపిస్తోంది.ఆలోచించడానికి గాని మాట్లాడాడానికి గాని ఓపిక ఉండడం లేదు " చెప్పాను.

"తాత్కాలికంగా అలా ఉంటుంది.నిన్న ECT రెండు సిటింగ్స్ అయినాయి గదా ..బలమైన డోస్.అలా అనిపిస్తుంది.నిన్ను డిస్చార్జ్ చేసే రోజుకల్లా అంతా సర్దుకుంటుంది.మామూలు గా అయిపోతుంది.ఓ రెండు నెలల్లో నువు మొత్తం గా ఈ సమస్య నుంచి కోలుకుంటావు" డాక్టర్ చెప్పాడు.

" ECT అంటే ఏమిటి సార్" అడిగాను.

" ఎలక్ట్రో కన్వల్సివ్ థెరపి అని..నీ విషయం లో ఆ ట్రీట్మెంట్ జరిగింది"

" నా జబ్బు కి ఏమైనా పేరు ఉందా"

" లేకేం..ప్రతి దానికి ఓ పేరు ఉంటుంది.."

"ఏమిటి అది"

" షిజోఫ్రెనియా " డాక్టర్ చెప్పాడు.

" దీని లక్షణాలు ఏమిటి"

" అర్ధం లేని మాటలు మాట్లాడటం..లేని మనుషులు ఉన్నట్లు కనబడటం...లేని శబ్దాలు వినబడటం..ఇలా .."

" అలా నాకు  జరిగిందా" ప్రశ్నించాను.

"గతం గురించి ఆలోచించకు.నీకు మంచి ట్రీట్మెంట్ ఇచ్చాము.రోజు చక్కగా మందులు వేసుకో.ఆనందం గా ఉండు.అంతా నయమవుతుంది.నేను గ్యారంటీ ఇస్తున్నాను.." చెప్పాడు డాక్టర్.

ఇక నేను ఏమీ అడగదలుచుకోలేదు.రాం చెప్పింది నిజం.ఇలాంటిది మళ్ళీ రాకుండా నా జాఫ్రత్త నేను తీసుకోవాలి.గతం ని మర్చిపోవడమే మేలు.

" థాంక్స్ డాక్టర్.." చెప్పాడు నాన్న ఆయనకి.

" ఆ దేవుడికే చెప్పాలి ఆ మాట.ఆ..అన్నట్టు ఒక ముఖ్యమైన మాట...వరుణ్..! " డాక్టర్ నాకేసి తిరిగి చెప్పాడు.

" ఏమిటి అది"

"ఎట్టి పరిస్థితి లోనూ నువు ఆల్కాహాల్ గాని ఆ మత్తు పదార్థం గంజాయి గాని వాడకూడదు.."

అక్టోబర్ 18,2013

నేను డిస్చార్జ్ అయి ఇంటికి వచ్చేశాను.ఆ చివరి అయిదు రోజులు పది ECT సిటింగ్స్ అయ్యాయి.ట్రీట్మెంట్ అయిన కొన్ని రోజుల తర్వాత కూడా నా మతిమరుపు కొనసాగింది.పొద్దున తిన్న పదార్థం ఏమిటో గుర్తుండేది కాదు.క్రమేణా ట్రీట్మెంట్ పాళ్ళు తగ్గుతూ వచ్చింది.రెండు వారాలకి ఓ సిటింగ్ ఉండేది.ఇంకో పది సిటింగ్స్ తర్వాత మామూలు జీవితం లోకి ప్రవేశిస్తాను.ఒక కొత్త జీవితం లోకి. (సశేషం)