నా పేరు శివ (నవల),Post no:53

నా పేరు శివ (నవల),Post no:53

ఫిబ్రవరి 28,2015

ఈ శనివారం సస్పెన్స్ తో నిండిపోయింది.అజయ్ కి ఉన్న ఇంటర్ వ్యూ వల్ల.అతని రిజల్ట్ ఏమవుతుందో అని నాకు ఆతురత గా ఉంది.ప్రియ వాళ్ళ కంపెనీ లోనే అతని ఇంటర్వ్యూ.ఈ చాన్స్ లో గాని తనకి జాబ్ రాకపోతే కష్టమే..!ప్రతి చోటా రిఫరల్ కావాలి ,అది దొరకడం మళ్ళీ ప్రయాస తో కూడుకున్నది.ఆందోళన గా ఉండి ఓ సిగరెట్ తీసి ముట్టించుకున్నాను.

కాసేపున్నాక అజయ్ నుంచి కాల్ వచ్చింది.వెంటనే తీసి మాటాడాను.

" ఆ..చెప్పు..ఆ శుభ వార్త" నా లోని ఆతురత ని అణచుకోలేకపోయాను.

" మళ్ళీ ఈ సారి తన్నేసింది బ్రో" నీరసంగా అన్నాడు అజయ్.

"అయ్యో..అప్పుడే రిజల్ట్స్ వచ్చాయా"

"అవును.."

"నీకు రాలేదా జాబ్ అయితే"

ఓ అయిదు క్షణాలు నిశ్శబ్దం.

"హలో" నిరాశ గా అన్నాను.మళ్ళీ సారికి ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తూ.

అజయ్ ఉన్నట్లుండి నవ్వడం వినిపించింది.

"నీతో జోక్ చేశాను బ్రో...నాకు జాబ్ వచ్చింది " అవతల నుంచి చెప్పాడు అజయ్.

"నువు ఎపుడు ఇలాంటి వేషాలే .." నవ్వుతూ అన్నాను.

" కాసేపు టెన్షన్ క్రియేట్ చేద్దామని ..అంతే..ఆ విషయం లో నేను సక్సెస్ అయ్యానా"

"జాబ్ సంపాయించడం లోను...టెన్షన్ పుట్టించడం లోనూ రెండిటిలో సక్సెస్ అయ్యావు.."

"ఆ ..ఇపుడు ఒకటి నిజంగా చెప్పాలి నీతో...సీరియస్ గా"

"నీ సక్సెస్ కి నాకు చాలా ఆనందం గా ఉంది..చెప్పు.."

"ఏదో బిల్డప్ కోసం చెప్పడం లేదు.నా గుండె లోతులోనుంచి వచ్చింది ఇపుడు చెప్పబోతున్నా"
"నువు ఆల్రెడి బిల్డప్ ఇచ్చేశావు గదా"

"నువు నిజంగా దేవుడివి బ్రో.నేను దేవుడిని ఎంతో మొక్కుకున్నాను జాబ్ ఇప్పించమని.అది నీ ద్వారా నెరవేరింది"

"అదేం లేదులే..బ్రో"

"ఒక సీక్రెట్ చెప్పనా"

"చెప్పు"

"రాం కి చెపితే నన్ను చంపేస్తాడు.కాని ఈ ఆనంద సమయం లో చెప్పకుండా ఉండలేకపోతున్నాను"

"ఏమిటది" నాలో ఆతురత ఎక్కువైంది.

"నీకు అనారోగ్యం గా ఉన్న ఆ టైం లో నిన్ను నువు శివుడిగా భావించుకునేవాడివి.నేను నమ్మినా,మిగతావాళ్ళు దాన్ని నమ్మేవారు కారు.నీ షిజోఫ్రెనియ లక్షణాల్లో అది ఒకటిగా జమకట్టేవారు.నిజం చెప్పాలంటే..నువు శివుడివే..!మేము అంతా నీ అనుచరులం" చెప్పాడు అజయ్.

"ఏమిటి...! నేను ఆ దేవుడు శివుడినా.." నమ్మలేక అడిగాను.

"అవును..ముమ్మాటికీ"

గుణ ఆ రోజు చెప్పిన మాటలు గుర్తుకు వచ్చాయి.నేను నిజంగా శివుడినేనా..?నన్ను సరిగా పరీక్షించారా వైద్యులు ...నేను అనుకునేవి అన్నీ నిజాలేనా..?

"ఓహో..అలాగా" దీర్ఘాలోచన లో పడ్డాను.

"మళ్ళీ థాంక్స్ బ్రో" అజయ్ అన్నాడు.

"వెల్కం బ్రో..తిరుచ్చి రా..!సెలెబ్రేట్ చేసుకుందాం"

"ఓ కె ..అక్కడ కలుద్దాం"

"బాయ్.."
హాస్టల్ దాటి ఆలోచనల్లో పడి ముందుకు నడవసాగాను.నాలో అనేక ఆలోచనలు ఒకనిదానితో ఒకటి ముప్పిరిగొంటున్నాయి.ఇదివరకు కూడా నన్ను నేను శివ లాగానే భావించుకునేవాడిని.ఎందుకు అలా..?అది పోనీ..ముగ్గురు వ్యక్తులు..ఒకరి తో ఒకరికి సంబంధం లేనివారు కూడా నన్ను శివుడి గానే భావించారు.ట్రీట్ మెంట్  అయిన తరువాత కూడా గుణ నాకు కనబడటం లో అర్ధమేమిటి..?!నేను నన్ను దేవుడి గా భావించుకోవడం లేదు గాని ఒక ఉద్వేగం నాలో నెలకొన్నది.ఇవన్నీ ఆలోచిస్తే మళ్ళీ సమస్యల్లో పడతాను.అలా అనుకొని తోసిపుచ్చసాగాను నా మనసులో..!

"నేనూ నీతో వస్తే ఏమైనా అభ్యంతరమా" గుణ అకాస్మాత్తుగా మళ్ళీ ప్రత్యక్ష్యమయ్యాడు.ఈ సారి నాకు భయం వేయలేదు.సంతోషమనిపించింది ఒకందుకు.నాలో ఉన్న చాలా వాటికి ఇపుడు సమాధానాలు కావాలి.

"నేను దేవుడినా" అడిగాను నేను.

"దానికి జవాబు నీకు తెలుసు.తర్వాత ప్రశ్న అడుగు" గుణ చెప్పాడు.

"నాకు షిజోఫ్రెనియ లేదా "

" అలాంటి తెలిసిన విషయాలు అడగకు.నీ లోపలకి చూడు...అక్కడ నేను ఉండి మాట్లాడుతున్నాను"

"డాక్టర్లు చెప్పింది తప్పా"

"మళ్ళీ చెపుతున్నా.సిల్లీ ప్రశ్నలు అడగకు.నీకు సమాధానం దొరకని వాటిని అడుగు.."

"నేను ప్రవీణ్ ని ఎందుకు చంపాలి?"

"ఇప్పటికే నీకు ఎంతో చెప్పాను దానిగురించి..ఊహించుకోలేవా ఆ మాత్రం"

"అది న్యాయామా"

"కొద్దిగా తెలివి పెరిగింది ఇప్పటికి.సంతోషం"

"నేను అతడిని చంపననుకో...ఏం చేస్తావు నువ్వు"

"నేను చేసేది ఏముంది..ఇక రోజూ నీ వెంట బడటమే నేను.."

"నిన్ను అసలు పట్టించుకోను నేను"

"బాబూ..మర్చిపోయావా..గతం లో నువు పడినా టార్చర్.చావు కి దగ్గర గా వెళ్ళివచ్చావు.ఆ రోజులు మర్చిపోయావా .." గుణ అడిగాడు.
"అవును..ఆ రోజులు భయంకరమైనవి" ఆ చీకటి రోజులు తల్చుకుంటూ అన్నాను.

"ఆ రోజున నువు ఆత్మహత్య చేసుకోబోతుంటే ప్రియ సమయానికి ఫోన్ చేయబట్టి బతికిపోయావు..ఈ సారి నువు సూసైడ్ చేసుకుంటే ఆ బాధ్యత ఎవరిది మరి.."

"ఏమో నాకు తెలియదు"

" చూడు వరుణ్..యామిని నీ నుంచి విడిపోవడానికి కారణం ఎవరు?"

"నేను అనుకోవడం..ప్రవీణ్ అని "

"ఇంకా నయం బతికిపోయావు,ఒక వేళ నువు గాని చనిపోయివుంటే దానికి పూర్తి కారణం ఎవరు..ప్రవీణ్ యేగా .."

"హ్మ్మ్"

" ఒక విషయం చెప్పనా...నేను నీలో ఎప్పుడు ఏర్పడ్డానో తెలుసా..?నీలో జీవితం మీద నిరాశ...కోపం లాటివి మొదలైనప్పుడు...ప్రవీణ్ మీద లోలోపల ద్వేషం మొదలైనపుడు...!నన్ను సంతృప్తి పరచాలంటే నువు ప్రవీణ్ ని చంపవలసిందే...!
గుణ మాటలు నాకు పాత రోజుల్ని గుర్తు చేశాయి.యామిని తన కి ఫోన్ చేయద్దు అని చెప్పడం...ఆ విషాదం తో నిండిన వీడ్కోలు..!ఆమె ఎందుకని అలా చెప్పింది.ఆ ప్రవీణ్ గాడి వల్లనేగా..!వాడు అలా అని ఆమె తో చెప్పి ఉంటాడు.శవం లాంటి వాడు ఆ వెధవ..శవం కావాల్సిందే..!గుణ చెప్పినది అర్ధం అవుతోంది.ప్రవీణ్ అంటే విపరీతమైన అసహ్యం కలుగుతోంది.న్యాయం జరగాల్సిందే..!నాకు నేనే చేసుకోవాలి అది.

"వాడిని నేను చంపితే పట్టుబడనా" అడిగాను.

"వాడి ఇంటికి పో.వేసేసెయ్.తప్పించుకు వచ్చేసేయ్..!ఎవరకి తెలుస్తుంది..?వాడి ఖర్మకి వాడు పోయాడు అనుకుంటారు..!"

"నేను ప్రవీణ్ ని చంపితే ఇక నాకు కనబడవు గా"

"నేను ఏర్పడిందే వాడిమీద ద్వేషం తో..!వాడికి జరగాల్సింది జరిగాక నేను నీకు కనిపించను.ప్రామిస్ చేస్తున్నా"

"సరే..ప్రవీణ్ ని నేను చంపుతా "

"మంచి నిర్ణయం"

నేను ఫోన్ తీసుకొని ఒక నెంబర్ కి డయల్ చేశాను..! (సశేషం)