Thursday 24 May 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:62

నా పేరు శివ (నవల),Post no:62

"ఓ..తప్పకుండా"అన్నాను.

"ఏం మాటాడుకుంటున్నారు మీరంతా" ప్రియ అడిగింది.

"మేము కర్మ గురించి మాటాడుకుంటున్నాము.రాం అంటున్నాడూ తను గత జన్మ లో బాగా మంచి పనులు చేశాడట.నేను నా సంగతి చెప్పబోతున్నాను" నేను చెప్పాను.

"ఇంటరెస్టింగ్ గా ఉన్నదే"

"రా నువు ఇక్కడ కూర్చో" నా పక్కన చోటిచ్చాను.ఆమె పై చేతులు వేసి మాటాడసాగాను.

" గత జన్మ విషయానికి వస్తే తప్పకుండా నేను చెడు నే ఎక్కువ చేసి ఉంటాను.ఎందుకంటే ఈ జన్మ లో ఎన్ని బాధలు పడ్డాను.నాకు ఉన్న చానా వాటిని పోగొట్టుకున్నాను.చివరకి సూసైడ్ చేసుకునే స్థితి కి చేరుకున్నాను.అయితే వీటిని కవర్ చేసే విధంగా చాలా మంచి కూడా చేసి ఉంటాను.ఈ దీన స్థితి కి రాకపోతే ప్రియ లాంటి అద్భుతమైన అమ్మాయిని నేను కలుసుకోగలిగేవాడినా..?ఆ విధంగా నేను చాలా అదృష్టవంతుడిని.ఇప్పటి ఈ జీవితాన్ని ఆనందిస్తున్నాను.కధ సుఖాంతమయింది" చెప్పాను !

అజయ్,రాం చప్పట్లు కొట్టారు.

"ఒక చివరి మాట" అన్నాను.

"ఏమిటి?" వాళ్ళిద్దరూ అడిగారు.

"ఆ రోజుల్లో జీవితం పట్ల ఉన్న అసంతృప్తి కి విరుగుడు గంజాయి మాత్రమే అనుకున్నాం గదా?"

"అవును" రాం అన్నాడు.

"ఆ ఎమోషన్స్ ఇప్పుడు పోయాయి.ఇపుడు నాకు జీవితం ఒక బర్డెన్ కాదు.ఒక విలువైన బహుమతి అని తెలుసుకున్నాను.దీని మనం పూర్తి గా సద్వినియోగం చేసుకోవాలి.థాంక్స్ ప్రియ కి..నో థాంక్స్ గంజాయి కి..!నాలో ఈ మార్పు కి కారణమైన  ప్రియ...ఐ లవ్ యూ" చెప్పాను.

"ఐ లవ్ యూ టూ " ప్రియ అంది.

"ఒక సామెత తో ఈ చర్చ ని ముగిస్తాను" అన్నాను.

"ఏమిటది" అజయ్ ఆసక్తి గా అడిగాడు.

" గతం లోని మంచి రోజులు భవిష్యత్ లో చెడు రోజులు అవుతాయి"

*  *   *   *   *
మిత్రులతో కాలక్షేపం అయిపోయిన తరువాత,ప్రియ ని వాళ్ళ ఇంటిలో దింపి రావడానికి వెళ్ళాను.వాళ్ళ అమ్మ నన్ను సాదరంగా ఆహ్వానించింది.అలాగే ఆమె చేసిన ఆపిల్ జ్యూస్ కూడా ఇచ్చింది.

"ఎలా ఉంది జ్యూస్"  అడిగింది ఆమె.

"ఆంటీ ..చాలా బాగుంది" నిజమే చెప్పాను.

"మా అమ్మ దానిమ్మ జ్యూస్ చేయడం లో స్పెషలిస్ట్.అంతదాకా నువు వెయిట్ చేయాలి" అంది ప్రియ.

"సరే..దానికోసం ఎదురు చూస్తాను" చెప్పాను.

"వరుణ్..నేను స్నానం చేసి వస్తా ...అలసట గా ఉంది" చెప్పింది ప్రియ.

"తప్పకుండా" కానివ్వమన్నాను.

"అమ్మా..వరుణ్ తో మాటాడుతూ ఉండు.." ప్రియ చెప్పింది వాళ్ళ అమ్మ తో.

"తప్పకుండానమ్మా..!.." అన్నది ఆంటి.ప్రియ టవల్ ఇంకా మిగతా డ్రెస్ పట్టుకుని వెళ్ళిపోయింది.

"ఏమిటి..నీ ఫ్రెండ్స్ తో బాగా గడిచిందా?" అడిగింది నన్ను ఆంటి.

" "అవును ఆంటి.ఎంగేజ్ మెంట్ తర్వాత వాళ్ళతో ఎక్కువ సమయం గడపలేకపోయాను.ఈ రోజు ఆ లోటు తీరింది" చెప్పాను.

"ఏమి మాట్లాడారేం?" అడిగిందామె.

"ప్రియ దక్కడం నా అదృష్టం అని చెప్పాను"

"ఆ విషయం లో నేను గర్వం గా ఫీలవ్వుతాను..ఆ తీరు లో పెంచినందుకు"

"మీకు ఆ హక్కు పూర్తిగా  ఉంది.మీ కర్తవ్యం మీరు బాగా నిర్వహించారు"

"థాంక్స్.తినడానికి ఏమైనా కావాలా?"

"ఇందాకే ప్రియ గోబీ మంచూరియా చేసింది మా యింటి లో.!చవులూరించే విధంగా ఉన్నది.మంచి గా నేర్పించారు వంట.అందుకు మీకు థాంక్స్ చెప్పాలి" మనసు లో విషయం చెప్పాను.

"పొగడటం లో మీరంతా మంచి ప్రవీణులు" అన్నది ఆంటి.

"మై ప్లెజర్"

"సరే గాని..ఓ సీరియస్ విషయం అడుగుతాను...ఫర్లేదుగా?" అన్నది ఆంటి.

"చెప్పండి ఆంటీ"

"ఆ రాత్రి ఇంకా నాకు గుర్తుంది.నువు వేరే అమ్మాయిని ప్రేమించాను అని ప్రియ తో చెప్పినపుడు ఎంత రచ్చ రచ్చ చేసిందో ..అంత బాధ పడటం నా లైఫ్ లో ఎప్పుడూ చూడలేదు.నీ భాగస్వామి గా ఉండటానికి ప్రియ కి అర్హత లేదా?"

"నేను అప్పుడు చెప్పింది అబద్ధం.ఆమె కు నా పట్ల ప్రేమ ఇంకా పెరగాలనే అలా అన్నాను.మీరు క్షమించారనే అనుకుంటున్నాను"

"క్షమించాను.కాని ప్రియ ని ఆ విధంగా నువు బాధించి ఉండగూడదు.నువు తన వద్దకి వచ్చేదాకా పెళ్ళి అనేదే చేసుకోనని భీష్మించుకు కూర్చుంది.అలా మా అమ్మాయిని చూడటం నాకు బాధ గా అనిపించింది.నేనూ నా వయసు లో ఉన్నప్పుడూ అలాగే ప్రవర్తించాను..విచక్షణా శక్తి అనేది ఉండదు..."

"నేను అదృష్టవంతుడిని ఆ విధంగా ప్రేమించే భార్య దొరకడం" అన్నాను.

"ఆ రాత్రి అంతా దేవుడిని ప్రార్దిస్తూనే కూర్చున్నా ..ఇంకా దేవుడిని ఏమి కోరుకున్నానంటే..?"

"చెప్పండి"

"నా బాధ అంతా ఆ శివుడి పాదాల చెంతనే పెట్టి వేడుకున్నాను.అయిదు  గంటల పాటు పచ్చి నీళ్ళు కూడా ముట్టకుండా ప్రార్దించాను నా కూతురు కోరుకున్న వ్యక్తి తో ఆమె పెళ్ళి జరగాలని..!నా మొరని ఆయన ఆలకించి ఇదిగో నిన్ను ఇలా పంపాడు"

"అది అంతా మీ మంచితనం ఆంటి"

" దేవుడు ఉన్నాడు.అవసరమైనప్పుడు మొరల్ని ఆలకించి మనుషుల రూపం లోనే ఆయన సమాధానమిస్తాడు.నా విషయం లో అది నువ్వే..!నా కూతురు జీవితాన్ని కాపాడావు.నువు మనిషి రూపం లో ఉన్న శివుడివి.నువు దేవుడివి"

ఆ మాట వినగానే నా కళ్ళు అలా మూసుకున్నాను.దైవిక సత్యం ఏదో నాలో మెరిసింది.ముందు ఆ గాయత్రి ,ఆ తర్వాత ఆ పోలీస్ ఆఫీసర్,ఆ తర్వాత ఇప్పుడు ప్రియ వాళ్ళ అమ్మ,అంతకు ముందు అజయ్ ..వీళ్ళంతా నన్ను శివుడనే అన్నారు.ఒకటిన్నర ఏడాది లో ఒకరికొకరు సంబంధం లేని వ్యక్తులు పైగా..!గుణ మాటల్లో చెప్పాలంటే ఏదో ప్రోబబిలిటి థియరి కి దగ్గరగా ఉన్నట్లుందే..!

సరే గాయత్రి అన్నప్పుడు ఏదో అనుకోని విధంగా జరిగింది అనుకోవచ్చు.పోలీస్ ఆఫీసర్ అన్నప్పుడు కో ఇన్సిడెన్స్ అనుకోవచ్చు.అజయ్ నన్ను శివా అన్నప్పుడు నా హెల్త్ బాగానే ఉందే..!మళ్ళీ ఇపుడు ఆంటీ కూడా అదే మాట..!నా కళ్ళు తెరుచుకున్నట్లయింది.

నేను శివుని  గా అందరి చేత సంభావింపబడకమునుపే నేను అనుకున్నది రైటే.నేను షిజోఫ్రెనిక్ కాదు.అసలు మనుషుల్లో ఆ షిజోఫ్రెనిక్ గుణాన్ని పెంపొందించేది నేనే.నాకు జరిగిన డయాగ్నసిస్ సరిగా జరగలేదు.నాకు మతి పోయిందని ఇంట్లో వాళ్ళు,మిత్రులూ అనుకున్నదంతా అబద్ధమే..!నిజం వేరే గా ఉన్నది..!

అయితే నిజం ఏమిటి..?

నేను దేవుడినా?

నేను కళ్ళు తెరిచాను.గుణ నా ఎదురుగా ఉన్నాడు.ఆంటీ పక్కన నిలబడి..!నాకేసే చూస్తున్నాడు.

"నువ్వు ఎవరు?" అతను చిన్నగా అడిగాడు.

"నేను శివుడి ని" సమాధానమిచ్చాను.

(సమాప్తం)  

నా పేరు శివ(నవల),Post no:61

నా పేరు శివ(నవల),Post no:61

"నీ పట్ల నాకు ఉన్న ప్రేమ గురించి ఓ మాట చెప్పనా?" అడిగింది ప్రియ.

"చెప్పు"

"నీ కోసం నేను పదిమంది నైనా చంపుతా!ఒక రోజు నన్ను నువ్వు చంపినా నేను బాధపడను.నీ గతం ఎలాటిదైనా దానితో సంబంధం లేకుండా నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నా"

"వావ్"

" నీ ఇంకో వైపు ని కూడా చూపెట్టావు.నిన్ను ఎప్పుడు తక్కువ చేసి చూడను" బైక్ మీద వెనక ,నన్ను హత్తుకుంటూ అంది ప్రియ.

ఏ చీకటి కోణాన్ని చూసి నన్ను యామిని వదిలి పోయిందో అదే కోణాన్ని ప్రియ   ఆమోదించింది.
"నేను ప్రవీణ్ ని చంపడానికి వెళ్ళినపుడు ఏ జరిగిందో ఇపుడు చెపుతా విను" నేను మిగతాది వివరించదలుచుకున్నాను.

"ఆ ..చెప్పు" అంది ప్రియ.

"నా కంటే ముందే ప్రవీణ్ యామిని ని ప్రేమించాడు.అయితే చెప్పే ధైర్యం చేయలేకపోయాడు.నేను ఆమె తో ఉన్నన్ని రోజులు తను నరకం అనుభవించాడు.నేను మానసికంగా బాగో లేని సమయం లో నేను చేసిన దానికి యామిని ని ఓదార్చుతూ అలా ఆమె కి దగ్గరయ్యాడు.అట్లా డైమండ్ రింగ్ ని కూడా ప్రేమ కి గుర్తు గా తన జీవిత కాల పొదుపు లోనుంచి తీసి కొనిచ్చాడు.."

"ఓ రకంగా మరి మంచి వ్యక్తే అని చెప్పాలి"

" నాకూ అదే అనిపించింది.నా వైపు నుంచి చూస్తే తను విలన్ లా కనిపించాడు.నిన్న విషయాన్ని తన వైపు నుంచి చూస్తే నేనే విలన్ అనిపించింది.అతని వెర్షనే కరక్ట్.."

"మరి యామిని అతడిని ఎందుకు వదిలిపెట్టింది?"

"ప్రియ..ఆమె బుద్ధి లేని మనిషి.అంత గందరగోళం మనిషిని ఎక్కడా నేను చూడలేదు.నేను ఆమె తో పోట్లాడే వాడినట.తను ఆమె తో అలా చేయట్లేదట.అదీ ఆమె రీజన్,ఆ స్థితిని ఏమనాలి ..గందరగోళం అనక "

"పూర్తిగా నిజం"

"ఆలోచిస్తున్నకొద్దీ అనిపించింది ఏమంటే అసలు వాళ్ళిద్దరే తగిన జంట.ఆమె గురించి కాదు కాని ప్రవీణ్ గురించే నేను ఆలోచించేది.అతని ముఖం చూస్తే జాలి వేసింది.యామిని కి,ప్రవీణ్ కి ముడివేయడానికి ప్రయత్నించాను "

"అలా చేశావా నువ్వు"

"యామిని తో ఆరు గంటలు వాహ్యాళికి వెళ్ళి ప్రవీణ్ గురించి మొత్తం చెప్పాను.అతని వంటి వ్యక్తి లక్షల్లో ఒకడు కూడా ఉండడు,అని అనునయించి చెప్పాను.అప్పటికీ గందరగోళం లోనే ఉన్నట్లు తోచింది.ఒక వారం ఆలోచించి మంచి నిర్ణయం తీసుకొమ్మని ఆమె కి చెప్పి వచ్చేశాను"

"మంచి పని చేశావ్"
"సరే..ఇపుడు నీ గురించి చెప్తాను.నువు నా జీవితాన్ని రక్షించిన వ్యక్తి వి ..అన్ని విధాలా!నువ్వే గనక పరిచయం కాకపోతే ,ఆ ఫోన్ ఆ రోజున చేయకపోతే సముద్రం లో మునిగి చనిపోయేవాణ్ణి.నిన్ను ప్రేమించాను అని ఓ దశ లో అనుకోగానే యామిని తో మాట్లాడటం తగ్గించేశాను.మన మధ్య అనుబంధం బాగా పెరిగింది అనుకున్నప్పుడే నేను నా ప్రేమ ని నీకు చెప్పాను.ఇపుడు అన్నిటినీ దాటి మనం అనుకున్న గమ్యం వైపు సాగిపోతున్నాం..అవునా కాదా?"

"సత్యం.."

"నువు నిన్న సాయంత్రం నాకు ఫోన్ చేసినపుడు ..అప్పుడే యామిని తో చెప్పడం పూర్తి చేశాను.నువు చెప్పింది విని నాకు చాలా హేపీ అనిపించింది.నన్ను కొద్ది గా మిస్ అయినట్లు అనిపించాలని నీతో అలా అన్నాను.నన్ను నేను మానసికంగా కూడా సిద్ధం చేసుకోవాలి గదా ..నిన్న రాత్రి నిద్ర నా జీవితం లోనే మదురమైన నిద్ర"

"కాని నాకు మాత్రం నిన్న మహా నరకం గా తోచింది"

"సారీ బేబీ...నీ బాధని నేను ఇంకోదానితో పూడ్చి సరిచేస్తానుగా"

"అంటే..ఎలా"

" ఒక ప్లాన్ ఉంది దానికి"

"ఏమిటి?"

"మనం ఎంగేజ్మెంట్ చేసుకోబోతున్నాము"

*   *   *   *    *
ఆగస్ట్16,2015

గత ఆదివారం నాకు ,ప్రియ కి ఎంగేజ్మెంట్ జరిగింది.గుర్తుంచుకోదగిన రోజు.ఆమె కొలీగ్స్ కి అందరకీ నన్ను పరిచయం చేసింది.వారి అందరకీ మా ప్రేమ కధ చెప్పింది.సినిమా తీయవలసిన కధ అని చెప్పి వాళ్ళన్నారు.అసలు ప్రియ ని కలవకముందు ఏమి జరిగిందో  నా కధ చెపితే వీళ్ళంతా హడలి పోతారనుకుంటాను.

ప్రవీణ్ కూడా నా ఆహ్వానాన్ని మన్నించి వచ్చాడు.యామిని తో తన కధ సుఖాంతమైనట్లు ..ఆమె తన ప్రవర్తన కి సారీ కూడా చెప్పినట్లు వెల్లడించాడు.నాకు థాంక్స్ చెప్పాడు చేసిన సాయానికి..!మొత్తానికి అతను కోరుకున్నది అతనికి లభించింది.ఎవరికి అర్హమైనది వారికి దొరికింది.మా పేరేంట్స్ ఊరెళ్ళిన రోజు మిత్రులకి విందు కార్యక్రమం జరిగింది.

రాం,అజయ్ లు బీర్ లు తాగుతూ నా బెడ్ రూం లో కూర్చొని ఉన్నారు.నేను మామూలుగా పొగ తాగుతూ ఉన్నాను.ప్రియ కిచెన్ లో గోబీ మంచూరియ వండుతోంది.

"మీకు ఓ ప్రశ్న ఫ్రెండ్స్.." అజయ్ అన్నాడు.

" ఈ సారి నీ అనుమానం ఏమిటి..? అడిగాడు రాం.నేను కూర్చొని వింటూ మాటాడబోతున్నాను.ఇప్పుడు మొదటిసారిగా వీరు ఇద్దరి తో పరిచయం అయినట్లుగా..ఆ కాలేజ్ రోజుల్లోకి అలా వెళ్ళిపోయినట్లుగా అనిపిస్తోంది.ఏ బాధలూ లేవు ఇపుడు.హాయి గా ఉన్నది.
"గత జన్మ లో ఏవో మంచి పనులు చేసే ఉండి ఉంటాం గదా మనం" అజయ్ అనుమానం అది.

"అలాంటి వి ఉంటాయని నమ్ముతున్నావా నువు?" రాం అడిగాడు.

"ఉన్నయే అనుకో"

"మనం అప్పుడు కొన్ని పాపాలు,కొన్ని పుణ్యాలు కూడా చేసి ఉంటాము ..అయితే పుణ్యాలే ఎక్కువ అనుకుంటాలే!.." రాం అన్నాడు.

"అలా ఎందుకు అనుకోవాలి"నేను ప్రశ్నించాను.

" నన్నే తీసుకో ఉదాహరణకి..!నా బాల్యం అంతా బాధామయమే.ఆత్మన్యూనత తో ఉండేవాడిని.ఎందుకు పనికిరానివాడివని ఇంట్లో బయటా స్కూల్లో అంతా అనేవారు.అలాంటి రోజుల్లో ఒక మేష్టారు నా లో సెల్ఫ్ పిటీ అనేది తప్పని నువు ఎవరికంటే తక్కువ కాదని ఎంత గానో ఎంకరేజ్ చేశారు.తెలివి చురుకుదనం అలా పెంపొందాయి.ఆ పాజిటివ్ చేంజ్ నాలో తెచ్చిన ఆ మేష్టారు కి ఎప్పుడూ నేను రుణపడి ఉంటాను.." రాం చెప్పాడు.

" ఆ తర్వాత కధ ఏమయింది" అజయ్ అడిగాడు.

" నేను ఏదైనా సాధించగలను అనే ధైర్యం పెరిగింది.క్రమేపి చదువు లో రాణించాను.ఎదుటి వాళ్ళు నా గురించి అనుకునే మాటల్ని నిర్లక్ష్యం చేయడం నేర్చుకున్నాను.ఇంకొకరి తో పోల్చుకోవడం మానేశాను.చివరకి అందరూ కలలు కనే MIIT లో చేరే దాకా ప్రయాణించాను."

"చాలా గొప్పగా ఉంది డ్యూడ్"

" నా గత జన్మ లోని కర్మలే నా బాల్యం లోని ఆ రోజులు అనుకుంటాను.తర్వాతది అంతా నేను చేసిన పుణ్యానికి ప్రతిఫలం.ఆ విధంగా నా పాపాల కంటే పుణ్యాలే ఎక్కువ అని చెప్పగలను.కాబట్టే గత ఎనిమిది ఏళ్ళ నుంచి చక్కటి హేపీ లైఫ్ గడుపుతున్నా" రాం అన్నాడు.

"నేను ఒప్పుకుంటున్నా.ఏమంటావు బ్రో" నన్ను అడిగాడు అజయ్.

ఈ లోపులో ప్రియ తను వండిన గోబీ మంచూరియా ని తీసుకొచ్చింది.ఎంత మంచి అమ్మాయి..!

"ఏమిటి..వినోదం తో హేపీ గా ఉన్నారా..?" అడుగుతు రాం కి,అజయ్ కి చెరో ప్లేట్ ఇచ్చింది ప్రియ.

"గతం లో  లాగే మేధోపరమైన అంశాలు చర్చిస్తున్నాం" చెప్పను నేను.

"మరి నాకు కూడా చెపుతారా?" అన్నది ప్రియ. (సశేషం)  

Wednesday 23 May 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:60

నా పేరు శివ (నవల),Post no:60

పార్ట్-6 , "వరుణ్" చెప్తున్నాడు.

చాప్టర్-19

నేను అనుకున్నట్టుగానే నన్ను చూసి ప్రియ ఆశ్చర్యపడింది.నేను ఫోన్ లో రాత్రి మాటాడిన విధానానికి ఆమె బాగా బాధ పడి ఉంటుంది.నాకు తెలుసు.ఒక మంచి కోసమే అలా చేసింది.నా చీకటి పార్శ్వాన్ని ఒక తీయని రూపు తో కప్పేయడానికే నేను అలా చేసింది.జరిగిన కధ అంతా ఇపుడు ఆమె కి పూర్తి గా చెప్పాలి.దానికంటే ముందు నా చేతి లోని బొకే ని ఆమె కి ఇవ్వాలి.

"ఇదిగో..ఇది నీకోసం" నా చేతి లోని బొకే ని ఆమె కి ఇవ్వబోయాను.

"ఇది నిజమా" అనుమానంగా అంది ప్రియ.

"నేను ఇపుడు షిజోఫ్రెనిక్ పేషెంట్ ని కాను.నేను చేస్తున్నది ఏదో నాకు తెలుస్తోంది,నువు తీసుకుంటావా?లేదా యామిని కి ఇవ్వమంటావా? " కన్ను గీటుతూ అడిగాను.

" లేదు,నేనే తీసుకుంటా"

"అది బాగుంది.నాతో బైక్ మీద వస్తున్నావు గా?" అడిగాను.

"నువు చెప్పేది నాకు అర్ధం కావటం లేదు.యామిని దగ్గర కి వెళ్ళానన్నావు.నీతో మాటాడవద్దని అన్నావు..!" ప్రశ్నించింది ఆమె.

"నాకు తెలుసు బేబీ..అది ఒక ట్రిక్ మాత్రమే..!నేను చెప్పినదంతా అబద్ధమే..!నీ లోని ప్రేమ ని ఇంకా ఎక్కువ చేయడానికే అలా చెప్పింది.ఈ రోజు సర్ ప్రైజ్ చేయడానికి ముందు అలా చేయాలని చేశా"

" ఏమిటా వెధవ పని..?"
"నన్ను క్షమించు.నా మాటలు నిన్ను బాధ పెడతాయని తెలుసు.కాని ఒక రాత్రి వరకే గా .."

"కాని రాత్రి మా యింట్లో ఎంత పెద్ద సీన్ అయిందో తెలుసా?"

"నేను ప్రేమించింది నిన్ను మాత్రమే.నిజం ఒప్పుకోడానికి చిన్న సరదా..ఆ రైట్ లేదంటావా నాకు ?"

"ఏమిటి నీ అర్ధం..?" ఆమె అడగడం లో కొద్దిగా సిగ్గు పడింది.

"నీకు ఆంగ్లం అర్ధం అవుతుంది గదా..? లేదా అమెరికన్ యాక్సెంట్ తో కూడిన ఆంగ్లమే అర్ధం అవుతుందా?" నేను నవ్వాను.

" ఏయ్ ఊరుకో" నా చేతి మీద సరదాగా కొడుతూ అన్నది ఆమె.

"హమ్మయ్యా అనుకొని హాయిగా నవ్వుకున్నాను..!

"నన్ను ప్రేమిస్తున్నావా..నిజమా?" అమాయకంగా అడిగింది ప్రియ.

"ఎస్..యూ ఆర్ మై డార్లింగ్..!" చిరునవ్వుతో చెప్పాను.

" వావ్"

"నిన్న నీతో మాటాడిన మాటలకి నేను ఎంతో రిస్క్ తీసుకున్నాననే చెప్పాలి.అదీ ఆ పెళ్ళి చూపుల వేళ లో..!అదీ ట్రిక్ లో ఓ భాగమే.అదీ గాక ప్రవీణ్ ని యామిని విడిచిపెట్టి రావడం ఏమిటబ్బా అని ఆ ఆలోచనల్లో మునిగిపోయాను"

"నేను అర్ధం చేసుకున్నా"

" ఆ పెళ్ళి కి నువు ఒప్పుకున్నట్లయితే నా పరిస్థితి భయానకం గా తయారయ్యేది.అయితే నా లోపల ఎక్కడో అనిపించింది ఆ విధంగా ఎంతమాత్రం జరగదని..!చివరకి హాయిగా నిట్టూర్చాను ఆ పెళ్ళి సంబంధం తప్పి పోవడం తో.."

"నేను ఇంకోకరిని పెళ్ళి చేసుకోవడం అనేది జరగని పని వరుణ్"

"బాగా చెప్పావ్"

"కాని యామిని సంగతి ఏమయింది?"

"అది తెలిసీ తెలియని మొదటి ప్రేమ లాటిది.ఒక తాత్కాలిక ఆకర్షణ.ఆమె అందమైన ఆమె ముఖారవిందాన్ని చూసి పడిన ప్రేమ అది.అంతకు మించి ఏమీ కాదు.నీ పట్ల నాకు ఉన్న ఆరాధన ని లేదా ఫీలింగ్స్ ని ఆమె దాని తో పోలిస్తే నథింగ్..నథింగ్..!"

"అది చాలా నిజం.." నన్ను హత్తుకుంటూ అన్నది ప్రియ.
"యామిని,నేను అంత సరైన జోడి కాదు.అది ప్రేమ అని చెప్పడానికి కూడా లేదు.నిన్న జరిగిన మొత్తం సంగతులన్నీ నీకు చెపుతా..!ఒక మధ్యే వాది గా సత్యాన్ని నేను గుర్తించగలిగాను"

"అయితే ..చెప్పు"

"దానికి ముందు ఒకటి నువు చేయాలి.ఈ బొకే ని ఇంట్లో పెట్టి నాతో పాటు బైక్ మీద  రావాలి.నా జీవితం లోని కొన్ని వింత సంగతుల్ని నువు తెలుసుకోవాలి"

"సరే..నేను ఇక్కడే వెయిట్ చేస్తూ ఉంటాను.నువు బైక్ తీసుకు రా" అలా చెప్పి ఆమె తన డ్రెస్ మార్చుకుండానికి వాళ్ళ అపార్ట్మెంట్ లోకి వెళ్ళింది.మొత్తానికి బైక్ స్టార్ట్ చేసి ఇద్దరం రోడ్ మీద హాయి గా వెళుతున్నాము.

"నేను చెప్పబోయేది నీకు షాక్ లా ఉండవచ్చు.నిజం చెప్పాలంటే విన్నప్పుడు నాకు కూడా మొదటిసారి ఝల్లు మంది.నువు కాబోయే అర్ధాంగివి.సీక్రెట్స్ అనేవి మన మధ్య ఉండరాదు"

"సరే..అవి ఎలాంటివైనా,నేను రియాక్ట్ కాబోను"

"థాంక్స్..నేను సూర్య అనే ఓ వ్యక్తిని మర్డర్ చేశాను.యామిని ని సైతం చేయబోయాను మర్డర్..!ఈ రెండు నేను షిజోఫ్రెనియ లో ఉండగా జరిగినవి.."

ప్రియ చాలా నిశ్శబ్దమైపోయింది.ఆమె లోని టెన్షన్ నాకు తెలుస్తోంది.

"ఇది వినడానికి కష్టం గా ఉంటుంది.నాకు తెలుసు.సూర్య అనేవాడు ఒక దుర్మార్గుడు.అందుకే నేను అలా చేసి ఉంటాను.ఆ కేస్ డీల్ చేసిన పోలీస్ ఆఫీసర్ కూడా వాడు చచ్చినందుకు నాకు థాంక్స్ చెప్పాడు.ఇక యామిని విషయానికి వస్తే..ఆమె ఇంకెవరితోనో అఫైర్ పెట్టుకుందన్న అనుమానం తో ..అలా చేయాలనే ఆలోచన వచ్చింది.ఆమె నాది అనే పోసెసివ్ ఫీలింగ్ నుంచి ఆ భావన కలిగింది.."

" వరుణ్..నువు  చాలా భయపెడుతున్నావు...రేపు పొద్దుట నా మీద అనుమానం వచ్చినా అలానే చేయాలని ప్లాన్ చేస్తావా ఏమిటి?"

"నో ప్రియ..అలా ఎప్పటికీ జరగదు.నేను చేసిన పనులకి నేనేం గర్వించడం లేదు.ఆ గంజాయి కి అలవాటు కాకముందు నేను ఒక మంచి చదువుకునే బాలుడి వంటి వాడిని మాత్రమే.విధినే నిందించవలసింది.నా మీద నాకు కంట్రోల్ లేని రోజుల్లో చేసిన పనులు అవి"

ప్రియ సైలెంట్ గా ఉండిపోయింది.ఆమె ఆ షాక్ నుంచి తేరుకునేదాక నేనూ సైలెంట్ గా ఉండిపోయాను.నా గతం అంతా ఆమె కి తెలియాలి అనే ఉద్దేశ్యం తో ఇవన్నీ చెప్పాను.

"మళ్ళీ నువు ఆ గంజాయి జోలికి పోవు గదా?" ఆమె అడిగింది.

"నువు చూస్తున్నావు గా..నేను బాగయినప్పటినుంచి దాని జోలికే వెళ్ళడం లేదు.ఇది నీతో పంచుకోవడానికి ఓ కారణం ఉంది,నా పొరబాట్లని తెలుసుకున్న తర్వాత కూడా నువు నన్ను ప్రేమించాలి..అదే నా కోరిక "

"అది సరే..ఆ ఒక్కటి తప్ప ఏ మర్డర్ చేయలేదు గా"

"యామిని ప్రియుడు ప్రవీణ్ ని చంపాలని అనుకున్నా..అతడిని చంపాలని తన యింటికి వెళ్ళాను నిన్న"

"ఏమిటి..? మళ్ళీ చంపడానికి.."

"అతను యామిని ని నా నుంచి దొంగిలించాడు.కాబట్టి గుణపాఠం చెప్పాలని భావించా"

"నాకు మహా కంపరం గా ఉంది..వరుణ్..!వీటన్నిటినీ చాలా కూల్ గా ఎలా చెప్పగలుగుతున్నావ్?"

"ఎందుకంటే నిజాలు తెలియాలి అనేది నా కోరిక..ముఖ్యం గా నీకు"

"నీ  వైపు నుంచి ఆలోచిస్తే అంతా చాలా బాగానే ఉంది.సూర్య ని చంపినపుడు,యామిని ని చంపాలనుకున్నపుడు నీ మానసిక ఆరోగ్యం బాగాలేదనుకో...మరి ప్రవీణ్ ని ఎందుకు చంపాలనుకున్నావు..? నా భయం ఏమిటంటే నువు ఇలానే ఉంటావా..లేదా మంచిగా మారతావా?"

"ఈ విషయం నీతో షేర్ చేసుకుంటున్నాను అంటేనే నాలో మంచి మార్పు వచ్చిందనేగా అర్ధం!నువు భయపడటం లో ఒక అర్ధం ఉంది.అయితే నీనుంచి ఏమీ దాయకూడదనేదే నా కోరిక.నువు నన్ను వద్దనుకున్నా అది పూర్తి గా నీ యిష్టం.ఇంకో వ్యక్తిని పెళ్ళాడి హాయిగా ఉండు,అది పూర్తిగా నీ యిష్టం" (సశేషం)     

Tuesday 22 May 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:59

నా పేరు శివ (నవల),Post no:59

నా ఆశలన్నీ ఇలా అడియాశలవుతుంటే,ముక్కలవుతుంటే నేను తట్టుకోలేకపోతున్నాను.ఇక నేను తట్టుకోలేని స్థితి కి వచ్చేశాను.కన్నీళ్ళపర్యంతమయ్యాను.

"నువు ఏడుస్తున్నావా?" అడిగాడు వరుణ్.

"అవును.." అలా అని ఏడుస్తూనే ఉన్నాను.

"ఏమయింది..?నేను యామిని తో మళ్ళీ కలవడం నీకు ఇష్టం లేదా ?"

" ఐ లవ్ యూ వరుణ్...ఐ లవ్ యూ  సో మచ్,ఆ యామిని ని వదిలి పెట్టి నా దగ్గరకి రావడమే కావలసింది"

"ఏమిటి.."

" నన్ను నిరాకరించవద్దు.నీవు లేనిదే జీవించలేను" బ్రతిమిలాడాను.

"అదెలా సాధ్యం..?యామిని ని ఎలా విడిచి రాగలను?అదీ ఇన్నాళ్ళకి వచ్చిన అవకాశం.."


"నేను నిన్ను మంచిగా చూసుకుంటాను,ఆ యామిని లా కాకుండా..!అనేక మంది నీ వంటి పిల్లల్ని కని హాయి గా ఉందాము,వాళ్ళని చక్కగా పెంచుతూ"

"అది సాధ్యం కాని పని ప్రియ.నీ జీవితం నీవు జీవించు.అలా కాదంటే మనం మాటాడుకోవద్దు"

"దొబ్బేసెయ్ వరుణ్...!అసలు మాటాడుకోవద్దు.ఆ యామిని తోనే కలిసి ఊరేగు" ఆవేశం తో అన్నాను.

"సరే..అలాగే" తను ఫోన్ పెట్టేశాడు.ఆవేశంగా అన్న మాటకి సారీ చెపుదామనుకున్నా ,తర్వాత ఆ ఆలోచన ని విరమించుకున్నాను.

హాల్ లోకి వేగంగా వెళ్ళాను.అమ్మ తో మాటాడడానికి.ఆమె ఏదో సీరియల్ చూస్తోంది.నా వాలకం చూసి ఆమె టివి ని స్విచ్ ఆఫ్ చేసింది.

"ఏమి జరిగింది" ఆమె ఆందోళన గా ప్రశ్నించింది.  
"అతను నన్ను ప్రేమించట్లేదు అమ్మ.నాతో ఉండటం తనకి ఇష్టం లేదు.కనీసం నాతో మాట్లాడడం కూడా తనకి ఇష్టం లేదు" ఆమె భుజం మీద తల వాల్చి ఏడవసాగాను.

"నేను తనతో మాట్లాడనా?"

"దానివల్ల ఏం లాభం లేదు.ఇంకో అమ్మాయి ప్రేమ లో తను ఉన్నాడు.అతనికి కోపం పెరగడం తప్పా ఒరిగేది ఏమీ ఉండదు"

"పోనీ,ఆ కృష్ణ నే మేరేజ్ చేసుకుంటే బావుంటుందేమో..!లేకపోతే ఆ మేట్రిమోనియల్ వెబ్ సైట్ లో వేరే సంబంధాల్ని వెదుకుదాం.మరీ ఒకటని కాకుండా అలా చూస్తే ప్రయోజనం ఉంటుంది,ఏమంటావు?"

" చెప్పేది అర్ధం కావట్లేదా..?నేను పెళ్ళి చేసుకోను,వేరే ఇంకెవరినీ.." గట్టిగా అరిచాను.

వంట ఇంటి లోకి వెళ్ళి చేతికి దొరికిన గ్లాస్ ని గోడకి విసిరికొట్టాను.పెద్ద శబ్దం చేసుకుంటూ దొర్లిపోయిందది.ఇంకో గ్లాస్ ని తీసుకున్నా విసిరికొట్టడానికి.

"శాంతించు ప్రియ"

"నీకు ఆ మాత్రం కావట్లేదా అమ్మా.నా ఈ కధ అంతా విని మళ్ళీ సంబంధాలు చూడాలి అంటున్నావ్"

"జరిగేదేదో అది చూడాలి.అతను వేరే అమ్మాయి తో ప్రేమ లో ఉన్నప్పుడు..ఇక చేసేదేముంది..మరిచిపోవడం తప్పా"

"అది నా వల్ల కాదు.సరేనా?ఆ యామిని జిత్తులమారి నక్క..తప్పకుండా ఏదోరోజు అతడిని ముంచి పోతుంది.తప్పకుండా తను నా వద్దకే వస్తాడు,కొంత కాలం వెయిట్ చేస్తా "

" ఏమయింది నీకు?మీ నాన్న కి తెలిస్తే చికాకు అవుతారు"

"అయితే నేను ఏం ఫీల్ అవుతున్నానో నీకు అక్కర్లేదా ..?అసలు నువు తల్లివేనా?"

" ఆ ఫోన్ ఇవ్వు.ఆ కుర్రాడి తో నేను మాటాడుతా"

"ఆ అవసరం ఏం లేదు.నేను వెయిట్ చేస్తాను ఆమె తో బ్రేక్ అప్ అయ్యేంత వరకు..!ఇక నా వ్యక్తిగత విషయాల్లో తలదూర్చకు"

"సరేలే..భోజనం చెయ్యి ముందు...మనసు కుదుటబడుతుంది"

"నాకేం అవసరం లేదు.నా మనసు బాగనే ఉంది.సింగిల్ గా ఉండటానికే నిర్ణయించుకున్నా.నువు వెళ్ళి తిను కావలిస్తే" గట్టిగా అరుస్తూ చెప్పాను.

"ఏం జరుగుతోంది ఇక్కడ?" ఈ గొడవ విని ఆయన అడిగాడు.
మార్చ్2,2015

గత రాత్రి మా యిల్లు గందరగోళం గా అయిపోయింది.అరిచి గీపెట్టి ఒక సీన్ క్రియేట్ చేశాను.మా అమ్మ నన్ను ఓదార్చడానికి ప్రయత్నించింది.మా నాన్న షాక్ లో ఉండిపోయాడు.ఆయన ముందుకి వెళ్ళడానికి నేను సాహసించలేదు.నా సోయి లో నేను లేను.ఇంత భీభత్సంగా నేను గతం లో ఎప్పుడూ ప్రవర్తించలేదు.హృదయరోదన అంటే ఏమిటో గత రాత్రి అర్ధమయింది.

మా ఇంట్లో ముగ్గురికీ నిద్ర లేని రాత్రి అయింది.వరుణ్ యామిని వైపు వెళ్ళినందుకు నాకు ,నన్ను ఎప్పుడు అంత బాధ లో చూసి ఎరుగని కారణంగా అమ్మకి,నా ప్రేమ విషయం జీర్ణించుకోలేక నాన్న కి నిద్ర పట్టలేదు.ముప్ఫై మూడు గంటలయింది నిద్ర లేక.ఆఫీస్ కి ఎగవేయడమే ఈ రోజు,రెస్ట్ ఇప్పుడు చాలా అవసరం నాకు.జీవితం మీద విరక్తి భావం కలగసాగింది.అక్కడ వరుణ్,యామిని లు హాయిగా ఉన్నారన్న ఆలోచనే నాలో అలజడి రేపుతోంది.ఎంత అసూయ నాలో ఆమె పట్ల..దేవుడా..!

ఉన్నట్లుండి నా ఫోన్ రింగ్ కావడం మొదలెట్టింది.అనాసక్తి గా ఫోన్ తీశాను,మా కొలీగ్ కావచ్చుననుకొని..! ఆ ఫోన్ వచ్చింది వరుణ్ దగ్గర్నుంచి..నమ్మలేకపోయాను..!అంటే తను సారీ చెప్పడానికి చేశాడా..?

"హలో" మామూలు గా అన్నాను.

"ప్రియా" అవతల వరుణ్.

"ఆ..ఏమిటి"

"నువు నాకు ఒక ఫేవర్ చేయగలవా?"

"ఏమిటది?"

"చేస్తావా లేదా?"

"ఏమిటో చెప్పు వరుణ్..ఇపుడు ఊహించుకునేంత మూడ్ లేదు"

"అది గనక నీకు తెలిస్తే...నీ బాధ అంతా సంతోషం అయిపోతుంది"

"ఎందుకు"

"ఒకసారి మీ ఇంటినుంచి బయటకి వస్తావా?"

"అంటే నువు ఇక్కడ బయటే ఉన్నావా?" ఆసక్తి గా అడిగాను.

"త్వరగా రావాలి. ఇక వెయిట్ చేయలేను" అతను చెప్పాడు.

"నేను ఇప్పుడు నైట్ డ్రెస్ లో ఉన్నాను..ఓ కె నా?"

"ఏం ఫర్వాలేదు.నిన్నెప్పుడూ అలా చూసింది లేదు"

"ఒక్క నిమిషం.." ఫోన్ పెట్టేశాను.ఇపుడు వరుణ్ నా కోసం బయట వెయిట్ చేస్తూ కనిపించాడు.యామిని లేదు.థాంక్ గాడ్.నేను బయటకి వచ్చాను.వరుణ్ నవ్వుతూ కనిపించాడు ..అతని చేతి లో ఒక బొకే కూడా ఉన్నది.అది నా కోసమేనా..?

"ఒక సర్ ప్రైజ్" అతను చెప్పాడు.తన వేపే నేను చూస్తున్నాను. నా ప్రేమ కధ కి శుభం కార్డ్ పడుతుందని..!(సశేషం)   

Monday 21 May 2018

నా పేరు శివ (నవల),post no:58

నా పేరు శివ (నవల),post no:58

చాప్టర్-8

వచ్చిన వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు.ఇపుడు సాయంత్రం పావుతక్కువ ఎనిమిది అవుతోంది.ఇక నేను నా కార్యక్రమాన్ని ప్రారంభించాలి.అయితే మొదట మా నాన్న తో మాటాడడం అంటే కొద్దిగా బెరుకు గా ఉంది.ఆయన ప్రిన్స్ పుల్స్ ఆయనవి.స్ట్రిక్ట్ మనిషి.మగ వాళ్ళని నమ్మకూడదు.వాళ్ళు మోసకారులు.ఇవి ఆయన ప్రిన్స్ పుల్స్ లో కొన్ని.ముందుగా మా అమ్మతో మాట్లాడాలి.ఆమెని ఒప్పించడం సులువు.ఏ చిన్న విషయమైన మా అమ్మ తో చెప్పడం ముందునుంచి నాకు అలవాటు.ఒక్క వరుణ్ విషయం తప్ప నా గురించి అన్ని విషయాలూ ఆమె కి తెలుసు.

అమ్మ నా బెడ్ రూం లోకి వచ్చి మాటాడసాగింది.

"ఎంత మంచి కుటుంబమో...కదా" నా పక్కనే కూర్చుని అన్నది అమ్మ.

"అవును" అని,నా అసలు విషయం చెప్పడానికి తయారవసాగాను.విని ఆశ్చర్యం కూడా ఆమె కి కలగవచ్చును.

"కృష్ణ తో ఏం మాట్లాడావు?" అడిగింది అమ్మ.

" పెద్దగా ఏం లేదు.నా జాబ్ గురించి ..అంతే"

"తనకి నువు నచ్చి ఉంటావు,ఆ పెళ్ళి కూడా అయిపోతే మీ అక్క లానే నువు చక్కగా సెటిల్ అయిపోవచ్చు"

"వెళ్ళే ముందు నీతో ఏం చెప్పాడు?"

"నీతో మాట్లాడటం బాగుందని చెప్పాడు.వాళ్ళు వెళ్ళిన తర్వాత నీతో మాట్లాడమని చెప్పాడు"

"వాళ్ళ నిర్ణయం ఏమిటి"

"ఓ రెండు రోజులు ఆగి చెప్తామన్నారు"

"ఓ కె"

"అది సరే..వాళ్ళు వెళ్ళిపోయినతర్వాత నీతో మాటాడమన్నాడు.ఇంతకీ ఏమిటది?ఏమి చెప్పావు అతనితో..?అతను నచ్చలేదు అని మాత్రం చెప్పకు"
"అదేం లేదు,తను మంచి మనిషే"

"నాకు కూడా మంచి కుర్రాడిలా అనిపించాడు.ఆ కుటుంబం కూడా మన లాగానే మంచి ఫ్రెండ్లీ గా ఉండే తరహా అనిపించింది.మీ బావ గారు అక్కని చూసుకోవడానికి వచ్చినపుడు ఎలా అనిపించిందో ఇపుడూ అలా అనిపించింది.నీకు ,కృష్ణ కి జోడీ మంచిగా ఉంటుంది.నువ్వు ఏమంటావు?"

ఇక ఉన్నదంతా చెప్పాల్సిన తరుణం వచ్చేసింది..!

"అమ్మా..నువు అడిగావు గా...ఇందాకా!కృష్ణ నీతో ఏదో మాటాడమని అన్నట్లు..."

"ఆ..అవును" ఆసక్తి గా అన్నది అమ్మ.

"అది నేను చెప్పినదే..!నీతో నూ నాన్న తోనూ చెప్పడానికి భయపడిన సంగతి అది"

"చెప్పు..ఏమిటది"

"నేను ఇంకో వ్యక్తి ని ప్రేమించాను" ఎలాగో చెప్పేశాను.ఆమె రియాక్షన్ కోసం చూశాను.

"ఏమిటి"

"నాకు తెలుసు ఇది నీకు షాకింగ్ గా ఉంటుంది.మీకు బాధ గా కూడా ఉంటుంది.మన కుటుంబ పద్ధతులకి వ్యతిరేకమని..కూడా తెలుసు!అయితే అది నా చేతుల్లో లేదు.అది అలా జరిగిపోయింది.అతని గురించి ఆలోచించకుండా నేను ఉండలేను, సారీ అమ్మ"

"ఏమి చెప్పమంటావు నన్ను" అమ్మ తల పట్టుకుంది.

"నిన్ను చెప్పమని అడగడం లేదు,దయచేసి నేను చెప్పేది అంతా విను..నా వేదన కొంత తగ్గుతుంది"

"మీ నాన్న అగ్గి మీద గుగ్గిలం అవుతాడు ఇది వింటే,నీకు తెలీదా "

" అందుకే నీ సాయం నాకు కావాలి.నాన్న ని నువ్వే ఒప్పించాలి"

"అసలు ఆ అబ్బాయి ఎలాటి మనిషో.."

"ఒకటి చెప్పు.కృష్ణ అంటే నీకు మంచి అభిప్రాయం ఎందుకు కలిగింది..?"

"మర్యాదస్తుడు ఇంకా చక్కగా సెటిల్ అయ్యాడు.అతని కుటుంబం కూడా మంచిది"

"అవునా..!అలానే వరుణ్ కూడా..!అతను నీకు కూడా నచ్చుతాడు.చాలా మంచి మనిషి ..అతని కుటుంబం కూడా మంచిది.అంతే కాదు వరుణ్ కి కేంపస్ ప్లేస్ మెంట్స్ లో జాబ్ కూడా వచ్చింది.అన్నిటికీ మించి తనని ఎంతో ఎక్కువ గా నేను ప్రేమించాను.."
" హ్మ్మ్..ఇంతకీ అతని పేరేమిటన్నావు?"

"వరుణ్ అని,మన పొరుగు వాళ్ళే"

"ఏమిటి నువ్వనేది"

"అవును"

"అయిత అతణ్ణి పెళ్ళి చేసుకోవాలనే నిర్ణయించుకున్నావా?"

"పెళ్ళి అనేది చేసుకుంటే తననే..!వేరే విధంగా నేను ఊహించలేను.వినడానికి నాటకీయం గా ఉండవచ్చు.నేను చెప్పేది మాత్రం నిజం.అర్ధం చేసుకో అమ్మా"

" ఎంతకాలం నుంచి ప్రేమ లో ఉన్నారు?"

"ఒకటిన్నర ఏడాది బట్టి...సుమారు గా..!ఫోన్ లో మాట్లాడాటుకోవటం..కలిసి బయటకి వెళ్ళడం ఉన్నాయి..కానీ "

"కానీ.."

"నా ప్రేమ గురించి తనకి తెలియదు.నిజం చెప్పాలంటే అతను ఇంకో అమ్మాయి ప్రేమ లో ఉన్నాడు.భయం గానూ ఉంది..నా ప్రేమ ని అంగీకరిస్తాడా ..లేదా అని" నాకు కణ్ణీళ్ళు ఆగలేదు.

"మరి అతనితో చెప్పబోతున్నావా?"


"నీతో మాట్లాడిన వెంటనే అతని తో నేను మాట్లాడుతా.ఒకటి మాత్రం నిజం.తను కాదంటే నేను అవివాహిత గానే మిగిలిపోతాను.ఏదో ఒక రోజున అతనే నా కోసం తిరిగివస్తాడు.."

"నువు చెప్పేది నవ్వులాట గా ఉంది ప్రియ.అందుకేనా నిన్ను పెంచి పెద్ద చేసింది?"

"ఏమో అమ్మా.సారీ..!ఎలా రాసి ఉంటే అలా జరుగుతుంది.నీ కూతురు గానే ఉంటా తప్ప ఎవరో భార్య గా ఉండను"

"సరే..వరుణ్ కి ఫోన్ చెయ్యి.వాళ్ళ పేరేంట్స్ ఒప్పుకుంటే మీ మేరేజ్ జరుగుతుందన్నట్టుగా చెప్పు.ఒకసారి మన ఇంటికి రమ్మను,మీ నాన్న కి ఏదో నచ్చచెబుతా"  
నాలో సంతోషం మొలకలెత్తింది.కృష్ణ చెప్పింది రైట్ అయింది.మా అమ్మ ఎట్టకేలకు అర్ధం చేసుకున్నది నన్ను.

"థాంక్ యూ అమ్మా...!"అని ఆమె ని కౌగలించుకున్నాను.నా నుదుటన ఆమె ముద్దు పెట్టింది.

"ఆల్ ద బెస్ట్ తల్లీ" అంది అమ్మ.

ధైర్యం  కూడదీసుకుని వరుణ్ కి ఫోన్ చేశాను.అమ్మ ని ఒప్పించగలిగాను.వరుణ్ ని కూడా ఒప్పించుతాను.నా మనసు ని దాచుకోవలసిన అవసరం ఇక నాకు లేదు.

" హాయ్..పెళ్ళికొడుకు తో సమావేశం ఎందాకా వచ్చింది?" వరుణ్ ప్రశ్నించాడు అవతల నుంచి.

"నేను తిరస్కరించాను..." చెప్పాను.ఆ మాట అతనికి వేరే వాళ్ళ మీద ఇంటెరెస్ట్ లేనితనాన్ని తెలియబరుస్తుందని ఆశించాను.

"కూల్" మామూలు గా అన్నాడతను.

" అన్నట్టు నువు యామిని ని కలిశావా?" ప్రశ్నించాను.

" మీట్ అయ్యాను"

"ఏమిటి విషయాలు"

"చాలా ఆసక్తికరమైనవి ఉన్నాయి"

" అంటే మళ్ళీ ప్రేమ లో ఉన్నారా?"

"అదేం లేదు.మళ్ళీ చేరువ అవుతాము మేము,నాకు నమ్మకముంది.ఒకసారి పోగొట్టుకున్నా..మళ్ళీ అలా జరగగూడదు"

"అంటే ఇప్పటికీ ఆమె ని నువు ప్రేమిస్తున్నావా?"

"ఏమి ప్రశ్న ప్రియ..!అది మొత్తం నీకు తెలుసుగదా..!ఏదో ఒకరోజు ఆమె నాకోసం మళ్ళీ వెనక్కి వస్తుంది అని చెప్పానా ..లేదా"

"అప్పుడు చెప్పావు లే..!ఈ మధ్యన ఆమె తో మాట్లాడలేదు గా...!అలా ఏం నాతో చెప్పలేదుగా"

"అంటే దాని అర్ధం ఆమె ని ప్రేమించడం లేదని కాదు.."

"ఆమె తో నీకు ఫిజికల్ కాంటాక్ట్ కూడా ఉందా?"

"అవన్నీ రహస్యాలు "

"తెలుసుకోకూడదా నేను"

" లేదు..ప్రియ..లేదు"  (సశేషం)   

Sunday 20 May 2018

నేనే శివ ని (నవల),Post no:57

నేనే శివ ని (నవల),Post no:57

"ఎందుకు..?మా పేరేంట్స్ డిస్టర్బ్ చేస్తున్నారా?" ప్రశ్నించాను నేను.

"అదేం లేదు.నేను మా నాన్న గురించి చెపుతున్నా.అడిగినవీ అడగనవీ అన్నీ నాన్ స్టాప్ గా మాటాడుతున్నాడు చూశారా..?ఆయన వైఖరి మీ అందరకీ బోర్ కొట్టే ఉంటుంది,దానికి నేను సారీ చెపుతున్నా" చెప్పాడు కృష్ణ.నిజానికి ఆ గోల ఏమీ నేను  వినడం లేదు.నా బాధ లో నేను మునిగిఉన్నాను.

"కొంతమందికి వారి విజయాలు చెప్పుకోవడం అలవాటు.దానిదేముంది" ఏదో పైకి అన్నాను అలా..!

"ఎంత అర్ధం చేసుకునే మనసు మీది ...అయితే మా నాన్న వాగుడుకాయ తనాన్ని పెద్దగా తప్పు అనుకోవట్లేదన్నమాట"

"ఆ ..దానిదేముంది లెండి"

" నా ఫ్రెండ్స్ ఎవరైనా ఇంటికి వచ్చినా గంటలు గంటలు అలా తినేస్తూనే ఉంటాడు. అవతలవాళ్ళేమో మొహమాటానికి పోయి ఈయన తో బలి అవుతుంటారు.."

"వృద్ధాప్యం లోకి వచ్చినపుడు ఒంటరితనం ఫీల్ అవుతుంటారు.అది అర్ధం చేసుకోదగినదే.."

"వావ్ ప్రియ...నీ జవాబు చాలా బాగుంది.మంచి ఆలోచనలు ఉన్నవాళ్ళే మంచి మాటలు మాటాడుతారు.నీ మనసు చాలా మంచిది"

"థాంక్స్"

" నువు ఇలా ఉంటావు అనుకుంటే నేను ఒక్కడినే వచ్చేవాడిని.అయితే అది సాంప్రదాయం కాదని వెనకాడాను"

"నో ప్రోబ్లం"

"ఇప్పటికి ఎన్ని సంబంధాలు వచ్చాయి మీకు"

"ఇదే మొదటిది"

"నిజంగా"

"మరి ..మీకు ఇది ఎన్నవ పెళ్ళిచూపులు"

" ఇంతదాకా ఇద్దర్ని చూశాను.ఒకమ్మాయి మరీ అమాయకం టైప్ ఇంకోమ్మాయి లక్ష్యం అంటూ లేని మనిషి"

"నాలోనూ ఆ రెండు లక్షణాలు ఉన్నాయి"

"మీరు చెపితే నేను నమ్మను.అది నేనుగా అనుకోవాలి.చాలా పరిణితి ,విజయం పట్ల ఆకాంక్ష ఈ రెండూ మీలో ఉన్నాయి,రాత్రి కూడా పనిచేస్తున్నారు ..అంటే అదే గదా "

"అంత కష్ట జీవి ని కాదులెండి"

"అలా ఎందుకు అనుకుంటున్నారు.మిమ్మల్ని మీరు తగ్గించుకుంటున్నారా లేదా నేను చెప్పేదాన్ని ఖండిస్తున్నారా?.."

"నేనే నిజమే చెపుతున్నా"

"మీకు నేను అంటే ఇష్టమేనా"

"మనం అయిదు నిమిషాలే గదా మాటాడింది.ఎలా చెప్పగలను దీని మీద ఆధారపడి"

"పోనీ అలా బయటకి వెడదామా"

"అలాని కాదు"

"దాన్నిబట్టి ఒకటే అయుండాలి.ఎవరినో ప్రేమించి ఉండాలి..అవునా?"

"ఆ..లేదు..లేదు" తల వాల్చి చెప్పాను.

"నాతో అబద్ధం చెప్పవద్దు ప్రియ.నీ ముఖ కవళికళే చెపుతున్నాయి,వినిపించు నీ ప్రేమ కధ.." అతను అడిగాడు.

"ఇది మా పేరేంట్స్ కి చెప్పరుగా .."

"ప్రామిస్"

"థాంక్స్.నేను ఒక వ్యక్తిని ప్రేమించాను తన పేరు వరుణ్.."

"మరి అతను మిమ్మల్ని ప్రేమించాడా?"  
"లేదు.అది ఓ పెద్ద కధ.వినడానికి ఏమైనా అభ్యంతరమా..ఉన్నది  మొత్తం చెపుతాను"

"అలాగే...దానిదేముంది"

"నన్ను కలవకముందు వరుణ్ యామిని అనే అమ్మాయి ని ప్రేమించాడు.ఆమె ఇతడిని కాదని వేరొకరిని ప్రేమించి వెళ్ళిపోయింది.ఆ తర్వాత నేను కలిశాను.తనతో మొదటి మాటలనుంచే ఆకర్షణకి లోనయ్యాను.నిజం చెప్పాలంటే తనని చూడకముందు నుంచే ఆకర్షణ ఏర్పడింది"

" అదెలా సాధ్యం"

"ఇండియా లోని ఓ  పేరున్న ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ లో అతను చదువుతున్నాడు అని వాళ్ళ అమ్మ ద్వారా తెలిసింది.ఆ విధంగా ఒక పుల్ ఏర్పడింది.నా ఫ్రెండ్స్ అంతా తెలివి తేటల్లో అంతంత మాత్రమే"

"ఒకరి ద్వారా తెలుసుకున్నావు అతడిని.."

"వాళ్ళ అమ్మ తరచూ గుళ్ళో కలుస్తూ ఉంటుంది"

"ఆ తర్వాత..."

"వరుణ్ , నేను చేరువ అయ్యాము.ప్రేమ బలపడింది.అతనికి నా ప్రేమ గురించి చెప్పే లోపు ఒక ఊహించని పరిణామం జరిగింది"

"ఏమిటది"

" యామిని మళ్ళీ ఇతని కోసం వెనక్కి వచ్చేసింది.కారణం తెలియదు.వరుణ్ ప్రస్తుతం ఆమె వద్ద కి వెళ్ళాడు"

"అదేం ప్రేమ...! వరుణ్ ని విడిచి పెట్టేసి..మళ్ళీ వెనక్కి రావడం ఏమిటి..?అందరూ ఆమె ఆడించినట్లు ఆడాలా?"

"నా గుండె బద్దలయినట్లుగా అయింది.ఇంకో ప్రధాన కారణం కూడా ఉంది"

"ఏమిటి"

" మా పేరేంట్స్ కి ఇదంతా చెప్పే ధైర్యం లేదు.వాళ్ళేమో ఇలా సంబంధాలు తెస్తున్నారు.మీరు జెంటిల్ మేన్ లా ఉన్నారు.అందరూ అలా ఉండరు గదా"

"నిజమే"

"ఏదో రోజున ఎవరినో కట్టుకోక తప్పదు.వరుణ్ ని నా పొరబాటు ఏమీ లేకపోయినా పెళ్ళి చేసుకోలేకపోయేనే అని విచారిస్తూ..కాలం గడపవలసిందే గా"

"ఇప్పుడు మీకు ఓ ఆలోచన చెప్పనా?"

"దయచేసి చెప్పండి"
"రెండు మార్గాల్లో వెళ్ళవచ్చు.ఒకటి వరుణ్ గురించి మీ పేరేంట్స్ కి ధైర్యంగా చెప్పాలి.నాకు తెలుసు..మీరు భయపడుతున్నారని..కాని దాన్ని అధిగమించాలి.మీ బాధ ని తప్పకుండా వాళ్ళు అర్ధం చేసుకుంటారు.మీకు సపోర్ట్ గా ఉంటారు.."

"వాళ్ళు నన్ను తిట్టరూ.."

"ప్రియ..నువు ఇపుడు మేజర్ వి.ఇంకా జాబ్ కూడా ఉంది.నీకు నచ్చిన వ్యక్తిని నువు పెళ్ళి చేసుకోవచ్చు.ఓర్పు గా వారిని ఒప్పించు.చూడటానికి వాళ్ళు మంచి వాళ్ళు గా నే ఉన్నారు.నిన్ను అర్ధం చేసుకుంటారు..వేరేలా ఎందుకు భావిస్తున్నావు?"

"అయితే ఈ రోజు రాత్రి కే వాళ్ళ తో మాటాడుతా"

"అది అలా ఉండాలి.రెండో దారి ఏమిటంటే..వరుణ్ కి కాల్ చెయ్యి.తనని మీ పేరేంట్స్ తో మాటాడమను.ఒక ఫ్రెండ్ గానే కాదు జీవిత భాగస్వామి గా తనని ఎంచుకున్నట్లు చెప్పు.నిజంగా నీ ప్రేమ నిజమే అయితే అతని లో నీ పట్ల సానుకూలతే ఏర్పడుతుంది.కొన్నిసార్లు వింతలు జరుగుతాయి ప్రేమ లో"

"హ్మ్మ్"

" కొంత ధైర్యమూ కావాలి..ఈ దారుల్లో వెళ్ళాలంటే..!నీ లక్ష్యాన్ని వెంటాడడం లో తప్పు లేదు.అది నువ్వు ఇపుడు చేయాలి"

"ఇపుడు హాయి గా ఉంది.నువు ఇలా నా మంచి కోరుతావని అసలు ఊహించలేదు.థాంక్స్ ఎ లాట్"

"సరే..సక్సెస్ అయిన తర్వాత నాకు ఆ మంచి వార్త చెప్పు..నీ పెళ్ళికి కూడా నన్ను పిలువు"

"తప్పకుండా" నవ్వుతూ చెప్పాను.

"చాలా బావుంది " నాకు షేక్ హేండ్ ఇస్తూ చెప్పాడు కృష్ణ.

"మీ పెళ్ళికూతురి వేట ఫలించాలి అని కోరుకుంటున్నా" చెప్పాను.
"తప్పకుండా నీ లాంటి ఒక పెళ్ళికుమార్తె నాకు దొరుకుతుంది..కూల్" చెప్పాడతను.

"ఆ నమ్మకం ఉంది నాకు"

"సరే..ఇక మేము బయలుదేరుతాము మరి" అతను బయటకి వెళ్ళగా నేను రూం లోనే ఉండిపోయాను.

కృష్ణ నిజంగా ఒక మంచి మనిషి.అతను చెప్పిన సలహా నాకు బాగా నచ్చింది.ఒక రకంగా ఓ మోటివేషన్ సెమినార్ లా సాగిపోయింది మా సంభాషణ.నాకు ఆత్మవిశ్వాసం పెరిగింది మా పేరేంట్స్ తో నా ప్రేమ గురించి చెప్పడానికి..!నా ప్రేమ శక్తి వరుణ్ ని నాకు దగ్గర చేస్తుంది.నేను ప్రయత్నించాల్సిన సమయం ఆసన్నమయింది.నా తల్లిదండ్రుల తోను,వరుణ్ తోను మాటాడవలసిన సమయం ఇది. (సశేషం)

Saturday 19 May 2018

నా పేరు శివ (నవల),Post no:56

నా పేరు శివ (నవల),Post no:56

పార్ట్-5, "ప్రియ" చెబుతున్నది

చాప్టర్-17

నేను వరుణ్ ని ప్రేమించాను.గతం లో అశ్విన్ ని,సుబ్రమణిని ప్రేమించినట్లుగా గాక చాలా లోతుగా ప్రేమించాను.వరుణ్ తో మాటాడుతుంటే ఎంతో సౌకర్యంగా ఉండేది.అది వేరే ఎవరి వద్దా దొరకనిది.మేము ఒకరికి ఒకరు అన్నట్లుగా ఉండేది.అతడిని కలవకముందే నేను తన పట్ల ఆకర్షింపబడ్డాను.వరుణ్ వాళ్ళ అమ్మ గుడిలో కలిసినపుడు తన కొడుకు MIIT చదువుతున్నాడని చెప్పినపుడు నాకు ఒక ఆకర్షణ జనించింది.అతడిని కలిసే రోజు కోసం చూశాను.మొదటిసారి అతడిని కలిసే అవకాశం రావడం అది ఇంకా ధృఢ బంధం గా మారింది.

అతని మొహం లోని అమాయకత్వం...నాలో సింపతీ ని రేపింది.అనారోగ్యం వల్ల కలిగిన ఒక నెమ్మది తనమూ ..తనని బాగు చేసే ఒక అవకాశం కలగడమూ దేవుడు ఇచ్చిన వరం లా అనిపించింది.అతడిని ఆనందకరం గా ఉంచడానికి నేను చేసిన యత్నము బలమైన ప్రేమ గా మారింది నాలో..!వరుణ్ చనిపోవడానికి ప్రయత్నం చేసిన ఆ తరుణం లో నాకు ఆ పీడకల రావడం ఏమిటి..అది దేవుడు తనకి కల్పించిన కల యే.లేకపోతే ఆ రోజున వరుణ్ చనిపోయి ఉంటే నాకు ఎప్పటికీ విచారమే మిగిలేది.

కాలం గడుస్తున్నకొద్దీ మేము దగ్గర అవసాగాము.అది నిజమైన ప్రేమ గా పరిణమించింది.నా ఫీలింగ్స్ ని అర్ధం చేసుకొని ప్రతి స్పందిస్తాడని ఆశించసాగాను.ఇదిగో ఈ చివరి క్షణం దాకా..!నా పాత కధల వలె ఈసారి విఫలమవడం నాకు ఇష్టం లేదు.ఆలశ్యం కాకముందే నా ప్రేమని వ్యక్తపరచాలి.అయితే దానిలో విషాదమే మిగిలింది.

వరుణ్ గురించి నా తల్లితండ్రులకి ఎప్పుడూ నేను చెప్పలేదు.అంత ధైర్యం నాకు లేకపోయింది.వాళ్ళు సంప్రదాయ తరహా లో ఆలోచించే మనుషులు.ప్రేమ గీమ అనేది అంగీకరించరు.అబ్బాయిని వాళ్ళే వెతికి పెడితే నేను తాళి కట్టించుకోవాలి.చిన్ననాటి నుంచి వారి పెంపకం చెప్పేదదే.వాళ్ళ ఉద్దేశ్యం లో తాను ఇంకా చినపిల్ల నే.నూటికి తొంభైమంది పేరేంట్స్ లాగే వాళ్ళూనూ.
నాకు ఈ రోజు ఓ షాక్ లా అనిపించింది.ఎందుకంటే నా తల్లిదండ్రులు చూసిన సంబంధం వాళ్ళు నన్ను చూడటానికి వస్తున్నారు.పెళ్ళికొడుకు,అతని తల్లి దండులు ఈ రోజు ఏ నిమిషాన్నైనా రావచ్చును.మా అమ్మ తో వరుణ్ గురించి చెప్పే ధైర్యం నాకు లేదు.నా తల్లిదండ్రులతో ఉన్నదాన్ని చెప్పలేకపోయాను.దాని పర్యవసానాలు అనుభవించాల్సిందే ..!అనుభవిస్తున్నాను.

ఇది చాలాదన్నట్లు ఇదే సమయం లో యామిని ని కలవడానికి వరుణ్ వెళ్ళడమేమిటి..!?నాతో కనీసం సరిగా జవాబు చెప్పే మూడ్ లో కూడా లేడు.పెళ్ళికొడుకు వస్తున్నా ,ఆ సంగతి ని కూడా పెద్దగా పట్టించుకోవడం లేదు.వరసగా మూడు సార్లు ఇలా జరగడమేమిటి నాకు..?నా ప్రేమ సక్సెస్ రేటు జీరో శాతమే...విచారించదగ్గ విషయమే..!

నా ప్రేమ ని వరుణ్ పట్టించుకోకపోవడం ఏమిటి..?యామిని వెంట బడటమేమిటి..?నా జీవితం ఇలా కావడం ఏమిటి..?

ఆలోచిస్తూ ఉండగానే డోర్ బెల్ మోగింది.నా చికాకు ని పెళ్ళివాళ్ళ మీద చూపించకుండా మర్యాద గానే సంబంధాన్ని తిరస్కరించాలనే ఆలోచనకొచ్చాను.వరుణ్ నా కోసం వెనక్కి రావడానికి దారి తర్వాత యోచించాలి.ఏమో..అది ప్రేమ నా..లేక ఆబ్సెషనా ..?అతడిని వదిలే పనే లేదు.పరిస్థితులు ఎలా ఉన్నా నా వంతు ప్రయత్నం చేయకుండా వదిలేది లేదు.

"రండి..రండి.."అంటూ మా అమ్మ పెళ్ళి కొడుకు వాళ్ళని ఆహ్వానించింది.వాళ్ళు లోనికి వచ్చి కూర్చున్నారు.మా నాన్న కూడా వాళ్ళ తో హాల్ లో కూర్చున్నాడు.

""ఎలా ఉన్నారు" పెళ్ళి కొడుకు వాళ్ళ తండ్రి మా కుటుంబాన్ని పరామర్శ చేశాడు.మేము అంతా కూర్చున్నాము.

" మేము అంతా బాగున్నాం సార్..మా ఇల్లు సులభంగా నే దొరికిందిగా " మా నాన్న వాళ్ళని అడిగాడు.

"మరీ అంత ఈజీ గా కాదు గానీ..ఎలాగో దొరకబుచ్చుకున్నాము" పెళ్ళి కొడుకు తండ్రి నవ్వుతూ చెప్పాడు.

పెళ్ళికొడుకు ని చూస్తే అమాయకుని లా గుళ్ళో పూజారి గా ఉండవలసిన వ్యక్తి లా అనిపించాడు.మనిషి పరవాలేదు.తల వెంట్రుకల్ని పక్కకని దువ్వుకున్నాడు.కళ్ళద్దాల పవర్ బాగా నే ఉన్నట్లుంది.బాగా చదివే మనిషి లా తోచాడు.

"సంతోషం..ఈమె మా అమ్మాయి ప్రియ" అంటూ మా నాన్న అతనికి పరిచయం చేశాడు.

"హలో.." నేనే అన్నాను ఆ ముగ్గురి తో..!వాళ్ళు తేరిపార నా వైపు చూశారు.
"నా పేరు కృష్ణ.ప్లెజర్ టు మీట్  యూ..!" పెళ్ళికొడుకు నవ్వుతూ చెప్పాడు.

"నా పేరు ప్రియ" నవ్వుతూ చెప్పాను.

"కాఫీ గాని టీ గాని తీసుకొస్తాను మరి" మా అమ్మ అన్నది.

"నేను ఏదీ తాగనమ్మా..!మా అబ్బాయి,నా భార్య మాత్రం టీ తాగుతారు ..వాళ్ళకి రెండు కప్ లు మాత్రం తెస్తే చాలు" పెళ్ళికొడుకు తండ్రి అన్నాడు.

"సరేనండి" అని మా అమ్మ కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది.

"ప్రియ కి ఎంతమంది తోబుట్టువులు?" పెళ్ళికొడుకు తండ్రి అడిగాడు.

"ప్రియ కి ఒక అక్క.ఆ అమ్మాయి పెళ్ళయి సింగపూర్ లో ఉంటున్నది.ప్రియ పెళ్ళి లో ఆమె ని చూడవచ్చు.."మా నాన్న చెప్పాడు .పాపం ఆయనకి మాత్రం ఏం తెలుసు..నా పెళ్ళి అయితే వరుణ్ తో నేనని..!

"నాకు ఇంకో అబ్బాయి ఉన్నాడు.వాడు చిన్నవాడు..లా చేస్తున్నాడు ప్రస్తుతం" పెళ్ళికొడుకు తండ్రి అన్నాడు.

"అంటే కృష్ణ చార్టెడ్ అకౌంటెంట్ ..అంతే గదా" మా నాన్న అన్నాడు.

"అవును అంకుల్ ..నా పని లో నేను ఎంతో ఆనందిస్తాను" కృష్ణ సమాధానమిచ్చాడు.

"మీలా వృత్తిని ప్రేమించేవారంటే నాకు చాలా ఇష్టం" మా నాన్న కితాబిచ్చాడు.

"మీ జాబ్ అంటే మీకు ఇష్టమేనా "పెళ్ళికొడుకు అడిగాడు నన్ను.

"ఫర్వాలేదు.సమస్యలు ఏమీ లేవు" చెప్పాను.

"నైట్ షిఫ్ట్ లు ఉంటాయా" ఆ తండ్రి అడిగాడు.

"ఉంటాయి అంకుల్" అన్నాను.

"రెండు షిఫ్ట్ ల లో నీకు ఏది ఇష్టం" పెళ్ళికొడుకు ప్రశ్నించాడు.

" ఎనిమిది గంటలు నిద్ర ఉంటే చాలు.ఏ షిఫ్ట్ అయినా ఒకటే" నా సమాధానం అది.

"అలాని కాదు.రెండిటిలో ఏ షిఫ్ట్ ని ప్రిఫర్ చేస్తారు" తను అడిగాడు.

"పగలు షిఫ్ట్ నే ప్రిఫర్ చేస్తా" చెప్పాను.
మా అమ్మ టీ లు తెచ్చి ఇచ్చింది.నేను తప్ప మిగతా అంతా మాటల్లో మునిగిఉన్నారు.వరుణ్ గూర్చి ఆలోచిస్తూ నే టీ ని తాగాను.అక్కడ యామిని తో వరుణ్..ఇక్కడ యేమో ఈ బోరింగ్ మనిషి ఇంకా కుటుంబం తో నేను..!

నా లోపల అసూయ బుసలు కొట్టింది.యామిని కంటే నేనే వరుణ్ కి తగినదాన్ని.నా నుంచి  తన్నుకు పోయిది ..ఎంత ఇది ఆ యామిని కి..?ఆలోచిస్తున్నకొద్దీ నిరాశ కమ్ముకొస్తున్నది.వరుణ్ తో మాట్లాడాలని అనిపించింది.అతని ఫీలింగ్స్ ఏమిటో తెలుసుకోవడానికి..!

"మీరు పెద్ద గా మాట్లాడరా ..ఏమిటి?" పెళ్ళి కొడుకు ప్రశ్నించాడు.

"అదేమీ లేదు" ఏదో కవర్ చేశాను.

"మీరు వర్రీ గాకండి..మా అమ్మాయి మాట్లాడటం మొదలుపెడితే ఆపడం కష్టం..కొద్ది గా సిగ్గు అనేది ఉంటుంది గా ..అదీ విషయం" మా నాన్న చెప్పుకుపోతున్నాడు.

" అంకుల్..మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే మీ అమ్మాయి తో ఓ పది నిమిషాలు మాటాడవచ్చా ..?" పెళ్ళికొడుకు అడిగాడు.

"అబ్బే నాకేం అబ్జక్షన్ లేదు..ప్రియ నీకూ" మా నాన్న అడిగాడు నన్ను.

" లేదు నాన్న" అన్నాను.ఉన్నది ఉన్నట్లు చెప్పడానికి ఇది ఒక మంచి చాన్స్ లే అనిపించింది నాకు.

నేను,అతను ఒక రూం లోకి వెళ్ళాము.ఓ మంచం మీద కూర్చున్నాము.

"సరే..ఎలాంటి సంకోచం లేకుండా మాటాడుకుందాము" అన్నాడతను..! (సశేషం)