నా పేరు శివ (నవల),Post no:34
"కనీసం నేను ముద్దు పెట్టుకోకూడదా"అడిగాను తృణీకార బాధ లో..!
"ఇప్పుడు కాదు వరుణ్.."దూరంగా చూస్తూ అంది యామిని.
" నన్ను ప్రేమించడం లేదా "
" అదని కాదు.ప్రస్తుతం నాకు మూడ్ లేదు"
"నువు మారిపోయిన ఫీలింగ్ కలుగుతోంది..దూరం ని మెయింటైన్ చేస్తున్నావు"
" నా ప్రాధాన్యతలు ఇప్పుడు వేరు వరుణ్ .."
"అంటే దానిలో నేను లేను అన్నట్టేగా .."
"నేను ఎన్నో వాటిని భరించాను.నువు దానికి కారణం.మన మధ్య కొన్ని జరిగాయి.ఆ జ్ఞాపకాల నుంచి నేనిప్పుడే బయటకి రాలేను.ఆ ప్రేమ చిగురించిన దినాల్ని ఇప్పుడు ఊహించను కూడా లేను.నాలో ని ఆ గందరగోళం ఇంకా పెరుగుతోంది.."
"అంటే ఇంకో అతడిని ప్రేమించావా ..." ఆమె ఇచ్చే సమాధానం నన్ను కలవరపెట్టినా ..సరే అనుకొని ప్రశ్నించాను.
" లేదు.." కాసేపు ఆగి అన్నదామె.ఎందుకో ఆమె వాలకం చూస్తే ఒక దూరం ని కోరుకుంటున్నట్లు అర్ధమవసాగింది.అలా మౌనంగా పదినిమిషాలు గడిచింది.ఆమె చేతికి ఉన్న ఉంగరం ని చూశాను.మాటాడ్డానికి ఒక అంశం దొరికింది.మౌనంగా ఉండడం కంటే.
" నీ వేలికి ఒక ఉంగరం కొత్త గా కనిపిస్తోంది" అడిగాను.
"ఒక ఫ్రెండ్ ఇచ్చింది" నవ్వుతూ అన్నది.
" ఆడ ఫ్రెండ్ నా లేక మగ నా"
"అది నీకు అనవసరం.ఒక క్లోజ్ ఫ్రెండ్ ఇచ్చినది అని చెప్పాగా..అది చాలు"చెప్పింది ఆమె.
" ఎందుకు..యామిని ఈ విధంగా నటిస్తున్నావు..?ఈ మత్తు పధార్థాల్ని వదిలేస్తాను.నిన్ను మంచిగా చూసుకుంటా..." నిరాశ గా అయిపోయాను.ఈ ట్రీట్మెంట్ వల్లనేమో ఎక్కువ ఆలోచించడానికి గాని మాటాడానికి గాని శరీరం సహకరించడం లేదు.
"నీ మంచి కోసమైన నువు మారాలి,చక్కగా రికవర్ అయి భవిష్యత్ లో మంచి జాబ్ తెచ్చుకోవాలి.."
" నువు లేకుండా అది ఎలా..?నీకు తెలుసు అది.." నా కంటి లో నీళ్ళు అదుపులో ఉంచుకోడానికి ప్రయత్నించాను.ఆమె లేని జీవితాన్ని ఊహించుకోలేకపోతున్నాను.
" ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు..వద్దులే"
"సర్లే"
" నీకోసం ఓ గిఫ్ట్ తెచ్చాను..నీకు బాగా నచ్చుతుంది" అన్నది యామిని.టేబుల్ మీద ఉన్న పర్స్ లోనుంచి తీసింది.అది ఒక వాచ్.
" మన తీపి గుర్తులు అన్నిటికీ కలిపి ఈ గిఫ్ట్ ఇస్తున్నా.ఇది ఎప్పటికీ అలా ఉండిపోతుంది ఇద్దరి లో.ఎక్కువ కాలం కొనసాగని ప్రేమ కి కూడా ఓ గుర్తు గా ..." అలా చెప్పి ఆ వాచ్ నాకు ఇచ్చింది.
" దయచేసి అలా అనవద్దు యామిని" నాకు కన్నీళ్ళ పర్యంతమయింది.
" బాధపడకు..ఇలా చేయడం నాకూ బాధ నే కాని నా చేతి లో ఇంతకంటే ఏమీ లేదు.." అందామె.
"ఓ కె" వస్తున్న కన్నీళ్ళని ఆపుకున్నాను.ఇంతలో రాం వచ్చాడు లోపలకి.ఇద్దర్నీ విష్ చేసి మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
" రాం.నువు ఇక వరుణ్ ని చూసుకో..నేను తిరుచ్చి వెళ్ళిపోతున్నా" చెప్పింది యామిని.
" తప్పకుండా.థాంక్స్ ఇప్పటిదాకా ఉన్నందుకు" అన్నాడు రాం.
" బాయ్ వరుణ్...ఆల్ ద బెస్ట్ " అలా చెప్పి ఆమె కి సంబందించిన సరంజామా అంతా తీసుకొని బయటకి నడిచింది.
"ఎందుకు అదోలా ఉన్నావ్" అడిగాడు రాం.నా పక్కనే కూర్చుని.
" యామిని నా నుంచి దూరం అవుతోంది డ్యూడ్.."నా రెండు చేతుల్తో తల పట్టుకొని చెప్పాను.
"ఏమిటి..ఇప్పుడు గాని గొడవ పెట్టుకున్నావా ఏమిటి..?"
" అసలు సరిగా మాటాడ్డానికే ఇపుడు నాకు ఓపిక లేదు.నేనేం అంటాను.ఎందుకో ఆ నిశ్శబ్దం..ఆ మాటలు అన్నీ అలా నే ఉన్నాయి..నా మీద ఇంటెరెస్ట్ పోయింది ఆమెకి "
" ఏమి బాధపడకు మిత్రమా..!నీనుంచి అంత ఈజీ గా ఏమీ వెళ్ళిపోదు.నీకు ఆరోగ్యం కుదుటపడే దాకా కాస్త ఓర్పు గా ఉండు.మళ్ళీ ఓ ట్రిప్ కి ప్లాన్ చేసుకో బాగయినతర్వాత.."
"సరే..ఆశిస్తా.ఆ తిరుచ్చి నుంచి నన్ను బాధపెట్టడానికే వచ్చినట్లుంది...ఎంత ప్రేమించా ఆమె ని "
" ఇది బాధపడే సమయం కాదు.ముందు నీ మానసిక ఆరోగ్యం బాగుపడనీ"
" అవును..నా సమస్య ఏమిటి..ఖచ్చింతంగా ఉన్నది ఉన్నట్టు చెప్పు" ప్రశ్నించాను రాం ని.
" జీవితం లో ఉండేవన్నీ సవాళ్ళే తప్పా సమస్యలు కాదు..నీకెదురైంది అలాంటి వాటిలో ఒకటి.."
" నా మెదడు సరిగ్గా ఉన్నట్టులేదు.ఏదో సీరియస్ గా నే ఉన్నట్లుంది.యామిని ఆమె ప్రాధాన్యతల్లో నేను లేనని చెప్పింది.పుండుమీద కారం లా ఓ వాచ్ కూడా గిఫ్ట్ ఇచ్చింది గుడ్ బై చెబుతున్నట్టు గా ..ఏ సవాల్ గా భావించాలి దీన్ని"
" అవును సవాలు గా నే తీసుకోవాలి.ఇకమీదట చక్కగా మందులు తీసుకోవాలి.నీ ఆరోగ్యం బాగుచేసుకోవాలి.నిన్ను చూసి యామిని నే వచ్చేలా చేయాలి.అవునా కాదా .."
" ఏమో..ఆమె నన్ను మళ్ళీ ప్రేమిస్తుందా ..నమ్మకం లేదు"
" నువు కాసేపు ఆమె వైపు నుంచి కూడా ఆలోచించు.షాక్ నుంచి ఆమె కూడా ఇప్పుడే రికవర్ అవుతోంది.నీకు తెలియని స్థితి లో ఆమె భరించలేని కొన్ని పనులు నువు చేశావు.కాలం గడుస్తున్న కొద్దీ ఆమె మర్చిపోతుంది.ఎప్పటిలానే మళ్ళీ ఉంటుంది.."
" ఇంకో బాయ్ ఫ్రెండ్ ని వెతుక్కుంటే"
" అలా ఏం జరగదు.."
" పద..అలా బాత్ రూం లోకి పోయి సిగరెట్ కాలుద్దాం.."
" హాస్పిటల్ లో ఎలా.."
" నర్స్ నాకు పర్మిషన్ ఇచ్చిందిలే.." చెప్పాను.అలా ఇద్దరం రూం లోకి వెళ్ళి పొగ తాగసాగాము.
" నేను బాగా లేనప్పుడు..ఆ సమయం లో ఏమేం చేశాను " అడిగాను రాం ని ఆసక్తి గా.ఏ స్థితి లో ఇక్కడికి వచ్చాను..ఇంకా జరిగినవి అన్నీ జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగాను.యామిని కూడా దాట వేసింది.రాం అయినా చెపుతాడని ఓ ఆశ.
" ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు ..తల్చుకొని చేసేది ఏమిటి.." రాం దాటవేశాడు.
" ఒక చిన్న హింట్ ఇవ్వకూడదా..?"
" నీ సోయి లో నువ్వు లేవు.ఏదేదో మాటాడేవాడివి..చిన్నదానికి కోపం వచ్చేది..అలా"
"ఓహో.."
"ఇప్పుడు అవన్నీ ఆలోచించకు ...నీ స్థితి హాయిగా ఉందిప్పుడు.ఈ ప్రశ్న మరీ మరీ అడగకు.జరిగిందేదో జరిగింది.వాటిని తల్చుకోకు.సరేనా.."
" నేను ఒక బుక్ రాస్తా అని చెప్పినట్టు గుర్తు..అది కూడా అర్ధం లేనిదేనా..?"
" అంతే..అనుకో"
"మంచిది" (సశేషం)
"కనీసం నేను ముద్దు పెట్టుకోకూడదా"అడిగాను తృణీకార బాధ లో..!
"ఇప్పుడు కాదు వరుణ్.."దూరంగా చూస్తూ అంది యామిని.
" నన్ను ప్రేమించడం లేదా "
" అదని కాదు.ప్రస్తుతం నాకు మూడ్ లేదు"
"నువు మారిపోయిన ఫీలింగ్ కలుగుతోంది..దూరం ని మెయింటైన్ చేస్తున్నావు"
" నా ప్రాధాన్యతలు ఇప్పుడు వేరు వరుణ్ .."
"అంటే దానిలో నేను లేను అన్నట్టేగా .."
"నేను ఎన్నో వాటిని భరించాను.నువు దానికి కారణం.మన మధ్య కొన్ని జరిగాయి.ఆ జ్ఞాపకాల నుంచి నేనిప్పుడే బయటకి రాలేను.ఆ ప్రేమ చిగురించిన దినాల్ని ఇప్పుడు ఊహించను కూడా లేను.నాలో ని ఆ గందరగోళం ఇంకా పెరుగుతోంది.."
"అంటే ఇంకో అతడిని ప్రేమించావా ..." ఆమె ఇచ్చే సమాధానం నన్ను కలవరపెట్టినా ..సరే అనుకొని ప్రశ్నించాను.
" లేదు.." కాసేపు ఆగి అన్నదామె.ఎందుకో ఆమె వాలకం చూస్తే ఒక దూరం ని కోరుకుంటున్నట్లు అర్ధమవసాగింది.అలా మౌనంగా పదినిమిషాలు గడిచింది.ఆమె చేతికి ఉన్న ఉంగరం ని చూశాను.మాటాడ్డానికి ఒక అంశం దొరికింది.మౌనంగా ఉండడం కంటే.
" నీ వేలికి ఒక ఉంగరం కొత్త గా కనిపిస్తోంది" అడిగాను.
"ఒక ఫ్రెండ్ ఇచ్చింది" నవ్వుతూ అన్నది.
" ఆడ ఫ్రెండ్ నా లేక మగ నా"
"అది నీకు అనవసరం.ఒక క్లోజ్ ఫ్రెండ్ ఇచ్చినది అని చెప్పాగా..అది చాలు"చెప్పింది ఆమె.
" ఎందుకు..యామిని ఈ విధంగా నటిస్తున్నావు..?ఈ మత్తు పధార్థాల్ని వదిలేస్తాను.నిన్ను మంచిగా చూసుకుంటా..." నిరాశ గా అయిపోయాను.ఈ ట్రీట్మెంట్ వల్లనేమో ఎక్కువ ఆలోచించడానికి గాని మాటాడానికి గాని శరీరం సహకరించడం లేదు.
"నీ మంచి కోసమైన నువు మారాలి,చక్కగా రికవర్ అయి భవిష్యత్ లో మంచి జాబ్ తెచ్చుకోవాలి.."
" నువు లేకుండా అది ఎలా..?నీకు తెలుసు అది.." నా కంటి లో నీళ్ళు అదుపులో ఉంచుకోడానికి ప్రయత్నించాను.ఆమె లేని జీవితాన్ని ఊహించుకోలేకపోతున్నాను.
" ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు..వద్దులే"
"సర్లే"
" నీకోసం ఓ గిఫ్ట్ తెచ్చాను..నీకు బాగా నచ్చుతుంది" అన్నది యామిని.టేబుల్ మీద ఉన్న పర్స్ లోనుంచి తీసింది.అది ఒక వాచ్.
" మన తీపి గుర్తులు అన్నిటికీ కలిపి ఈ గిఫ్ట్ ఇస్తున్నా.ఇది ఎప్పటికీ అలా ఉండిపోతుంది ఇద్దరి లో.ఎక్కువ కాలం కొనసాగని ప్రేమ కి కూడా ఓ గుర్తు గా ..." అలా చెప్పి ఆ వాచ్ నాకు ఇచ్చింది.
" దయచేసి అలా అనవద్దు యామిని" నాకు కన్నీళ్ళ పర్యంతమయింది.
" బాధపడకు..ఇలా చేయడం నాకూ బాధ నే కాని నా చేతి లో ఇంతకంటే ఏమీ లేదు.." అందామె.
"ఓ కె" వస్తున్న కన్నీళ్ళని ఆపుకున్నాను.ఇంతలో రాం వచ్చాడు లోపలకి.ఇద్దర్నీ విష్ చేసి మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
" రాం.నువు ఇక వరుణ్ ని చూసుకో..నేను తిరుచ్చి వెళ్ళిపోతున్నా" చెప్పింది యామిని.
" తప్పకుండా.థాంక్స్ ఇప్పటిదాకా ఉన్నందుకు" అన్నాడు రాం.
" బాయ్ వరుణ్...ఆల్ ద బెస్ట్ " అలా చెప్పి ఆమె కి సంబందించిన సరంజామా అంతా తీసుకొని బయటకి నడిచింది.
"ఎందుకు అదోలా ఉన్నావ్" అడిగాడు రాం.నా పక్కనే కూర్చుని.
" యామిని నా నుంచి దూరం అవుతోంది డ్యూడ్.."నా రెండు చేతుల్తో తల పట్టుకొని చెప్పాను.
"ఏమిటి..ఇప్పుడు గాని గొడవ పెట్టుకున్నావా ఏమిటి..?"
" అసలు సరిగా మాటాడ్డానికే ఇపుడు నాకు ఓపిక లేదు.నేనేం అంటాను.ఎందుకో ఆ నిశ్శబ్దం..ఆ మాటలు అన్నీ అలా నే ఉన్నాయి..నా మీద ఇంటెరెస్ట్ పోయింది ఆమెకి "
" ఏమి బాధపడకు మిత్రమా..!నీనుంచి అంత ఈజీ గా ఏమీ వెళ్ళిపోదు.నీకు ఆరోగ్యం కుదుటపడే దాకా కాస్త ఓర్పు గా ఉండు.మళ్ళీ ఓ ట్రిప్ కి ప్లాన్ చేసుకో బాగయినతర్వాత.."
"సరే..ఆశిస్తా.ఆ తిరుచ్చి నుంచి నన్ను బాధపెట్టడానికే వచ్చినట్లుంది...ఎంత ప్రేమించా ఆమె ని "
" ఇది బాధపడే సమయం కాదు.ముందు నీ మానసిక ఆరోగ్యం బాగుపడనీ"
" అవును..నా సమస్య ఏమిటి..ఖచ్చింతంగా ఉన్నది ఉన్నట్టు చెప్పు" ప్రశ్నించాను రాం ని.
" జీవితం లో ఉండేవన్నీ సవాళ్ళే తప్పా సమస్యలు కాదు..నీకెదురైంది అలాంటి వాటిలో ఒకటి.."
" నా మెదడు సరిగ్గా ఉన్నట్టులేదు.ఏదో సీరియస్ గా నే ఉన్నట్లుంది.యామిని ఆమె ప్రాధాన్యతల్లో నేను లేనని చెప్పింది.పుండుమీద కారం లా ఓ వాచ్ కూడా గిఫ్ట్ ఇచ్చింది గుడ్ బై చెబుతున్నట్టు గా ..ఏ సవాల్ గా భావించాలి దీన్ని"
" అవును సవాలు గా నే తీసుకోవాలి.ఇకమీదట చక్కగా మందులు తీసుకోవాలి.నీ ఆరోగ్యం బాగుచేసుకోవాలి.నిన్ను చూసి యామిని నే వచ్చేలా చేయాలి.అవునా కాదా .."
" ఏమో..ఆమె నన్ను మళ్ళీ ప్రేమిస్తుందా ..నమ్మకం లేదు"
" నువు కాసేపు ఆమె వైపు నుంచి కూడా ఆలోచించు.షాక్ నుంచి ఆమె కూడా ఇప్పుడే రికవర్ అవుతోంది.నీకు తెలియని స్థితి లో ఆమె భరించలేని కొన్ని పనులు నువు చేశావు.కాలం గడుస్తున్న కొద్దీ ఆమె మర్చిపోతుంది.ఎప్పటిలానే మళ్ళీ ఉంటుంది.."
" ఇంకో బాయ్ ఫ్రెండ్ ని వెతుక్కుంటే"
" అలా ఏం జరగదు.."
" పద..అలా బాత్ రూం లోకి పోయి సిగరెట్ కాలుద్దాం.."
" హాస్పిటల్ లో ఎలా.."
" నర్స్ నాకు పర్మిషన్ ఇచ్చిందిలే.." చెప్పాను.అలా ఇద్దరం రూం లోకి వెళ్ళి పొగ తాగసాగాము.
" నేను బాగా లేనప్పుడు..ఆ సమయం లో ఏమేం చేశాను " అడిగాను రాం ని ఆసక్తి గా.ఏ స్థితి లో ఇక్కడికి వచ్చాను..ఇంకా జరిగినవి అన్నీ జ్ఞప్తికి తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగాను.యామిని కూడా దాట వేసింది.రాం అయినా చెపుతాడని ఓ ఆశ.
" ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు ..తల్చుకొని చేసేది ఏమిటి.." రాం దాటవేశాడు.
" ఒక చిన్న హింట్ ఇవ్వకూడదా..?"
" నీ సోయి లో నువ్వు లేవు.ఏదేదో మాటాడేవాడివి..చిన్నదానికి కోపం వచ్చేది..అలా"
"ఓహో.."
"ఇప్పుడు అవన్నీ ఆలోచించకు ...నీ స్థితి హాయిగా ఉందిప్పుడు.ఈ ప్రశ్న మరీ మరీ అడగకు.జరిగిందేదో జరిగింది.వాటిని తల్చుకోకు.సరేనా.."
" నేను ఒక బుక్ రాస్తా అని చెప్పినట్టు గుర్తు..అది కూడా అర్ధం లేనిదేనా..?"
" అంతే..అనుకో"
"మంచిది" (సశేషం)
